In deze rubriek vertellen Nederlanders en Vlamingen over hun keuze voor Zuid-Frankrijk.
Even voorstellen
Yvonne Keijzer-Natan, geboren en getogen in Den Haag, mooie stad achter de duinen, waar ik op de Pedagogische Academie in Kijkduin mijn ( toen nog) volledige onderwijsbevoegdheid heb behaald. Ik ben getrouwd met Robert en ons huwelijk is bezegeld met een zoon en een dochter. Inmiddels ook een kleinzoon en kleindochter. Na bijna 20 jaar werkzaam te zijn geweest als leerkracht op de Bloemcampschool in Wassenaar kregen we in 1993 de kans het roer om te gooien en zijn onze serieuze plannen gestart, het verbouwen van een groot landhuis in Opio, tot 5 vakantieappartementen. In 1995 hebben we met zoon van 14 en dochter van 12 de grote stap genomen! Bij toeval kreeg ik een baan aangeboden op een verzekeringskantoor en ontdekte daar dat er behoefte was aan Nederlandstalig onderwijs. Na eerst wat privélessen, heb ik in 2000 een erkende Nederlandse School, aangesloten bij de Stichting Nederlands Onderwijs in het Buitenland en onder toezicht van de Nederlandse onderwijsinspectie, De Gouden Klomp, opgericht. Robert, leraar Nederlands V.O, werd gevraagd als parttime leraar Nederlands op de internationale school in Nice en het CIV in Valbonne-Sophia Antipolis. Op dit moment ben ik mijn taak van bijna 50 jaar bevlogen ‘juf’ aan het afbouwen en hoop met Robert te gaan genieten van al het moois dat ook de andere departementen van Frankrijk te bieden hebben, want van reizen is het tot op heden nog niet gekomen. Lesgeven, buiten de vakanties, en vakantiegasten in de appartementen, tijdens de vakanties, waar we 24/7 aanwezig waren. Mijn wens: na 40 jaar Den Haag, minimaal 40 jaar Opio!
Sinds wanneer in Zuid-Frankrijk?
Mijn eerste voetstappen heb ik in 1963 als 7-jarig meisje, tijdens een vakantie met mijn ouders en 2 oudere broers, in Opio gezet. Sinds 1978 ben ik, eerst met Robert, later ook met de 2 kinderen, jaarlijks naar Opio gekomen, totdat we in 1995 besloten definitief Den Haag te verruilen voor Opio.
Ooit spijt gehad?
Nee, geen moment! We zouden hooguit terugkeren wanneer onze kinderen, toen 12 en 14 jaar oud het hier niet zouden redden, maar ze zijn door ons gelijk in het Franse onderwijs gegooid en hebben, af en toe met hoge golven, het eerste jaar doorstaan en van terugkeren was dus geen sprake meer.
Wat is de grootste charme van Zuid-Frankrijk?
De zon, de zee, de bergen en alles wat hier tussen ligt met haar Provençaalse cultuur.
En natuurlijk de Zuid-Franse levensstijl, hoewel die helaas wel aan het veranderen is onder invloed van de Europese levensstijl.
‘Ingeburgerd’?
We kunnen zeggen van wel! Dit komt natuurlijk ook doordat we door de kinderen gelijk in contact kwamen met de Franse ouders van hun vriendjes en vriendinnetjes maar ook tijdens de oprichting van de school “De Gouden Klomp” en daarna, veel te maken kregen met het gemeentebestuur van Opio en de diverse Franse instanties. We zijn lid van Franse associations, zoals de Randonnée (wandeltochten maken) en Oliveto, die zich inzet voor het behoud van de Provençaalse cultuur en haar patrimoine.
Contact met andere Nederlanders?
Ja en nee. Zelf onderhoud ik uiteraard wel contacten met andere Nederlanders vanwege mijn Nederlandse school en ook het lidmaatschap van De Nederlandse Club, maar de Franse contacten hebben de voorkeur. We hebben bewust gekozen voor het leven hier in het Zuiden.
Wat is je grootste ergernis in Zuid-Frankrijk?
De slecht onderhouden wegen. Het kost je regelmatig je autobanden. Zeker bij ons in het achterland.
Tips voor vakantiegangers?
Bezoekjes aan de idyllische dorpjes in het achterland, waar de tijd stil lijkt te hebben gestaan.
Even een uitstapje over de grens naar Italië, Ligurië en op een zondag genieten van een lunch in het achterland die begint om 12.30 uur en doorgaat tot eind van de middag met de overheerlijke authentieke provençaalse gerechten uit “oma’s” keuken onder het genot van een glas rosé of zelfgemaakte drankjes variërend van vin d’amère tot limoncello .
Wat is je favoriete stad aan de Côte d’Azur?
Ik heb geen favoriete stad, Nice vergelijk ik altijd met Amsterdam en Cannes met Den Haag, maar ook het Vieux Antibes en Grasse hebben hun charme.
Ooit terug naar Nederland?
Nee! Mijn kinderen en kleinkinderen wonen hier, dus ik heb hier alles wat ik te wensen heb. Wel als toerist, want Nederland is absoluut een mooi land.
