“Het enige verschil tussen het paradijs en Nyons, is dat de mensen in Nyons nog echt leven.” Een mooiere lofzang dan die van de Franse schrijver René Barjavel – die nou niet bepaald bekend stond om zijn vrolijke kijk op het leven – kun je je nauwelijks voorstellen.
Nyons in de Drôme Provençale is inderdaad bijzonder! Zoals ook die bijnaam ‘Petit Nice’ best te verdedigen is. Komt door het unieke, zachte microklimaat dat vergelijkbaar is met dat van Nice. Met maar liefst 2.798 zonuren per jaar! Dat is erg veel en daardoor is het eigenlijk altijd mooi weer in dit middeleeuwse stadje in de Drôme Provençale.
Maar het mooie weer is niet het enige dat Nyons de moeite waard maakt. De speciale sfeer van oude tijden, met die zeer herkenbare Romeiense brug (voltooid in 1407), de olijven, de lavendel, de abrikozen, en de zonnebloemen en … de leuke markt (op donderdag), terrassen, restaurants en de typisch Provençaalse geuren en smaken zorgen ervoor dat je je nooit verveelt in Nyons, en niet te vergeten in de omgeving. Het paradijs? Dat valt wat lastig te beoordelen. Overigens: bij die brug vind je het aanbevolen eetcafé Le Comptoir des Vieux Moulins, charmante kleine ambachtelijke winkels en zelfs mini-musea.
Olijven met eigen AOP
Maar internationaal is Nyons vooral vermaard om zijn olijven. Want die zijn uniek. Ze zijn zwart en van een bijzonder ras: de tanche. Die komt eigenlijk alleen voor in en om Nyons. Het is het sterkste olijvenras dat er is, met een erg verfijnde smaak, ook volgens veel culinair begaafden. Die olijven worden na de oogst (na de eerste vorst) gedroogd in de wind, waardoor ze hun rimpelige uiterlijk krijgen. De eerste persing vindt plaats in februari, in het eerste weekeinde van die maand wordt het feest Alicoque gehouden om de productie van de nieuwe olijfolie te vieren.
De oude olijfmolen is nu een museum annex winkel waar alles de aanbidding van de kleine, schrompelige olijf uitademt. Losse olijven, tapenades, ingeblikte olijven, olijfzeep, olijfhouten gadgets en natuurlijk de olie. In eerste persing, maar ook naast de extra vierge, de gewone vierge en de geraffineerde variant. Schrik niet van de prijzen: de olie is het waard. Niet voor niets kreeg de olijfolie van de tanche in 1994 als eerste een Appellation d’Origine Protégé-status en keurmerk. Goedkoper dan in het museum koop je de olie op de markt en de winkeltjes in de stad. Daar wordt ie uit grote vaten getapt. Er is absoluut geen reden om te geloven dat ze gewone olie als extra vierge verkopen.
Voor de liefhebbers is er ook La Scourtinerie. Een weverij waar nog met de hand de ronde, mandachtige matten worden gemaakt die nodig zijn voor de olijvenpers.
