Ontkennen helpt niet, ik ben meer van de rosé dan van de siroop. Iedereen heeft zo zijn eigenaardigheden. Ik kreeg van een vriend die op bezoek kwam, een fles siroop uit de Drôme Provençale overhandigd, ik was niet bij voorbaat enthousiast.
Maar hij vertelde me er een opgetogen verhaal bij dat me boeide en dat ik hier maar zo’n beetje samenvat.
In het hart van de Drôme Provençale, tussen de boomgaarden en de lavendelvelden rondom het dorpje Valaurie (600 inwoners) vlakbij Grignan, worden de beste vruchtensiropen van Frankrijk gemaakt. Van pure vruchten, en eerlijke producten. Ambachtelijk, en zonder concessies te doen aan smaak of zuiverheid.
Dat kan ook haast niet anders, want die siropen komen voort uit een traditie die al in 1239 begon. In de abdij van Aiguebelle om precies te zijn, waar de cisterciënzer monniken onder leiding van Benedictus de Nuraies een likeur ontwikkelden op basis van aromatische en medicinale planten die ze ‘l’Elixir de Vie’ noemden.
Dat werd een succes, er volgden meer likeuren zoals Coiron en Raphaëlle, er volgden eaux de vie, een pastis. De reputatie van de monniken was gevestigd. Logisch dat ze hun ultrageheime recepten koesterden en bewaakten. Ze werden van generatie op generatie slechts aan uitverkoren opvolgers doorgegeven.
Eeuwenoude recepten
Aiguebelle is eigenlijk de Provençaalse vertaling van het Latijnse ‘aqua bella’: mooi water. ‘Aiguebelle’ werd later verbasterd tot ‘eyguebelle’, en zo heet de abdij nog steeds. L’Eygues is bovendien de naam van de belangrijke rivier die in de Drôme Provençale langs Nyons loopt, maar ook de departementen Hautes-Alpes en Vaucluse doorsnijdt.
De monniken vernoemden hun drankjes dan ook naar de eigen abdij: Eyguebelle. Een sterke naam voor een sterk merk, waaronder ze ook nu nog op de markt gebracht worden. Het assortiment is in de loop der eeuwen flink uitgebreid, onder meer met een serie (alcoholvrije) siropen van hoogwaardige kwaliteit. Allemaal ontwikkeld op basis van die originele eeuwenoude recepten, en nog net zo authentiek vervaardigd als toen. Ze worden samengesteld uit de beste ingrediënten: speciaal geselecteerde aroma’s, pure vruchtensappen van het mooiste fruit, de puurste bloemen, de exclusiefste planten en kruiden, en slechts gezoet met zuivere rietsuiker. Elke siroop kent zijn eigen exclusieve recept.
Het aromatisch hart
Om een constante kwaliteit te kunnen garanderen werkt Eyguebelle samen met speciaal geselecteerde lokale fruitproducenten die zorgen voor een constante topkwaliteit en toelevering. Zo weet Eyguebelle precies welk fruit waar vandaan komt, het kan tot aan de boom getraceerd worden: een unieke kwaliteitsgarantie.
Dat geldt ook voor de aroma’s die voor elke siroop worden samengesteld. Ze worden volgens diverse technieken uit de vruchten en planten geconcentreerd – voor elke siroop een eigen assemblage – en vormen ‘le coeur aromatique’ (het aromatische hart) van de siroop, vrijwel identiek aan het originele recept.
Het spreekt voor zich dat de fabricage aan strenge kwaliteitseisen voldoet.
Niet toevallig was Eyguebelle jaren op rij de meest onderscheiden distilleerderij van Frankrijk.
Proeverij in het museum
Wat zal het zijn, een jaar later of zo was ik in de buurt van dat Valaurie. Nadat ik ondertussen had geleerd dat zo’n vruchtensap eventueel mixt met bijvoorbeeld prosecco. Natuurlijk ging ik kijken bij Eyguebelle, waar ik een indrukwekkende rondleiding kreeg en waar ook een museum en een winkel gevestigd zijn.
Ik proefde er de Liqueur Crème Châtaigne d’Ardèche 1889, gemaakt van kastanjes uit de Ardèche, met maar 16% alcohol en kennelijk internationaal onderscheiden. Ik nipte van mixwijnen van wit en rosé van het label Marquise die me minder bevielen. Ik haakte af bij een zoete rosé pamplemousse met roze grapefruit, of een witte wijn met peren en génépi-kruiden. Voor mij hoeft het eigenlijk allemaal niet, dat gemix.
Gelukkig voor de monniken zijn er genoeg liefhebbers die er anders over denken. Ik ben nog bij hun abdij langs geweest, hun tuin is de moeite van een wandeling waard. En ja, die is ook nu – in coronatijd – gewoon te bezoeken, met inachtneming van de sanitaire voorzorgsmaatregelen. Meer info op de site: https://www.eyguebelle.fr
Leuk hè. Ik woon er niet ver vandaan. Heel mooi daar en ze hebben ook nog een natuurlijke bron.