Op de Franse kalender (en in de Arbeidswet) staan jaarlijks 11 nationale feestdagen genoteerd, lees: vrije dagen. Veel (kleinere) winkels dicht, in elk geval ’s middags. Volgende maand zijn er twee van die feestdagen.
1 november: drukte op de kerkhoven
Op 1 november gaat het om Allerheiligen (Toussaint) . De katholieke kerk eert dan iedereen , bekend of onbekend, die tijdens zijn leven een stralende getuige van Christus is geweest. Het feest was eeuwen geleden ergens in mei, tijdens de Revolutie afgeschaft, onder Napoleon weer in ere hersteld en begin 20e eeuw door paus Pius X definitief tot feestdag op 1 november bestempeld. Toen werd het ook meteen een nationale feestdag. In de huidige praktijk: op 1 november maken veel Fransen van hun vrije dag gebruik om bloemen (vooral chrysanten) neer te leggen bij de graven van dierbaren. Op 1 november is het druk op de kerkhoven. Terwijl eigenlijk 2 november is aangewezen als de dag waarop je geliefde overledenen herdenkt.
11 november: wapenstilstand
Op de elfde van de elfde viert Frankrijk jaarlijks het eind van La Grande Guerre, de Eerste Wereldoorlog, die aan naar aan schatting aan 8,5 miljoen mensen het leven kostte. Die Jour de L’Armistice (wapenstilstandsdag) begint in de loop van de ochtend met een plechtigheid bij het oorlogsmoment dat je in vrijwel alle steden en dorpen vindt en dat verwijst naar die Grande Guerre, niet zozeer naar de Tweede Wereldoorlog.
Lange weekeinden
De Fransen hebben dit jaar gelukt met die feestdagen volgende maand. Want 1 november valt op vrijdag en de 11e op maandag. Dat betekent dus twee weekeinden met een extra vrije dag. In het Frans: on fait le pont, we doen een bruggetje.
