Tag: dood
Eerbetoon
Gisteren zat ik natuurlijk net als iedereen die niet in Parijs was, aan de buis gekluisterd naar de hommage op de Champs-Elysées aan Johnny Hallyday te kijken. Tussen de 800.000 en 1 miljoen mensen langs de route, zo’n 700 ‘motards’ achter de rouwstoet aan, geen relschopper te bekennen; het was wel heel bijzonder. De president...
Bij de dood van Johnny Hallyday: weer een icoon minder
Johnny Hallyday dood, dat zat eraan te komen. Maar toen ik de tv vanmorgen aanzette en het nieuws van alle zenders zowat afgebruld werd dacht ik toch even 'o god'. Weer een icoon minder, weer een tijdperk voorbij. De rauwe rocker en gevoelige bard, die goed was voor meer dan 100 miljoen (!) platen, is...
Touche pas a mes amies!
Ik ben boos. Nee, ik lieg, ik ben razend. Klopt ook niet, ik ben godvergeten woest, ziedend en voorlopig even ontoerekeningsvatbaar als niet benaderbaar. Kijk even naar de foto. Dit is Jip, de allerliefste hond ter wereld en haar baasje is m’n allerbeste vriend. Mooi plaatje hè? Behalve dan dat Jip hier ligt dood te...
Drones aan de Côte
De afgelopen dagen gierden hier de helikopters weer laag over. We wonen niet ver van het grootste militaire oefenterrein van Europa en met de missies in Mali en in de Centraal Afrikaanse Republiek moet er natuurlijk geoefend worden. Ik denk: kansloze missies, het Vietnam van Frankrijk. En intussen maar nachtelijke rondjes door m’n achtertuin vliegen....
De palmen gaan dood aan de Côte
Ik mag graag een mooi boek lezen in de schaduw van mijn palm. Als weer en werk het maar even toelaten kun je me daar vinden. Glaasje rosé erbij, sigaartje: het ideale scenario voor een mooie voorjaarsmiddag in Zuid-Frankrijk, het goede leven zoals het bedoeld was. Ik koester palmen, ik ben nooit echt op m´n...
Een soort van kerstverhaal
De eerste keer dat ik hem zag, zat hij op een bankje in het zonnetje, ergens ter hoogte van de jeu-de-boulesbaan van het Zuid-Franse dorpje waar ik kort daarvoor was komen wonen. Een keurig heertje, netjes in het pak, hoedje frivool scheef, aktetas onder de arm geklemd en glinsterende, afwezige oogjes achter het matglas van...
Tranentrekker
Door al dat gedoe rond onze jonge misdadiger Fabius (zie eerder blog) denk ik al de hele dag aan mijn vorige hond, Truffe. Hij is al een paar jaar dood. Daar had ik het toen moeilijk mee, en nu weer eigenlijk. Daarom publiceer ik nu het stukje waarmee ik toen de treurnis van me af...
Weer een stukje Frankrijk dood
Er blijft weinig meer over van het Frankrijk waar ik zo’n 25 jaar geleden voor gevallen ben. In de ooit zo rustige streek waar het plattelandsleven nog echt door boeren en buitenlui werd geleefd, domineren nu de tweede huizen van buitenlanders. Tijdens het seizoen sta je in de file op weg naar de supermarkt, de...
Colonna blijft in de bak
Yvan Colonna, beschuldigd van de moord op Claude Erignac in 1998, de toenamlige prefect van Corsica, blijft in elk geval tot ver in 2011 opgesloten zitten. Dat heeft een gerechtshof in Parijs vanmorgen besloten. Dat het verzoek van Colonna tot voorlopige invrijheidstelling werd afgewezen zal op Corsica verkeerd vallen. En eerlijk gezegd bij mij ook.Hoe...
En nou is ie dood
Mijn hond is dood. 't Is niet de eerste, waarschijnlijk ook niet de laatste, wel een markante; type 'trouw tot in de dood'. Nergens voor opgeleid, geen papieren, maar een echte vriend heeft geen stempeltjes nodig. Hij heeft me het leven gered, toen ik eventjes een paar jaar in Portugal woonde. Een klein eerbetoon.Tobi, aide...
