In mijn tuin concerteren de cigales (cicades) eindelijk weer, wat mij betreft een feestelijk teken dat het allemaal wel goed komt. Maar dan hebben we hier dus een president die ineens over een burgeroorlog begint. Als extreem rechts of heel erg links de verkiezingen winnen, dan zou het volgens de heer Macron weleens matten kunnen worden. Zijn minister van Binnenlandse Zaken haastte zich eraan toe te voegen dat zijn veiligheidsdiensten voorbereid zijn op onlusten na de tweede ronde van de verkiezingen, op 6 juni. Zo creëer je wel een lekker sfeertje rond het Feest van de Democratie, al op school heb ik geleerd dat dat de bedoeling van verkiezingen is.

Maar goed, zelfs bij ruim 30 graden is er van die befaamde joie de vivre weinig tot niets te merken, de spanning in het land is flink opgeschroefd.

Hooguit brons

Waar Frankrijk en de Fransen al lastig te snappen zijn, geldt dat in het kwadraat voor de president. Zelfs zijn beste politieke vrienden zeggen dat het uitschrijven van verkiezingen een blunder van jewelste is en het lijkt wel vast te staan dat hij met zijn partij Renaissance hooguit brons scoort. En hoe handig is het om aan de vooravond van het vakantieseizoen en de Olympische Spelen over een burgeroorlog te beginnen? De kortste weg naar het afschrikken van toeristen en toeschouwers bij die Spelen. Waarover door de minister van Binnenlandse Zaken al eerder verteld is dat er serieus rekening moet worden gehouden met een terroristische aanslag. Hij heeft 45.000 man politie klaar staan om die te voorkomen. Ik wil maar zeggen, het is weleens gezelliger geweest in dit toch altijd weer speciale land.

De ‘Franse identiteit’

Ondertussen heeft mevrouw Le Pen bekend gemaakt wat haar beoogde premier, de 28-jarige Jordan Bardella, allemaal voor elkaar moet boksen, mocht hij de regering gaan leiden. De btw op van alles en nog wat verlagen plus  een paar belastingen en het Franse geboortecijfer juist opkrikken. Dat lukt ’m vast niet in z’n eentje.

Tevens moet hij de ‘Franse identiteit’ bewaken. Ik ben bang dat alleen een illusionist iets kan bewaken dat er niet is. De ‘Franse identiteit’? Zet een Parisien en een Provençaal naast elkaar aan tafel en je weet genoeg. Of iemand uit Normandië naast een herder uit de Pyreneeën, een wijnboer uit de Bourgogne naast een metaalbewerker uit het troosteloze Lille. Frankrijk is alleen formeel een natie, met enorme klasse-, landschappelijke- en culturele verschillen.

Hooguit wat onlusten

Het gezag woont in Parijs, van daaruit proberen ze de boel zo’n beetje bij elkaar te houden. Lukt ze daar best aardig, zo sinds de Revolutie van 1789. En als we de burgeroorlog van Macron krijgen, overleven ze die ook wel.

Wees gerust. In mijn Provençaalse omgeving gelooft echt helemaal niemand dat we een burgeroorlog krijgen. Hooguit wat onlusten, ongeregeldheden, barricades, brandstichtingen en plunderingen, maar die zijn zo ongewoon niet. Evenals stakingen.

Oké, misschien dan toch een heel klein beetje ‘Franse identiteit’?

Volgens vrienden en collega’s hier had Macron gewoon slecht geslapen, een nare droom, toen hij voor een guerre civile begon te waarschuwen. Hij schijnt per nacht maar vier uur te slapen.