Geloof het of niet, maar de verbouwing van Le Negresco, het beroemdste hotel van Nice, is precies op tijd klaar. Gisteren ging dat ‘palace’ weer open, keurig op de aangekondigde datum van 1 juli. Ik woon hier al zo’n kwart eeuw, maar ik heb echt nooit eerder meegemaakt dat een verbouwing op de afgesproken datum gereed is. En dat die renovatie ook nog eens binnen het beoogde budget van € 12 miljoen is gebleven. En dat die -ondanks de toepassing van de allermodernste techniek, wifi en ADSL gratis- het uiterlijk en de waardigheid van het klassieke interieur in niets heeft aangetast. (Klik op de kop van dit bericht voor een impressie.) Maar ja, de ‘baas’ van het hotel is dan ook niemand minder dan Jeanne Augier (1923), op zichzelf al een instituut, en elke dag wel ergens in haar hotel te vinden.
Over het sublieme Negresco (uit 1912) hoef ik u vast niks te vertellen. Omdat ik er op nog geen 50 km afstand, praktisch om de hoek woon (althans naar Franse normen), heb ik er nooit geslapen. Maar ik heb des te vaker in het al even fameuze restaurant Le Chantecler van dat hotel gegeten. Dat was geen straf, met beroemde chefs als Jacques Maximin en Alain Llorca in de keuken, goed voor vele Michelin-sterren. Nu heeft het restaurant onder leiding van chef Jean-Denis Rieubland nog één ster.
Maar wat mij betreft is eigenaresse Jeanne Augier, veel interessanter. Fantastische vrouw, althans als je niet voor haar hoeft te werken. Ze schijnt een strenge werkgeefster te zijn -type Feldwebel- die qua inzet de normen van het ‘ancienne régime’ hanteert en dat ook van haar medewerkers verwacht.
Het Negresco werd in 1913 gebouwd door Henri Negresco, de zoon van een Roemeense herbergier. In 1957 werd het gekocht door het echtpaar Augier, Jeanne is sinds 1995 weduwe. Maar nog steeds de trotse eigenaresse van zo ongeveer het laatste tophotel ter wereld dat nog in privé-handen is. Die van haar.
Ik reken Mme Augier (geen kinderen) echter vooral tot mijn vriendinnen omdat ze besloten heeft dat haar erfenis straks geheel ten goede komt aan haar eigen stichting, die zich het lot aantrekt van zowel verwaarloosde dieren als kinderen. Waarbij overigens de dieren ietsje voorgaan. En: ze is, net als ik, ernstig tegen de stierengevechten is die hier men name in de arena’s van Arles en Fréjus nog steeds plaatsvinden.
Een nachtje in Negreco vanaf € 290, een maaltijd in Le Chantecler omstreeks € 90. Maar er is ook de voordeliger bistro La Rotonde, met een menu van € 32. Een deel van de winst gaat naar de stichting van Mme Augier. Slaap en eet je nog lekkerder in het mooiste ‘monument historique classé’ van heel Zuid-Frankrijk.
Het Negresco heropend. Op tijd!
Dit bericht delen op:
Leuk verhaal Renée, maar het rammelt een beetje. Een hotel dat in 1913 gebouwd werd, gaat in theorie niet in 1912 open ;-) En de man heette Negrescu met een u. Pas later toen hij zich naturaliseerde tot Fransman, heeft hij zijn naam veranderd in Negresco. Zijn vader was een muzikant, echt geen herbergier hoor. Hoeveel zigeuners zijn of waren herbergier? Met een rondtrekkend café? ;-) Hoe ik dat allemaal weet? Ik was erbij op 1 juli. Mevrouw Augier is inderdaad een harde tante. Ik zou er niet graag voor werken. Maar het resultaat is dat het hotel er weer helemaal staat. En hoe! Wist je dat mevrouw Augier zich voor de volgende 100 jaar heeft ingekocht zodat het hotel niet over kan gaan in een hotelketen? Wat een vrouw!