Gisteren kwamen ze aan op het vliegveld van Toulon/Hyères: de Sarkozy’tjes.
Heel discreet, met een reguliere vlucht van Air France, waarbij ze als laatsten stilletjes aan boord kwamen, en als eersten razendsnel de businessclass weer verlieten; de gewone passagiers mochten wachten tot de chef-d’état in een geblindeerd convooi was afgevoerd. Alweer niet naar het officiële staatsbuitenverblijf Fort Bregançon (waar we met z’n allen nog wel steeds gewoon belasting voor betalen, ook al staat het sinds het aantreden van Sarkozy leeg), maar richting Cap Nègre, voor een korte vakantie in het huis van schoonmoeder Bruni-Tedeschi.
Wat dat aan ergernis voor de buurtjes betekent, leest u terug in mijn bericht van vrijdag 4 juni 2010.
In elk geval is de president vanmorgen tussen elf en twaalf een stukje gaan fietsen, omringd door een legertje beveiligingsmensen dat links en rechts wat argeloze voorbijgangers van de sokken reed, maar het verder rustig hield. Na het weekeinde vertrekt Sarko weer richting Parijs. Tijd om even langs te gaan bij de slachtoffers van de overstromingsramp in de Var (hij struikelt er vrijwel over op weg naar het vliegveld) voor een update is er blijkbaar niet. Maar ja, dan zou hij het ook moeten hebben over de schadeloosstellingen die maar niet loskomen, en over de verzekeringsmaatschappijen die de boel met opzet traineren.
Mevrouw Sarko komt overigens ook nergens in het plaatje voor, al vliegt ze niet mee terug naar Parijs. Zíj moet dringend bijkletsen met haar moeder.
