Het doek valt voor La Voile Rouge

Er is één ding dat ik nooit meer doe: in ´het seizoen´ naar Saint-Tropez gaan.
´s Winters is het er best aardig, maar wie het oude vaderland mede vanwege de files is ontvlucht, moet wel flink aan het dementeren zijn als hij besluit tussen mei en oktober naar dat legendarische lustoord te tuffen. Mij niet gezien, ook niet als mijn onvermijdelijke zomergasten me heel lief smeken om ze er ‘even’ heen te rijden. Tuurlijk, je kunt vanuit Sainte-Maxime ook met de pont, scheelt een file-uurtje of wat, maar de rij voor de kassa bij de buurtsuper is me al file genoeg. Bovendien vergt zo’n ritje richting kust een stressbestendigheid waarover ik normaal gesproken niet beschik, en in het hoogseizoen al helemaal niet. Ik vind het dus echt niet erg als vandaag of morgen de toegangswegen naar Ramatuelle worden geblokkeerd. Dat Ramatuelle is wel een zelfstandige gemeente, maar feitelijk de badhanddoek van Saint-Tropez, met beroemde strandtenten als Le Club 55 (BB, Et Dieu créa la femme) bijvoorbeeld, en nog zo’n ‘hang out for the rich & famous´, La Voile Rouge, op Plage de Pampelonne. Om even een indruk te geven van het patsergehalte van de cliëntèle: Paris Hilton sloeg er op één dag 3 ton in euro´s stuk aan een langdurige champagnedouche voor haar en haar gezelschap. Zo´n bouteille ´deed´ € 2.000. Die rekening overtrof het record-factuurbedrag dat Sylvester Stallone twee jaar eerder moest ophoesten. Hij hield het met zijn vrienden eenvoudig en kwam niet verder dan 2 ton. Nog meer Namen die in La Voile Rouge kwamen feesten en beesten? Roger Moore, Bruce Willis, Robert de Niro, Jack Nicholson, ik noem er maar een paar.
Deze zomer staan ze allemaal voor een gesloten deur. Sterker nog, voor geen enkele deur: de boel is eind vorig jaar van overheidswege gesloopt. Want La Voile Rouge was een illegale strandtent, althans de laatste elf jaar.
Paul Tomaselli begon zijn zaak in 1966 en scoorde bijna meteen een wereldhit doordat hij als eerste het topless zonnebaden op zijn strandje tolereerde en zelfs propageerde.
Maar in het recente verleden kwam de Franse regering met nieuwe, ´groen´ bedoelde wetgeving met betrekking tot het bouwen aan de kust, inclusief beperking van het aantal strandtenten in de publieke ruimte. Ook Ange Tomaselli (de zoon van) zag zijn vergunning door de gemeente Ramatuelle niet verlengd en na een jarenlang juridisch gevecht oordeelde het Tribunal Administratif van Toulon dat La Voile Rouge tegen de vlakte moest; dat is dus inmiddels gebeurd.
Maar een maandje geleden begon de jonge Tomaselli sluipenderwijs met de opbouw van een kersverse Voile Rouge. Het plakje beton dat als parkeerplaats naast de oude strandtent dienst deed, en dat hij in privé-eigendom heeft, werd de nieuwe locatie. Tomaselli liet er ’s nachts van het strand gehaald zand op gooien, zette er een schutting omheen en liet een paar prefab-units aanrukken: voila, de nieuwe Voile Rouge, maar nu op eigen terrein. De rechter liet vorige week de bouw stil leggen, wegens illegaal.
En nu eisen werknemers van Tomaselli, gesteund door de linkse vakbond Force Ouvrière, dat La Voile Rouge alsnog een vergunning krijgt. Zo niet, dan gaan ze het verkeer richting Saint-Tropez/Ramatuelle blokkeren. Waarschijnlijk dit weekeinde al.
Ik zal er geen last van hebben. En ik kan best begrijpen dat die werknemers woedend zijn, ik bedoel, ik kan me wel iets voorstellen bij hun fooienpot. Maar een goeie seizoens-ober/kok/plagist kan hier echt overal aan de slag. En eerlijk gezegd ben ik wel blij met het streven van de Franse overheid dat de kust zoveel mogelijk schoon moet blijven. Zoals ik vind dat het strand als vanouds van en voor iedereen moet zijn. En zoals ik vind dat het beslist geen gemis is als mevrouw Hilton ergens anders haar ‘feel good’ mooi-weer-feestjes viert. Ik heb zelfs een suggestie: stop die 3 ton eens in de wederopbouw van Haîti, in de hel van de Sahel, in de sloppen van Soweto. Hartstikke feel good, en het mooie weer krijg je er vanzelf bij.