Stroomlimiet

‘Laat die oven uit, kook niks op je ‘plaque electrique’. Vergeet de wasmachine en blijf met je tengels van de vaatwasser af. Gooi de verwarming een flink stuk lager. Ga niet onder de douche. Flikker die computer af en zet de tv uit. En er mogen ook best en paar lampjes minder branden.’ Het zijn zomaar een paar ‘adviezen’ die we maandag voor onze kiezen kregen. Want dinsdag zou het wel eens penibel kunnen worden, qua stroomvoorziening. Het was koud, het zou kunnen gaan sneeuwen, dat zou gegarandeerd een ‘pic de consommation’ betekenen. Met name tussen 18.00-20.00 uur ’s avonds, dan kwam iedereen thuis uit z’n werk, ging de verwarming omhoog (het gros van Frankrijk verwarmt zich met elektrische kacheltjes),werd er gekookt (ook elektrisch, al gaat het vaak om de magnetron) en kon je wachten op de stroomstoring. Dat klopte: 70.000 huishoudens in de Var zaten zomaar ineens zonder elektriciteit. Kwam dat even goed uit. De elektro-boys hadden toch gewaarschuwd? Dus werd het een ‘romantisch’ avondje bij kaarslicht onder dikke dekens. En met luid gemor van internet- en portable-verslaafden die bij god niet wisten dat duimendraaien ook zonder toetsenbordje tot de mogelijkheden behoort. Plus een besmuikt commentaartje de volgende ochtend in de krant dat er ‘over negen maanden vast wel verrassend veel baby’tjes geboren zouden worden in de regio’.
Maar er klopt iets niet. Kijk, zo’n pic in de stroomvoorziening is zo’n beetje standaard. ’s Ochtends, als wakker douchen/ontbijtritueel en ‘s avonds als thuiskomst/avondmaal als gewoontes afgewerkt worden, piekt het stroomverbruik. Dag in dag uit. En nu ineens zou je daarmee een stroomstoring veroorzaken? Omdat het een beetje kouder is dan normaal?
Sorry dat ik het zeg, maar dat is absoluut gelul eerste klas.
Waarom? Omdat het helemaal niet gaat om ons kleine knoeiers die op bescheiden niveau van het elektriciteitsnet gebruik maken. Waar de stroomleveranciers echt aan verdienen, zijn de grootverbruikers. En waar het echt om gaat is handel. In stroom. Er zijn diverse maatschappijen die elkaar beconcurreren. Ze bieden aantrekkelijke tarieven aan. Die kunnen ze aanbieden door scherp te calculeren. Dat kan alleen maar door slim inkoopbeleid. Wat inhoudt dat er zo minimaal mogelijke reserves worden aangehouden: op het nippertje inkopen betekent lage(re) prijzen. Wat weer betekent dat schommelingen in stroomverbruik niet adequaat kunnen worden opgelost. Piekje in het verbruik? Oeps, net niet genoeg ingekocht om dat op te vangen. Mwah, doen ‘ze’ het toch gewoon even zonder? Die ‘ze’, dat zijn wij, de particuliere consumenten. Dreigt er een stroomtekort, dan wordt bij ons de toevoer een tikkie afgeknepen zodat de grootverbruikers ongelimiteerd kunnen doorverbruiken. Maar ja, dan komt er zoals eergisterenavond – toen alles toch al op een laag pitje stond en het gebruik wegens kou piekte – ineens een ellendige storing in een schakelkast bij. Hoppa, 70.000 huishoudens zonder stroom. En dan kopt de lokale krant een dag later dat er in dorpen en steden aan energiebesparing is gedaan. Vast wel, maar de straat- en kerstverlichting (jawel) hing nog steeds volop te stralen in Nice, terwijl hier op het dorp braaf die anderhalve lantarenpaal was uitgedraaid.
Ik heb een houthaard, een gasfornuis en stapels kaarsen, ik red me wel. Maar werken is lastig op zulke avonden, je weet nooit wanneer de stroom patst. Gebeurt trouwens ook steeds vaker overdag. Een toereikend eigen aggregaat dan maar? Tja, daar moet de gemeente toestemming voor geven. Je mag niet zomaar zo’n herriemakende, brandgevaarlijke milieuvervuiler in je tuin zetten. Wil ik eigenlijk ook helemaal niet. En nee, zonnepanelen en windmolens zijn niet de oplossing. Het huis ligt verkeerd op de zon, heeft hoge bomen rondom en windmolens mogen (nog) niet. We stumperen voorlopig dus maar door. Maar ik ben wel van plan om de gemiste stroom en de storingsellende af te trekken van de EDF-rekening. Kijken wat dat oplevert. Al vermoed ik dat Klein Duimpje door Goliath vermorzeld gaat worden.
“Tuurlijk”, zei de echtgenoot. “Een gehucht van niks als het onze in de Var legt het bij de EDF af tegen Nice en Cannes in de Alpes-Maritimes. We tellen hier niet echt mee.” ’t Is tegen m’n natuur, maar ik kan hem alleen maar gelijk geven.