Nee hoor, zo vrolijk is het allemaal niet in Frankrijk. Nu even niet. Je hebt de corona-indicatoren die nogal richting rood wijzen, je hebt de ‘canicule’ (hittegolf), praat je over een graadje of 40, en in steeds meer steden en dorpen moet je gemaskerd over straat. Dat ik nooit zo’n francofiel geweest ben, komt me nu niet slecht uit. Oké, hoe het in andere landen is, weet ik ook niet precies. Ik hoorde iets over Antwerpen en Rotterdam. Maar ja, daar heb ik nog nooit iets be- of gezocht.
Gelukkig lijdt het theater van de lach in dit land amper onder het schrikbewind van de maffioos Corona, met wie kennelijk niet te dealen valt. Misschien had ik hier in plaats van maffioos crimineel moeten tikken. Voor je ’t weet, beschuldig je Italië van virusverspreiding. Bij voorbaat excuus, dat schijnt nu zo te horen. Zeg het toverwoord ’excuus’ en je bent van een hoop gelazer af. Als er taal-inflatie bestaat, excuus is in waarde gedaald.
Maar er valt dus wel degelijk wat te lachen. En niet zo’n beetje ook.
Ik ben de tel al kwijt, het aantal gemeenten waar de nieuw gekozen ‘maire’ als eerste besluit de verhoging van zijn/haar salaris nam. Je zou denken: crisis, nu even niet. Er gelden wel regels voor de beloning van dergelijke ‘élus’ (gekozenen), maar de desbetreffende wet biedt nog meer speelruimte dan een driedubbel voetbalveld. In dit opzicht vind ik Frankrijk af en toe best aantrekkelijk. Al wil ik vooral geen ‘élu’ worden.
Ik werd – klein bier – bijgepraat over Régusse, ‘sympa’ dorpje in Le Var met ruim 2.000 inwoners. De net herkozen burgemeester Mme Anne Houy (67) meldde tijdens de eerste gemeenteraadsvergadering dat ze aftrad. Wegens moe. Ze stuurde haar ontslagbrief naar de prefect. Die ze 24 uur later weer introk. Want – zei ze – de bevolking van Régusse wilde dat ze aanbleef, moe of niet. Ze zou dus burgemeester blijven, waarna 5 wethouders en 9 gemeenteraadsleden aan de prefect schreven dat zij ermee ophouden. Ze waren en zijn niet zo overtuigd van het financiële bewind van Mme. Houy, het dorp gaat gebukt onder een zware schuldenlast.
Er zit nu weinig anders op dan dat de prefect nieuwe gemeenteraadsverkiezingen uitschrijft. Volgens Mme Houy is er hier sprake van een ‘tentative de coup d’État’, een poging tot een staatsgreep.
In Régusse?
Het zijn sombere tijden. Maar in of om Frankrijk valt altijd wel wat te lachen.