De mistral regelde het wel

di 16 februari 2021

Categorieën:

Door Denise Baudet

Corona, corona, iedereen is er doodmoe van of in het slechtste geval doodziek, dan wel nog erger. Van de week sprak ik – ruim voor de ‘couvre-feu’ (avondklok) natuurlijk – min of meer toevallig een bevriende bibliothecaris die ineens begon over de Russische ‘corona’ van 1890. Nooit van gehoord, maar omdat ik aan het klagen was, nam hij me mee naar zijn huis en onderweg ernaar toe zei hij dat die ellende van nu zo bijzonder niet is.
Aan de keukentafel, glas wijn erbij, ( ja ja, met verantwoorde distanciation) werd hij concreet. Ik weet niet of je een bibliothecaris aan het woord moet laten over medische kwesties, maar naar zijn zeggen hield corona al in 1889-1890 huis. En in niet alleen Zuid-Frankrijk, en bovendien nog ver voor de Spaanse griep en veel later dan de pest. Een soort van tussenravage, dacht ik meteen.
Ik liet me vertellen dat die Russische epidemie van toen, tegenwoordig onder ‘corona’ valt, maar dat boeide me minder.
Hoe erg was het dan, dat toen?
Er zijn cijfers: iets van 250.000 doden in Europa, in Frankrijk de meesten in Parijs.
Het virus zou zijn debuut gemaakt hebben in Sint-Petersburg en voor de destijds moderne route van de trein hebben gekozen. Zo zou het ook in Zuid-Frankrijk zijn terecht gekomen, ondanks ‘sanitaire’ controles op het Gare de Lyon. Ik zou wel willen weten hoe ze dat toen geregeld dachten te hebben.
In elk geval was er ook in het zuiden van ‘oversterfte’ sprake, maar het was kennelijk geen catastrofe. Voor zover je dat kunt zeggen als er duizenden mensen ‘extra’ overlijden. Andere tijden.
Maar ineens bleek in ongeveer 1891 ‘de Rus’ verslagen. En door wie dan wel? Door de mistral! De wind die niet alleen je kapsel onfatsoeneert, maar die blijkbaar ook in staat bleek een virus weg te waaien.
Niet altijd ieders vriend, maar soms kennelijk onmisbaar als het gedroomde wapen in een oorlog tegen een onzichtbare vijand.
Een dag na mijn gesprek met de bibliothecaris stak bij mij in de buurt de wind op. Eerst voorzichtig, maar toch onmiskenbaar de mistral. Een behoorlijk koude versie. Maar dit keer was ik er voor het eerst van mijn leven behoorlijk blij mee.
Nóg een keertje korte metten maken met zo’n rotvirus? Graag!
Que le vent souffle! Oftewel: laat die frisse wind maar waaien.

3 gedachten over “De mistral regelde het wel”

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Of reageer met je Facebook account

Scroll naar boven