Door Maria Edelman

De leestips van Kijk, Zuid-Frankrijk! wijzen je de weg naar Frankrijk-boeken die je ook op afstand kunt bestellen, of downloaden als E-book. Onze boekenrecensent Maria Edelman leest alles wat los en vast zit en vertelt graag over wat haar opvalt en aanspreekt.

 

De geurenverzamelaar

Eerlijk gezegd heb ik niks met parfums en andere ruikertjes. Ik vind bijvoorbeeld ook de uitvinding van de aftershave in herenkringen geen bijdrage aan de vooruitgang. In dit corona-tijdperk is het gezoen niet meer ‘en vogue’, wat mij betreft blijft dit zo.

Ik woon bij Grasse (Alpes-Maritimes) in de buurt en die stad presenteert zich graag als de mondiale ‘capitale’ van de parfum.  Dat is niet helemaal ten onrechte. Daar in de buurt vind je van alles waarvan je parfum kunt maken, er zijn parfummusea, en desgewenst laat je als toerist even gauw je eigen hoogstpersoonlijke geur samenstellen. Ik moet erkennen dat ik vrijwel niks wist van het bestaan van een parfumwereld die aan Grasse voorbijgaat. Ik las het boek ‘De geurenverzamelaar’ van de Fransman Dominique Roques. Iemand die al dertig jaar de wereld over reist op zoek naar de allerbeste basisgeuren voor grote parfummerken. In zijn boek vertelt hij – dat moet ik erkennen – op fascinerende wijze over de boeren en kwekers die, ver buiten het oog van toeristen, tussen de rozenvelden en vanilleplanten zorgvuldig de meest pure extracten produceren. Van Calabrië tot Sri Lanka, van Peru tot Laos en van Egypte tot Madagaskar, werken ze volgens eeuwenoude tradities aan het cultiveren van hun bomen, planten en grassen. Kom daar eens om ter hoogte van Grasse. Roques is overtuigend, hij spreekt de taal van de kwekers, maar naar mijn idee als lezer belangrijker: hij vertelt aanstekelijk over de bijzondere geschiedenis van hun werk en hij beschrijft als de beste de woeste, kleurige landschappen waarin ze zijn opgegroeid en waar ze ondanks allerlei ellende zijn gebleven. Hij heeft ook over de klimaatcrisis en vraagt zich af wat de parfumindustrie daaraan heeft bijgedragen. Ik vind ‘De geurenverzamelaar’, de facto een reis om de wereld in tachtig geuren, heel speciaal. Ik hield er een andere blik op parfum aan over en eigenlijk ook op die geuren die ik uit Grasse ken.

De Geurenverzamelaar, door Dominique Roques, Uitgeverij Balans, € 22,90

 

De Witwasser

Naar mijn mening is Roel Janssen (1947), van huis-uit financieel-economisch journalist, een van de beste thrillerschrijvers in het Nederlands taalgebied. Zijn ‘formule’: spanning én actualiteit, in combi met een voortreffelijke pen. Ik herinner me z’n ‘De tiende vrouw’ over makelaars als bankiers van de onderwereld, in 2007 bekroond met de ‘Gouden Strop’, de onderscheiding voor de beste thriller van het jaar. In zijn jongste boek ‘De Witwasser’ is Janssen volgens mij op z’n best. Misschien ook omdat het verhaal in Zuid-Europa speelt. Een thriller over witwaspraktijken, politieke infiltratie en een omstreden Italiaans klooster. Wat wil je nog meer?

We maken kennis met Rhonda Zander, een jonge, ambitieuze officier van justitie, die naar Frankrijk wordt gestuurd om onderzoek te doen naar de dood van een Nederlandse bankier. Hij is verdronken in het zwembad van zijn villa in de Provence. Wim Duisenberg ook, dacht ik meteen.

De Franse politie sluit al snel het dossier, maar Rhonda stuit op steeds meer ongerijmdheden. Zo is er de relatie tussen de bankier en rechts-radicale jongeren die via hun Instituut voor het Avondland Europa willen houden zoals het is, of was. Dat instituut zit in een middeleeuws klooster in Italië, waar Rhonda een advocaat ontmoet die als curator werkt aan het bankroet van een firma die religieuze beelden aan dat Avondland levert. Samen stuitten ze in dat klooster op een angstaanjagend netwerk van activisten dat een dekmantal vormt voor geweld en witwasserij, met relaties tot in de hoogste kringen.

Zo’n gegeven kun je dus met een gerust hard aan Janssen overlaten, al helemaal als je liefhebber bent van thrillers met een Zuid-Europese annotatie.

 De Witwasser, door Roel Janssen, Uitgeverij Cargo, € 20,99