De medewerkers van Kijk, Zuid-Frankrijk! vertellen in deze wekelijkse rubriek over hun favoriete dorpjes in het arrière pays. Dit keer Ellen van Linschoten over Saignon (Vaucluse).
Was een keer in Apt toen iemand me vertelde dat ik in Saignon moest gaan kijken. Kilometertje of vijf verderop, via de D48, dat zou een heel aardig dorpje zijn. Ik had er eerlijk gezegd nog nooit van gehoord, maar er een kijkje nemen, waarom niet?
Saignon ligt op een heuvel tussen Le Petit Luberon en het Plateau de Claparèdes in het nationale park van de Luberon. Als je aan komt rijden denk je dat je een fort ziet liggen. Maar dat is dus een rots die ze er la Rocher de Bellevue noemen. Ik ben niet zo van beklimmingen, maar dankzij een trap loop je er zo tegenop en dat is de moeite waard, want je krijgt er boven een schitterend panorama aangeboden. Bij helder weer kun je de Ventoux zien liggen, la Montagne de Lure, de Alpes-de-Haute-Provence en zelfs Avignon. Niet zo raar dat ze die rots Bellevue noemen.
Hij heeft veel meegemaakt, dat natuurlijke obstakel dat steeds in de weg stond als in de loop der eeuwen allerlei rivalen probeerden Apt te veroveren.
Wijn, lavendel en truffels
Saignon lag op de pelgrimsroute Via Domitia naar Compostela en beleefde een paar honderd jaar terug wel iets van economische bloei. De ongeveer 1.100 inwoners moeten het nu hebben van de wijn, de lavendel en de truffels in de vallei beneden. De toeristen moeten het dorp met het keurmerk ‘village de caractère’ nog ontdekken en precies dat is een van de redenen waarom ik er zo graag kom. Het is er rustig, om niet te zeggen stil, en wat je noemt authentiek Provençaals. Dat lees je wel vaker over dorpjes in die regio, maar in Saignon is het echt waar.
Een heel bijzondere fontein
Smalle straatjes, mooie eerbiedwaardige huizen die al honderden jaren achter de rug hebben, middeleeuwse wasplaatsen en magnifieke fonteinen waarvan er eentje heel bijzonder is vanwege z’n allegorische beelden die beogen eer te betonen aan de landbouw en de overvloed. Ga maar kijken op de Place de la fontaine, ik vind dat idyllisch het woord is dat de sfeer daar het best omschrijft. En dan met en glas rosé een terrasje pikken. Je kunt in het dorp trouwens ook prima eten.
Uit drie kastelen
Je moet (je moet niks natuurlijk) ook even naar de romaanse kerk Notre-Dame-de-Pitié (Sainte-Marie-de-Saignon) uit de 11e/12e eeuw. Een portiek met drie deuren, een gotische boog, en binnen tal van historische verwijzingen.
Er is ook veel verloren gegaan. De rots bood ooit bescherming aan drie kastelen. Daarvan zijn alleen ruïnes en wallen over. En de Abbaye Saint-Eusèbe is nu privé-bezit. je kunt de abdij huren voor trouwerijen en zo. Jammer.
O ja, als je in de buurt bent, op het Plateau des Claparèdes is een wandeling uitgezet, ’s zomers de lavendelvelden!
Ik schrijf dit nou allemaal wel op, maar stiekem hoop ik dat niet iedereen nu naar Saignon wil. Eerlijk gezegd heb ik liever dat het dorp een beetje onontdekt blijft.
Uit eten
Un Jardin sur le toit, Rue de Cassy.
Au Comptoir de Balthazar, Place de l’ Église
Au Petit Bouchon, Rue Cilly
Chez Christine, Rue Saint-Louis
