Onze favorieten in het achterland (15): Séguret

wo 19 april 2023

De medewerkers van Kijk, Zuid-Frankrijk! vertellen in deze wekelijkse rubriek over hun favoriete dorpjes in het arrière pays. Dit keer Ingrid Leijen over Séguret (Vaucluse).

Séguret behoort met recht tot les plus beaux villages de France. De tijd lijkt er stil te hebben gestaan. De middeleeuwse huizen, de wijngaarden, olijfbomen en cipressen vangen het prachtige Provençaalse licht. Slaperig én stoer. Het dorp is tegen de berg aangeplakt, de vestingmuur is duidelijk in zicht en bovenop rijst de ruïne van het kasteel. Het heeft de Mont Ventoux in de rug en de uitlopers van de Dentelles de Montmirail lopen tot bijna in het dorp.

Seguretum, het latere Séguret dat ‘veilige plek’ betekent, was een ‘castrum’. Een verstevigde plaats met vestingmuren aan beide kanten van het dorp omhoog naar het feodale kasteel.  Een deel van die muren is nog zichtbaar.

De huidige vestingmuren en de twee entreepoorten stammen uit de 14e eeuw. De noordingang van het dorp staat vol in de Mistralwind en wordt in de volksmond ook Portail de la Bise genoemd. De poort van de wind. Officieel heet deze ingang Portail Reynier, naar de ridder die hier lange tijd gouverneur is geweest en die in het huis boven deze poort woonde.

Église Saint-Denis

Eenmaal door de poort loop je zó de middeleeuwen binnen. Een wirwar van oude geplaveide straatjes. Smalle doorsteekjes die beschermen tegen de wind en al te felle zonneschijn.  De uitgesleten trapjes, booggewelven en overdekte passages maken het plaatje compleet. Deze overdekte passages, poternes, zijn ontstaan toen er huizen tegen de vestingmuur zijn gebouwd en geven het dorp een romantische sfeer.

Midden in het dorp staat een van haar meest bekende monumenten: de fontein uit de 17e eeuw. Dit is lange tijd de enige watervoorziening van Séguret geweest. Het water komt vanuit een bron in de berg. De twee bakken achter de fontein werden gebruikt om de dieren te laten drinken. De kleding mocht niet hierin gewassen worden. Dat moest op 7 stappen afstand gedaan worden in het overlopende water. Later, in 1846, zijn de twee waterbakken ernaast gebouwd om kleding te kunnen wassen. De groeven in de ene bak maakten het makkelijk om de was in te zepen. Naast deze waterbakken is nu het terras dat gebruikt wordt door het theehuis, een van de vier eetgelegenheden die het dorp rijk is. Overal staan bloempotten en bloeien klimrozen. Het kan zo op een ansichtkaart.

Onderdeel van een machtsstrijd

Op verschillende plekken hangen er bordjes met de wapens van Séguret, Comtat Venaissin en Provence des Papes. Op alle drie herken je de twee sleutels die naar de Pauselijke macht verwijzen. Zoals vele dorpen in deze streek is Séguret lange tijd onderdeel geweest van de machtsstrijd tussen  de Graaf van Toulouse – door huwelijk eigenaar geworden van Comtat Venaissin – de Koning van Frankrijk en de Paus. Zelfs de Prins van Oranje is even in beeld geweest, maar hij heeft Séguret na 4 jaren alweer doorverkocht. Na de dood van de Graaf van Toulouse viel Séguret bijna 5 eeuwen onder pauselijk bestuur.

Aan het pleintje met de fontein grenzen de prachtige oude Mairie en de Beffroi met een van de oudste bellen uit de Vaucluse. Duidelijk is dat dit de kern van het oude Séguret was. Vanaf hier loopt een weg naar boven, richting de kerk uit de 10e eeuw. Langs de four, de oven en tevens allereerste jongensschool van Séguret.

Restauratie en herbevolking

Tussen deze four en de kerk stonden ooit 20 huizen. De huidige tuinen zijn op hun ruïnes aangelegd. Vooral na de eerste wereldoorlog begon het dorp achter de muren te vervallen. De mensen gebruikten het materiaal van de ruïnes van de huizen van het hoogste en armste deel om hun cabanons op het platteland te vergroten. Al snel was er van Séguret niet veel meer over.

Een lot dat veel van de omringende dorpen ook getroffen heeft. In 1955 is ‘Les Amis de Séguret’ opgericht om  ‘de restauratie en herbevolking van Séguret te bewerkstellen en haar historie in ere te houden’. Dat hebben zij voortvarend aangepakt en met succes: In 1982 werd Séguret uitgeroepen tot de allereerste groep van de mooiste dorpjes van Frankrijk.

Vanaf de kerk slingeren smalle straatjes richting de tweede entreepoort. Langs de Place de la Liberté waar de terrassen van twee restaurants altijd gezellig vol zijn. Op deze plaats en op die van de twee huizen er direct naast, woonde vroeger de adellijke familie De Veri. Samen met de paus uit Italië hierheen gekomen. Hun huis was zo groot dat het op de oude tekeningen wordt aangegeven als het Nieuwe Kasteel. De rijkelijk versierde voordeuren geven iets van de oude grandeur prijs.

Concerten onder het bladerdak van eeuwenoude platanen

Door naar de zuidpoort en naar Place des Arceaux, waar onder het dichte bladertak van drie eeuwenoude platanen vaak concerten worden opgevoerd en gefeest wordt met een lokale wijn in de hand. De bomen zijn zelfs geklasseerd als arbres remarquables de France. 

Séguret is een doolhof waar je heerlijk doorheen kan slenteren. De vele doorkijkjes, gangetjes, trappetjes en bogen weten de bezoeker steeds weer te verrassen. Kijk ook naar boven, want op de bovenste verdieping van sommige huizen zijn nog de openingen te zien die gebruikt werden voor het uitroken van de zijderupsen. In veel van de oude huizen hebben zich kunstenaars en juweliers gevestigd. In hun winkels zijn de booggewelven goed zichtbaar. De ramen, gemaakt in de oude rempart, geven een prachtig uitzicht op de vele wijngaarden.  Onlangs zijn de waterbakken en een fontein aan de westkant in oude glorie hersteld en is de entree aan de noordkant opnieuw geplaveid. Het is prachtig en het wordt nog altijd mooier!

Uit eten

  • Le Mesclun, Rue des Poternes
  • La Bastide Bleue, Route de Sablet
  • Côté Terrasse, Rue des Poternes
  • La Maison d’Eglatine, salon de thé, Rue des Poternes

Zie ook: lebouquetdeseguret.com

3 gedachten over “Onze favorieten in het achterland (15): Séguret”

  1. Voor zover ik weet, komt er geen rook te pas bij het bekomen van zijde. Aan de kleine ramen onder de pannen van de huizen (dikwijls ‘magnaneries’) zaten meisjes tegenover elkaar om de losgeweekte zijdedraad van de cocon af te wikkelen.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Of reageer met je Facebook account

Scroll naar boven