Onze favorieten in het achterland (18): Maussane-les-Alpilles

wo 10 mei 2023

Categorieën: Bouches-du-Rhône, Ellen van Linschoten, Nieuw, Vakantietips

De medewerkers van Kijk, Zuid-Frankrijk! vertellen in deze wekelijkse rubriek over hun favoriete dorpjes in het arrière-pays. Dit keer Ellen van Linschoten over Maussane-les-Alpilles (Bouches-du-Rhône).

Mij best als eigenwijze collega’s hier een pleidooi voor een ander dorp houden, maar verder weet echt iedereen dat je voor de essentie van de Provence in Maussane-les-Alpilles (zo ongeveer tussen Arles en Aix-en-Provence) moet wezen. Ik weet ook wel dat ‘authentiek’ een begrip is dat zo langzamerhand aan inflatie onderhevig is, maar Muassane is naar mijn idee nog altijd het toonbeeld van de Provence zoals je die in je mooiste dromen voorstelt. Aan de voet van het Massif des Alpilles, omringd door een oogstrelend landschap vind je in Maussane nog altijd iets van – ja, hoe zeg je dat? – de ‘zachtheid’ misschien van het typisch Provençaalse en volgens mij dus ideale leven. Het tempo ligt er laag.

Zo, dat is eruit.

Aan de Via Aurelia

Maussane heeft dankzij z’n ligging altijd wel iets voorgesteld, vraag maar aan de Romeinen die er op hun Via Aurelia langs kwamen. Verder heb ik me niet zo in de geschiedenis van het stadje (2.300 inwoners) verdiept. Als het in lange eeuwen weer eens oorlog was, gold het nabijgelegen Les Baux-de-Provence als een soort toevluchtsoord annex schuilkelder, maar vanaf zo omstreeks1800 had Maussane zelf wat in te brengen.

37.000 olijfbomen

Wat dan? Olijfbomen! Dankzij riante waterbronnen en vruchtbare grond groeide het dorp uit tot de vedette van wat nu heet de route des olives, maar zo rond 1830 was er al sprake van 650 ha. olijfbomen en draaiden er 12 olijfoliemolens. Welvaart! Ik heb ze gelukkig niet hoeven tellen, maar er zouden nu iets van 37.000 van die bomen zijn. En helaas nog maar 2 molens die je overigens kunt bezoeken. Niet toevallig ben ik een liefhebber van olijfolie en ik bevestig graag wat er verteld wordt: de beste Franse olijfolie komt uit Maussane en omgeving en cijfermatig staat vast dat het gebied de voornaamste producent van Franse olijfolie is.

Doe wat ik altijd doe als je er ben: op een van de vele terrasjes in de schaduw van platanen een stukje verse geitenkaas besprekend met lokale olijfolie en een flintertje tomaat erbij, yammie, yammie, de aller kortste weg naar even klassiek Provençaals genieten. Over smullen gesproken: je hebt in Maussane de Avenue de la Vallée des Baux met een hele trits prima eethuizen.

Een unieke landkaart

En ja natuurlijk, Maussane heeft meer te bieden. Ik loop altijd langs die unieke landkaart van Frankrijk, helemaal pietepeuterig in steen geboetseerd, als je dat zo kunt zeggen. Ik ga steevast ook naar Le Grand Lavoir Napoléon III, die wasplaats, en naar het Fontaine de Quatre Saisons. Als je er op een donderdag bent, ’s morgens is er dan een heel lekkere Provençaalse markt.

Het regionale natuurpark

Er zijn nog kastelen uit de 18e en 19e eeuw die me niet zo boeien, maar als ik wat meer tijd heb, ga ik naar het Parc naturel regional des Alpilles. Ongewone en op een bepaalde manier overtuigende flora en fauna, er zijn wandelroutes uitgezet. Voor mij is het niks, maar voor fans van gefiets en paardrijden ben je in Maussane ook aan het juiste adres. Het Office du Tourisme is een van de meest behulpzame adressen in die soort die ik ken.

Je bent in de Provence en dus zijn er heel regelmatig van die traditionele feesten die mij persoonlijk niet zo aanspreken, maar een kaarsje opsteken in de Église Saint-Croix zal ik nooit nalaten.

Uit eten