Sommige van de meest imposante villa’s aan de Côte d’Azur zijn voor het publiek opengesteld. Drie daarvan springen eruit qua grandeur. De Villa Ephrussi op de Cap Ferrat, de villa Kérylos op zijn rots boven de zee bij Beaulieu-sur-mer, en Eilenroc, de trots van de Cap d’Antibes. De eerste twee hebben schatrijke Joden laten bouwen, afkomstig uit de families Rothschild en Reinach. Dat was in het begin van de twintigste eeuw. Villa Eilenroc is een halve eeuw ouder en dateert uit de jaren ‘60 van de negentiende eeuw. De bouwer was een Nederlander – al had hij een Schotse naam: Hugh Hope Loudon. De villa noemde hij naar zijn tweede vrouw, Cornelia barones van Pallandt. Jullie hebben het begrepen: Eilenroc is een anagram van Cornelie. De Loudons hadden carrière gemaakt in Nederlands Indië, Een broer van Hugh Hope was Gouverneur-Generaal.
De architect van de Parijse opera
Hugh Hope zelf had er goede zaakjes gedaan. Hij had genoeg middelen om voor zijn project aan de azuren kust de architect van de Parijse opera, Charles Garnier, in de arm te nemen. Het werd een prachtig bouwwerk, in strak neoklassieke stijl. Arme Hugh Hope! – lang zou hij er niet van genieten. Nauwelijks was het gebouw af, of hij moest het alweer van de hand doen. Had hij te hoog gegrepen? Er schijnt sprake te zijn geweest van een breuk met zijn vrouw, Cornelie. Had hij de villa voor haar gebouwd, en bleek nu alles voor niets?
Hugh Hope Loudon overleed in 1891, in San Remo. Hij kon geen afscheid nemen van de zon van het zuiden. Tja, wanneer je op Java bent geboren… Cornelia eindigde haar dagen op kasteel Rozendaal, bij Velp.
