Isola 2000 is ‘the place to be’ voor wie van mondain skiplezier houdt. En voor wie uit is op een gezellige familievakantie. Want Isola heeft alles. Van hoog tot laag, voor beginners, gevorderden en pro’s. Bovendien is het gebied het hele skiseizoen gegarandeerd sneeuwzeker. En: volop zon!

Samen met zustergebied Auron vormt Isola 2000 het meest zuidelijke skistation van de Alpes du Sud, in het prachtige natuurgebied de Mercantour: Les-Cimes-du-Mercantour, waaronder ook Auron en Saint-Dalmas-le-Selvage vallen, kan concurreren met de gerenommeerde ski-gebieden van de Noordelijke Alpen.

Alleen al Isola 2000 beschikt over meer dan 120 km pistes tussen de 1800 en 2610 meter hoogte, verdeeld over 42 pistes (3 zwarte, 11 rode, 21 blauwe, 7 groene), snelle liften, speciale pistes voor snowboards en andere ski-alternatieven. Plus een schaatsbaan, sneeuwscooters, een ijsbaan, heli-ski, ritten per arreslee, parapente, wellness, bowling, bioscoop en tal van après skimogelijkheden in bars, restaurants en disco’s.

Maar een gezellige familievakantie kan net zo goed. Ski-scholen, kinderopvang: hier vind je alles voor een geslaagde sneeuwvakantie.

Bovendien schijnt de zon hier overvloedig, ’t is het zuiden tenslotte. Maar dankzij de vele sneeuwkanonnen zijn de pistes tijdens het hele seizoen sneeuwzeker. En dat seizoen begint al in het weekend van 2 en 3 december!

Een gemoedelijk bergdorpje?

’t Is zo’n 90 km omhoog vanaf Nice, ik deed er met de auto krap anderhalf uur over, dus ook dat viel vreselijk mee. O ja, let op als je GPS gebruikt: de cols van La Lombarde (via Italië) en La Bonette-Restefond zijn hartje winter gesloten. Had ik gelukkig geen last van en monter stapte ik fris als een hoentje uit in het dorpje Isola zelf, dat op 870 meter hoogte nog onder het eigenlijke skigebied ligt. Echt mondain vond ik het niet, meer een gemoedelijk bergdorpje zoals er zoveel zijn hier in het zuiden. Niks mis mee trouwens. Met een prachtige barokke kerk, l’église St Pierre, gebouwd tussen 1679 en 1682, een karakteristieke klokkentoren uit de 12^e eeuw, La chapelle de Sainte Anne uit 1465 met fraaie plafondschilderingen, en La chapelle Saint-Roch, dat in de 16^e eeuw werd gebouwd om de naderende pestepidemie te bezweren. Of dat gelukt is weet ik niet, maar elk jaar op 16 augustus wordt er wel grootscheeps feest gevierd dus ik vermoed van wel…

Zo’n uitzicht vind je nergens

Maar we kwamen voor het eigentijdse skivertier. Daarvoor moet je hogerop, naar Isola 2000 het skigebied. En jawel, het is hoog, daar in de bergen. En zwarte, rode en eigenlijk ook wel blauwe pistes zijn niet echt mijn ‘fort’ zullen we maar zeggen. Maar dat weegt niet op tegen wat je allemaal meemaakt en te zien krijgt. Ga met de skilift naar de top van de Sistron op 2610 meter hoogte en je kijkt je ogen uit: een panoramisch uitzicht van 360º in de rondte over de pieken van de Franse Mercantour, de Mont Viso in Italië en riante vergezichten over de Méditerranée. Tja, en dan moet je weer naar beneden. Dat kan trouwens ook per lift, maar zo onsportief ben ik nou ook weer niet. Al heb ik er in die paar dagen van m’n verblijf wel de gewoonte van gemaakt om onderweg even aan te leggen bij Chez Mme Phok. Lekker Vietnamees smullen op 2000 meter hoogte, waar vind je dat? Heerlijke nems, beignets de crevettes en biefreepjes van de grillplaat. Het restaurant is hier al 28 jaar een hit (Isola 2000 stamt al uit 1971) en je moet er op tijd bij zijn om een plaatsje te bemachtigen. Nog een favoriet eethuis is trouwens Le Yeti in het skidorp zelf in de ‘galerie gourmande’, een eetstraatje zeg maar. Qua aankleding niks, maar wel met oerklassiekers als raclette en fondue op de kaart.

Een hert in de avondschemering

Ook niet verkeerd: een bezoekje aan het multisportcentrum Aquavallée dat zich bevindt op de kruising van Auron en Isola 2000. Met verwarmd 25-meter zwembad met glijbanen en spartelbad, een wellnessafdeling met fitness- en trainingsfaciliteiten, 2 sauna’s, een hammam, een jacuzzi, aquabiking, squash. En voor wie geen zwemkostuum had ingepakt, een boetiekje van Speedo.

En dan hebben we nog Tony’s Snowland. Gelegen op 2300 meter hoogte is dit wel het walhalla voor iedereen die gewoon skiën te gewoontjes vindt. Of die de pret nog onder de knie moet krijgen, want hier is alles voor beginners tot (ver)gevorderden bijeen gebracht. Slopestyle, handrails, easypark, biopark (door het bos), boardercross. Ook nationale en internationale topatleten komen hier trainen.

Ik ben ook nog een stukje gaan wandelen. In het schitterende Parc National du Mercantour. Nee, ik ben niet alle 28 gemeentes die tot dit over 2000 m² uitgestrekte natuurgebied behoren, langs getijgerd. Maar ik zag tijdens mijn ommetje toevallig wel een hert dat in de schemering vaag afstak tegen de contouren van de langzaam donker wordende bosrand. Achter me floepten de lichten van Isola aan. Het werd een mooie avond. Isola 2000? Top!

Meer informatie: www.isola2000.com