Misschien is het beter als ik me in een zwakzinnigen-instiituut laat opbergen. Want behalve van Frankrijk en de Fransen begrijp ik ook niets van het Internationaal Olympisch Comité (IOC). Tikte ik hier vorige week nog uit volle overtuiging op dat het natuurlijk totaal van god los was te denken dat we in 2030 Olympische Winterspelen aan de Côte d’Azur zouden krijgen, nu hoor ik via alle Franse nieuwszenders dat Zweden en Zwitserland er geen zin meer in hebben en dat Nice de enig overgebleven kandidaat is. In het sjieke ski-resort Isola 2000 wappert vanaf vandaag alvast de Olympische vlag. In Parijs ook al een tijdje en daar gaat het nu dus vooral over de te verwachten chaos tijdens de Zomerspelen daar volgend jaar. Het openbaar vervoer kan het van de zomer allemaal niet aan, alleen met een attestation (vergunning, ontheffing) met je auto de stad in, een paar gevalletjes van (vermoedelijke) corruptie en omkoping op grote schaal binnen de organisatie, de garantie dat het allemaal duurder uitpakt dan begroot, waar begin je als Frankrijk aan? En dan in 2030 nog een keertje? Als ze hun eerste valkuil wel zo’n beetje ontdekt hebben, laten de Fransen opgewekt een tweede door dat IOC aanleggen. Was het niet om Frankrijk gegaan, dan had ik daar de humor wel ingezien. En wat is er tegen Winterspelen in Qatar? Die sjeiks spelen in Frankrijk toch al een eerste viooltje.
Sigaren met een kogelvrij vest
Ik ben dus vast met stomheid geslagen, maar niettemin ga ik vanaf 1 januari gehuld in zo’n kogelvrij vest mijn sigaren bij de tabac in het dorp scoren. Want de regering heeft besloten dat jagers hun munitie vanaf die datum ook bij die winkeltjes kunnen komen inslaan. Nog wel even iets met een cursusje of zo, maar dodelijke kogels van enig kaliber (weet ik veel, gelukkig geen verstand van) gewoon verkrijgbaar bij Nadine van onze tabac. Toen ik mezelf nog niet gek verklaard had, dacht ik dat het allicht een idee is om het wapenbezit te beperken, want je hoeft de tv maar aan te zetten of je stuit op zo’n Witte Mars ter herdenking van iemand die door kogels of messteken om het leven is gekomen. Niet om toeristen af te schrikken, maar die meneer Darmanin, minister van Binnenlandse Zaken, heeft wel een beetje gelijk als hij Frankrijk een gewelddadig land noemt. En dan lijkt het me een minder voor de hand liggend idee om naast de sigaren kogels achter het toonbankje van Nadine te leggen. Ik ken een paar van die jagers die me in het café diervriendelijkheid verwijten en dan ook nog zo’n buitenlander die er niks van snapt.
Ze zullen wel gelijk hebben; laat mij maar opbergen. ik snap er echt niks van.
