Af en toe hebben we nog eens een minder zonnige dag in april en is het fijn om thuis voor de buis op de bank, met een dekentje over de voetjes, even te ontspannen. Ik geef jullie graag mijn tip voor de lekkerste film van het jaar, dat is La Passion de Dodin Bouffant, buiten Frankrijk ook getiteld Pot-au-feu. Om je vingers bij af te likken. Regisseur Tran Anh Hung strikte Juliette Binoche en Benoît Magimel voor een heerlijk Frans stoofpotje voor lekkerbekken. Hij baseerde zich op het gelijknamige boek van de Zwitser Marcel Rouff (uit 1924, maar nog altijd even smakelijk!) om een uiterst culinaire film te maken. Dit meesterwerk sleepte de Prix de la mise en scène (beste regie) in de wacht op het Cannes Filmfestival in 2023.
Het verhaal: Frankrijk, 1885, ten tijde van la belle époque. De gerespecteerde kokkin Eugénie werkt reeds twee decennia voor kasteelheer en beroemd fijnproever Dodin Bouffant. Die heeft evenveel respect voor de traditionele keuken en de technieken van zijn beroemde voorganger Marie-Antoine Carême als voor de grensverleggende inzichten van Georges Auguste Escoffier en geeft geregeld een festijn met een succulent vijfgangenmenu voor zijn vrienden op zijn domein.
Eugénie wordt beschouwd als excellent in haar vakgebied. Omdat zij en Dodin in de loop der jaren veel tijd samen in de keuken doorbrengen, ontstaat er een hechte band die zich vertaalt in overheerlijke gerechten die wereldwijd zelfs de meest gerenommeerde chefs versteld doen staan. Zo ontstaan er ook romantische gevoelens tussen hen, doch omdat de vrijheidslievende Eugénie keer op keer Dodins huwelijksaanzoeken afwijst, besluit hij voor het eerst iets te doen dat hij nog nooit gedaan heeft: voor zijn geliefde koken.
Gastronomisch genot
Het water loopt je in de mond bij het aanschouwen van zoveel gastronomisch genot: een agneau laqué waar de saus van afdruipt, een gevulde vis zo groot als de helft van de tafel, zelfgemaakte ijskreem uit een terrine met ijsklontjes errond, in soep gedrenkte kroppen sla versgesneden uit een meer dan ecologische groentetuin, … de sudderende sauzen en borrelende stoofpotten zijn een lust voor oog en oor.
Niet lachen maar de film is best niet zien op een lege maag: in de filmzaal zaten mensen wiens buik begon te knorren en je hoorde zelfs smakkende geluiden. Een absoluut Pavlov-effect!
Ik heb hem gezien, heerlijke film!!!