Vakantie in de Provence? Wedden dat je dan zo af en toe voor een glas rosé kiest? Dat kan bijna niet anders. En dan is het misschien best aardig om even te weten hoe dat nou precies zit, die veelbezongen relatie tussen de Provence en die ene wijnsoort.

Het gaat goed met de Provençaalse rosé, zeg maar gerust uitstekend. Niet alleen worden onze rosé’s steeds mooier, ze worden wereldwijd ook steeds populairder. Kwestie van kwaliteit. En oké, ook van marketing, want de wereld moet wel weten waar de enige echte rosé vandaan komt natuurlijk. Inderdaad, de rosé is van ons en de ontwikkelingen staan niet stil.

Toegegeven, de Provence geldt dan wel als de bakermat van de rosé, maar het waren de Grieken, die zo’n 2.600 jaar geleden ‘gezellig’ kwamen buurten, en die de eerste wijnstokken rondom Marseille plantten. Voor thuisgebruik. Hun Romeinse opvolgers maakten meer werk van de roséproductie in hun eerste echte ‘provincie’ buiten Italië. Dat ging weliswaar nog niet serieus ergens over, maar in de loop der eeuwen werd rosé een volwaardige wijn. En door steeds meer kennis en kunde werd die wijn steeds mooier en beter. Ook het buitenland begon zich voor onze rosé’s te interesseren.

Jammer genoeg werd in de jaren zeventig de markt verpest door bocht uit datzelfde buitenland. Wie herinnert zich niet die platbuikige halfronde fles met akelig zoete roodroze hoofdpijnwijn van Mateus? In het topjaar 1975 werd er zóveel van het goedje verkocht dat het bijna de helft van de hele Portugese export vertegenwoordigde. Maar dat was toen. En na die hype had iedereen wel zo’n beetje z’n buik vol van rosé.

Een langzame wederopstanding

Het heeft lang geduurd voor het imago van rosé weer een beetje opkrabbelde. Zo’n vijftien jaar geleden mocht de consumptie amper naam hebben. Maar vooral dankzij de inspanningen van de Provençaalse wijnboeren, die voor kwaliteit gingen en gaan, kunnen we inmiddels van een glorieuze wederopstanding spreken. En vandaag de dag is de Provence de grootste rosé-wijnproducent ter wereld. Kijk er de cijfers in het kader op deze pagina’s maar op na. Natuurlijk, ook elders in de wereld worden tegenwoordig heel behoorlijke rosé’s gemaakt, maar als je naar kwaliteitsrosé kijkt, dan is de Provence verreweg de belangrijkste leverancier. Eredivisie.

En naast kwaliteit, zijn er meer redenen om het belang van de Provence en speciaal het departement de Var (83) te benadrukken als het om rosé gaat. Want bijna alle ontwikkelingen en trends vinden daar hun oorsprong.

Hoe meer kleur, hoe meer smaak? Dat is onzin!

Over trends gesproken: onlosmakelijk verbonden lijkt het, hoe meer kleur hoe meer smaak. Maar dat is onzin. De kleur van Provence-rosé’s is, omdat wereldwijd de consument het mooi vond, en misschien ook wel om die donkere jaren zeventig te vergeten, steeds lichter geworden.

Van donkerroze kleurde de rosé naar licht zalmkleurig tot zelfs zeer bleek. Dat betekent niet dat de wijnen aan smaak hebben ingeboet. Integendeel! Ze zijn juist krachtiger en smaakvoller geworden. Door natuurlijke technieken in de wijnkelder bijvoorbeeld. Die minder kleur, maar wèl meer smaak aan de druivenschillen onttrekken. Dat geeft elegante, fruitige wijnen, met veel smaak en een lange afdronk. Droog, of heel licht gezoet door het rijpe fruit. De meeste wijnen hebben geen (rest)suiker in zich en zijn dus friszuur.