Tag: Hollanders
Kerstinkopen
“Nou, dát hebben ze hier in elk geval óók al niet,” klonk het in onvervalst Hollands naast me toen ik in de supermarkt aan de rand van de grote stad in ‘up tempo’ wat voorraden dacht aan te vullen. Ik keek naar de afgeladen winkelkar die ik ter hoogte van de boulangerie-afdeling als wegversperring aantrof...
De ‘bataves’ zijn hier!
Gisterenavond tegen twaalven ineens rare doffe knallen. Geen jagers, dat klinkt anders. En de Monegasken een stuk lager op de berg konden het ook niet zijn, die bleven knalfeesten in Monaco. Niks afgelast daar, zoals hier in Saint-Tropez en Saint-Raphaël, vanwege dieptreurige terreurdreiging. Er steeg gejuich op uit de vallei, plus een helder verstaanbaar ‘Potdomme...
Een kat met stierenballen
Zoals het hoort in deze contreien doen we op zondagen met enige regelmaat een lunch buiten de deur. Geen toestanden, iets lokaals op het dorp. Of een dorp verderop. Doorgaans heb je in het naseizoen ruim de keuze. Maar nu was het herfstvakantie, en druk. Bij de meeste eethuizen wordt dat opgelost door de tafeltjes...
Pas de notre
Nee, ik heb er godlof niks mee te maken, maar vermakelijk is het wel. Een heel eind verderop op de berg huizen Nederlanders (waar niet?) en die hebben ruzie. Met de Franse buurman. Ik kom langs hun toegangsweg als ik de berg afkachel naar de bewoonde wereld, ze wonen in dat deel van de municipalité...
Landverraad!
Bon. Ik ben dus uitgemaakt voor overloper, landverrader zelfs. Ik heb nooit zo goed begrepen wat ze onder landverraad verstaan, maar je schijnt er een flinke straf voor te kunnen krijgen. Ik begin erover omdat een herfstige landgenoot met camper tamelijk onverwacht mijn erf als perfecte campingplek dacht te kunnen misbruiken. Te overdonderd om ‘nee’...
Vuurwerk & verdoemenis
Nee, 2014 begon niet best. Voor het eerst in de ruime kwarteeuw die ik hier woon, werd ik het nieuwe jaar in geknald. Ik schrok me een rotje, mijn honden ook. Ik woon ´buiten´. Aan het vermaledijde geschiet van de gehate jagers in het weekeinde en op woensdag in de ochtendstond, zijn m’n viervoeters min...
Uitburgering
Gisteren het glas geheven op de majesteit, en da’s toch bijzonder voor een republikein als ik. Begrijp me niet verkeerd; ik heb niks tegen Trix, maar die hele monarchie lijkt me zo langzamerhand toch een beetje achterhaald. Eergisteravond nog zag ik -nota bene bij de EO- de sublieme film The Queen (van Stephen Frears, met...
