Zo. Dat doen we dus nooit meer. “Na doodgaan is verhuizen het ergste dat een mens kan overkomen” meent de echtgenoot, en hij heeft gelijk; ik ben geradbraakt. Hij ook, maar hij hoeft niet ook nog eens alle randverschijnselen die bij zo’n verhuizing horen te regelen. Zoals het doorgeven van adreswijzigingen. Dat klinkt simpel, en dat zou het ook moeten zijn. Maar instanties als EDF (stroom) en Orange (internet) weten voor elke oplossing wel een probleem te verzinnen. Hetgeen erop neerkomt dat de stroomvoorziening op het oude adres officieel wordt afgesloten, maar intussen gewoon doorloopt. En dat op het nieuwe adres de stroom niet wordt aangesloten voordat het hele dossier van de vorige bewoner is doorgelicht, goedgekeurd en afgehandeld. “Maar we hebben stroom nodig” is geen valide argument, regels zijn regels. We wachten nog steeds.
Intussen heb ik bij de ‘service client’ van Orange de status van ‘sourcière’ bereikt, ik sta waarschijnlijk inmiddels op de zwarte lijst van onbehandelbare klanten. Het begon gemoedelijk. Ik belde en vertelde dat ik ging verhuizen, gaf het nieuwe adres door en kreeg te horen dat de nieuwe aansluiting binnen 48 uur geregeld zou zijn. Leek me onbetamelijk lang voor het op de centrale Orange computer intikken van de adreswijziging, maar soit, dat leek behapbaar. Er zou een smsje komen als de nieuwe aansluiting een feit was. Er kwam geen smsje. Er is – nu 5 dagen later – nog steeds geen smsje, en nog steeds geen internet. Inmiddels diverse belsessies verder, hebben Orange en ik vastgesteld dat er een kabel ligt, is het ‘rendez vous’ met de ‘technicien’ die zou komen kijken of dat klopte om onverklaarbare reden afgezegd, blijkt er een dossier zoek van een vorige bewoner met wie ik niks te maken heb en kan de nieuwe (?) aanvraag wel een dagje of 15 duren voordat die zelfs maar in behandeling genomen wordt. Op de vraag waarom dan wel, luidt het even verbijsterende als simpele antwoord: “nous avons trop des dossiers”. En dus blijft de lijn dood.
Dankzij een lieve nieuwe buurman met een verbijsterende kennis van zaken kan ik nu via hem het net op via een soort van wifi-internetverbinding middels het stroomnet. Vraag me niet hoe het zit, maar ik kan zowaar een stukje tikken en dat op m’n blog plaatsen.
De honden zijn intussen totaal van slag, alles wat vertrouwd was is onder de pootjes weggeslagen. En dan mogen ze ook nog niet eens los, tot ze gewend zijn. Ze zijn in hongerstaking gegaan. Kan geen kwaad, ze kunnen het hebben zullen we maar zeggen, maar ’t was niet de bedoeling ze ongelukkig te maken. Dat laatste zal wel goedkomen. We wonen op een prachtig afgelegen plekje nu, midden in de natuur, een riviertje langs de deur. Geen overlast van Monegaskse partyherrieburen meer. Ik zal het dorp missen, zeker. En ik kom er ongetwijfeld terug. Maar ik heb er rust en een vredig bestaan in ‘the middle of nowhere’ voor terug gekregen. Nu de stroom en het internet nog.
Verkast
Dit bericht delen op:
Veel geluk op jullie nieuwe plek??
Dank je wel!
Merci Hélène!
Wat heerlijk echt midden in de natuur Stilte mmmmm dat lijktt me wel wat. Veel geluk in de nieuwe woning ….
Merci, komt wel goed :-]
Merci Leni, gaat beslist lukken! :-]
Lees ik tussen de lijnen door dat de honden het goed stellen? Dus goed hersteld van vorige week’s blog? Ik mag het hopen.
Liefs, M
Yep, ze gaan goed. Maar die zieke hond was van een vriend, ook die maakt het gelukkig goed inmiddels. Liefs, Renée
Met onze honden is niks mis Micheline, ‘t zijn verwende krengen ;-] Het was de hond van een goede vriend die werd vergiftigd. Maar die is er godzijdank ook weer helemaal bovenop.
Toch nog wel in dezelfde omgeving? Nieuwe stek, nieuwe inspiratie ?
Ja hoor, we blijven in de buurt, alleen wel een rustiger stekkie. Heerlijk!
Oje, zou Turk jullie nu nog wel weten te vinden?
We zullen zien Lisette…
En Vanille..
Veel plezier in het nieuwe huis. Je vous dis merde! Ik hoop dat het riviertje bij hevige regenval geen grote rivier wordt.
PS hoe is het met het hondje van de buren afgelopen? Overleden?
Je te dis merci Paul. En ja, dat riviertje zwelt als het hard regent, maar het huis staat op een heuvel dus we krijgen beslist geen pieds dans l’eau. Met de hond gaat het goed, die is er weer helemaal bovenop. Goddank!
Ik zal je stukjes over onze vertrouwde omgeving missen, maar desalniettemin veel geluk ik jullie nieuwe woonst.
Die krijg je nog steeds Max, we zijn het land niet uit ;-] En dank je wel!
‘een riviertje langs de deur’, dat klinkt toch wel als een geweldige plek. Heb je de aanloophond ook in de verhuiswagen geduwd? ;-)
Het is ook geweldig Loesje. En die aanloophond vind de weg vast vanzelf wel. :-]
ohhh wat is dit jullie gegund!!
de rust zal je snel doen settelen, dan ben je dit gezeik redelijk vlot te boven
Merci Tien. En de rust is meer dan weldadig, zeg maar zalig! Gezeik? Welk gezeik? ;-]
Veel woonplezier daar!
Dank je wel Caroline!
En nieuwe buren met nieuwe verhalen ???
Veel plezier op jullie nieuwe stek!
Vrolijke groet,
Vast wel Rob. Et merci!
Veel geluk op jullie nieuwe stek! Steeds meer leven als God in Frankrijk!
Zo is het Nanny. En dan moet het nog lente worden! :-]
allereerst; ondanks jullie aanloopproblemen : gefeliciteerd met jullie nieuwe onderkomen en de jaloersmakende omgeving. dan: het doet me deugd dat zovelen hier bezorgd zijn om de diverse hondenbeesten. zie je wel: er is heeeeeeeeeeeel veel goeds in de wereld
Dank je wel Maaike, en het komt allemaal vast wel goed. En mooi hè, dat er nog zoveel goeds in de wereld is. Ze bestaan, lieve mensen! Jij bent er een van.
Zulk soort ellenlange ellende van wachten kan je hier ook gebeuren hoor Renée. Ik heb er ervaring mee, en dan ging nog niet eens verhuizen. Ik wens jullie alle goeds op die prachtige nieuwe plek en een heel voor-spoedig nieuwe internetverbinding. Groeten uit Holland, Jan-Simon.
Ik geloof je graag Simon. Maar als je je nagels opvreet van en je tanden stukbijt op de lamlendigheid van dergelijke bureaucraten die je het werken belemmeren, tja, dan word je weleens een tikkie bozig. In elk geval, merci voor je goede wensen. En omgekeerd de complimenten voor je prachtige stoeltjeskunst. Magnifiek!
Lang leve de rust van de natuur!
Veel goeds in jullie nieuwe huis en omgeving.
Ton Hilderink | Teksten uit Frankrijk
De natuur is een tikkie onstuimig Ton, het stormt behoorlijk. Maar ook dat heeft z’n charme, absoluut. Dank voor de goede wensen!
Hoi Renée, bij een verhuizing gaat veel mis zo ook bij mij bij het EDF. Ze zijn daar helemaal van streek. Er is er geen een die precies weet hoe alles geregeld moet worden. Banken idem dito. Bouygues idem dito, Om maar niet over de ellende te spreken van het RSI. Ik ben wel verhuisd maar de post loopt ook nog achter. Ik dacht dat ik het netjes allemaal had doorgegeven, maar zeggen gewoon, we hebben niks ontvangen. Maar ik zit nu ook beter, en daar heb ik het voor gedaan.
Groet van Paul
Dag Paul! Ca y est! Service? Klantvriendelijkheid? Ze hebben geen idee! Ambtenaren in heilige hokjes zijn het. Wonder boven wonder doet de post het wel vlekkeloos, maar het is dan ook een heel aardige posteuse. En inderdaad, wij zitten ook een stuk beter en daar deden we het voor. Bisou, Renée
Sterkte, we leven mee! Mooi een riviertje, mits die in toom blijft. En de rust is veel waard.
Merci André. En we zitten op een heuvel, dus dat riviertje blijft wel onderaan.
Hallo Renée, wat een toeval! Ik sla net jouw boek dicht nadat ik het voor de tweede keer gelezen en er weer enorm van genoten heb. In de laatste zin schrijf je; misschien wordt het tijd om echt te verhuizen is voilà de wekelijkse blog valt binnen en wat lees ik: Verkast!
Van harte gefeliciteerd met deze stap en ik wens je op jouw nieuwe stekje heel veel inspiratie en mooie belevenissen toe.
Met warme groet
Aalydia
Ja, da’s inderdaad toevallig Aalydia, leuk! Merci voor de goede wensen.
Hallo Renée,
door omstandigheden lees ik nu pas dat je verhuisd bent. Weg van die vervelende buren en rust op de campagne.
Veel geluk en plezier in jullie nieuwe optrekje!
Merci Angélique, zie jou ook nu pas. Wat een gedoe, zo’n verhuizing…