Open brief aan Mark Rutte

“Dag meneer Rutte,
Beetje laat vandaag met m’n column, die u natuurlijk wekelijks leest. Heeft ermee te maken dat ik ook met een kabinetsformatie worstelde. Bij mij binnen 48 uur geregeld, bij u iets van tweehonderdzoveel dagen. Voor zover ik het na een kwart eeuw Zuid-Frankrijk allemaal nog gevolgd heb.
Oké, u heeft 4 coalitiepartners en ik maar 3. Dat wil niet zeggen dat het voor mij makkelijker was. Zo kreeg ik te maken met een kersverse guerillastrijder die graag uithaalt naar de cursor op mijn beeldscherm. Dit kwam – laten we zeggen – mijn getik en arbeidsmoraal niet ten goede.
U wilt vast méér weten, misschien moet u ooit nóg een keer een kabinet formeren, wie zal het zeggen. Ik leg het dus maar even uit.
Bij mij meldde zich een jong katje dat door een verre buurman uit het asiel was gehaald. Heel goed. Maar het avontuurlijke diertje kwam al gauw bij mij langs, toch even een deurtje verder kijken, zo gaan die dingen, dat weet u ook wel. Mijn honden zagen nul basis voor samenwerking. Tot een paar jaar geleden werden ze onderdrukt door wijlen onze kat Dropje (ja ja, die naam had ie al), een ferme Felix-variant die er niet voor terugdeinsde allerhande ‘buit’ mee naar huis te slepen, waardoor ik regelmatig met dooie muizen, vogeltjes, hagedissen en andere slachtoffers zat opgescheept. Ook de honden bezagen deze moordbuiterij met afgrijzen, en die kat met gepaste eerbied; één uithaal en je snuit snufte de komende weken niet meer. Algehele opluchting dus, toen Dropje op de gezegende leeftijd van 16 jaar naar de eeuwige jachtvelden vertrok. ‘Niet nóg een keer zo’n scherp genagelde dictator aan het bewind!’, je zag het ze denken toen deze nieuwste versie zich aandiende.
Dit was buiten het katje gerekend. Die vaststelde: er wonen hier dus 2 honden van enige omvang, die zo te zien en te ruiken nogal goed te eten krijgen? Geen verkeerd adresje. Hij besloot eerst maar eens binnen te treden: majesteitelijk, niks sluipen om een hoekje. Om iets te drinken (Fransman hè) uit de waterbak van de honden, die hun ogen niet geloofden. Ze zijn niet speciaal agressief, maar zo’n aanmatigende k*tkat…?
Hun geblaf werd door de kat schouderophalend afgedaan, hun sprintje in zijn richting met een opgeheven pootje dat uithaalde. De honden trokken zich terug, Waterloo bij een drinktrog.
Toen de honden omstreeks het vaste tijdstip van half acht hun diner aangeboden kregen, oordeelde – nee eiste – de kat: dat wil ik ook!
Okeej, dom, maar avondblond als ik soms ben, gaf ik ‘m een stukje kip van de voorraad waarmee ik aan het koken was. Er werd stante pede besloten dat dit dus de nieuwe coalitie was: een paar uur later lag de kat uitgebreid te snorren op het kussen van mijn Portugese hond Porta, die zich niet eens meer in de buurt waagde. Net zoals mijn Franse hond Fabius, die heel charmant en vast heel politiek verantwoord had geprobeerd te polderen. Het was ‘m op drie draaien om z’n oren komen te staan, plus een bloederige schram op z’n neus.
We waren nog geen 48 uur verder toen de boel al geregeld was. De kat is inmiddels de capo di tutti capi die vanaf de bank regeert. Of vanaf m’n bureau, ik moet niet proberen om vol vuur een betoog in elkaar te tikken; ‘piano piano’, anders wordt er verstoord opgekeken en gaat er weer een pootje naar m’n cursor om die dood te meppen. Of gaat m’n toetsenbord eraan. Deze partijloze langsloper, meneer Rutte, heeft zich in no time ontwikkeld tot de onbetwiste chef van een ferme coalitie die zich voor het eerst ‘ensemble’ manifesteerde toen er gisteren een verdwaalde jachthond langs kwam. De kat als onverschrokken aanvoerder. De echtgenoot noemt hem inmiddels Ché (Guevarra), maar dat zal u vast niet aanspreken; uw krijgers dragen toch vooral stofjassen.
Beste meneer Rutte, u bent wel eens bij mij in de buurt, in het prachtdorpje Goult, voor (geheim bedoeld) overleg met gelijkgestemden. Aarzel dan niet om even langs te komen en mijn kat te spreken. Hij legt u graag de begrippen ‘tempo’ en ‘chef’ uit. En anders hebben we de foto’s nog. Of we maken nieuwe.”
Met vriendelijke groet,
Renée Vonk-Hagtingius