Door Joost Schwartz
Elke winter tank ik normaal gesproken bij na een druk zomerseizoen waarin ik een dertigtal villa’s onder mijn hoede heb die verhuurd worden.
Dan is ook een groot deel van de eigenaren zelf in hun zomerhuis hier aan de Côte aanwezig, van wie een aantal zo ongeveer elke dag een beroep op me doet. Dat is niet zo gek, want er gaat vaak van alles mis als huizen langere tijd niet bewoond zijn geweest en dan ineens weer vol bezet zijn.
Een rolluik dat niet meer open of dicht gaat, een deurklink die afbreekt, een boiler die niet meer werkt, verstopte riolering, noem maar op.
Tja, en leg dan maar eens aan een huurder uit dat die kapotte vaatwasser niet direct vervangen mag worden omdat de eigenaar wil dat er eerst een monteur naar kijkt en die beste man heeft ook een planning en kan dus pas over vier dagen een kijkje komen nemen. En als die expert dan ‘vervanging’ adviseert, dan moet er een nieuwe besteld worden en omdat het hoogseizoen is duurt het ook drie tot vier dagen voor er afgeleverd wordt. Dan gaan de huurders al weer naar huis. Ze zijn ontevreden en trakteren me als beheerder op een slechte recensie.
Inmiddels heb ik er een dikke huid voor gekregen. Gelukkig maar, want mensen kunnen vreselijk onredelijk zijn, ook al begrijp ik hun situatie. Ze zijn op vakantie, hebben er dik voor betaald en dan een week met de hand moeten afwassen!
Aan de keerzijde van de medaille: eigenaren zijn ook niet altijd even welwillend om mee te werken. Ze strijken een hoog bedrag aan huur op, maar zorgen dat de boel up to date is, tja. Of snel een akkoord geven voor de aanschaf van een nieuwe vaatwasser, parasol of broodrooster, dat is soms ook teveel gevraagd. Ik klaag niet, maar als beheerder kom je nogal eens van twee kanten onder vuur te liggen.
Op zaterdag is het in een gewoon hoogseizoen altijd het drukst: de grote wisseldag. Op vrijdag neem ik altijd contact op om de afspraken te bevestigen. In de wetenschap: het wordt weer ‘kiezen op elkaar’. Uitchecken om uiterlijk 10 uur?
“Nou ja, onze kinderen slapen uit!”
Dat hebben ze twee weken lang kunnen doen en er moet echt op tijd vertrokken worden. Zo’n vakantiehuis moet schoon en op orde zijn voordat de nieuwe huurders arriveren. Die zijn vanaf 16 uur welkom en er is hen gevraagd me een uur voor aankomst te verwittigen. Ik ben de tel kwijt, maar hoe vaak gebeurt het niet dat er om 13 uur al gebeld wordt
dat ze bepakt en bezakt voor de poort staan, dat ze al boodschappen hebben gedaan en dat de kinderen nu toch wel heel vervelend worden. Of de schoonmaakploeg ze niet alvast binnen kan laten? Nou nee, dan komt van het schoonmaken niet veel meer terecht. Het huis wordt meteen helemaal in beslag genomen, kinderen in het zwembad en nat naar binnen, alle toiletten direct gebruikt en de koelkast die nog niet eens schoon was al vol met de boodschappen. Later in de week krijg ik dan een veeg uit de pan omdat het huis niet goed schoongemaakt was.
En toch verheug ik me na enkele maanden rust zo tegen Pasen altijd weer op de nieuwe golf toeristen en het voor mij drukste seizoen.
Ik was er helemaal klaar voor. En toen BOEM dat virus. Geen toeristen,
alles ligt plat, er is geen eigenaar aanwezig en het regent annuleringen.
Onzekerheid troef, geen idee of de vakanties nog op gang zullen komen, misschien moeten we het hele seizoen maar overslaan. Geen gasten, geen check- ins of -outs, geen schoonmakers aan het werk, geen technisch personeel dat van alles, groot en klein, moet oplossen en geen anekdotes over wat er allemaal heel goed of juist compleet mis is gegaan. Wellicht komt er een naseizoen, met eigenaren die hun ‘résidence secondaire’ willen inspecteren.
Elk nadeel heeft zijn voordeel, is een gevleugeld gezegde. Zo hebben we de stranden voorlopig voor onszelf. Of nee, toch niet. Strandbezoek is ook al verboden.
Joost Schwartz is in Sainte-Maxime (Var) directeur van Bastion d’ Azur, vakantieverhuur en makelaardij. www.bastiondazur.com
