Cannelloni à la provençale

vr 5 juni 2020

Misschien was ik wat aan de late kant, of misschien was iedereen al weggewaaid, maar van een vrijdagmarktje op het dorp was weinig meer te merken. De gebruikelijke marktkramers, zoals de beddenverkoopster, de Vietnamese loempiaman, de kaasboer, de paellaverkoper, het kruidenvrouwtje en de olijfolieleverancier, ze waren er niet. Geen zin gehad of gewoon niet genoeg klandizie, dat kan ook. Alleen de groentekraam hield manhaftig stand in de straffe mistral waardoor zelfs het mondkapje van de groenteman afgerukt dreigde te worden. Hij hield het groezelige lapje bijna voortdurend met een hand vast en als hij het even had losgelaten om iets van zijn waren te verschikken of te verpakken, bungelde het meteen aan een oor. Bovendien waren de coeur de boeuf-tomaten waarvoor ik kwam ook al op, of hij had ze niet, dus ik ben met m’n krantje van de tabac en na m’n gebruikelijke aperitiefje maar weer naar huis gegaan. Het werd meloen met Italiaanse ham voor de lunch, dat had ik nog wel in huis. En voor vanavond wordt het cannelloni, om maar een beetje in Italiaanse sfeer te blijven. ’t Zijn je buren tenslotte, ook al zit er een grens tussen. Benieuwd wanneer we elkaar weer gewoon kunnen opzoeken.

Ingrediënten:
12 kant-en-klare cannelloni-buisjes (kijk bij de droge pasta’s in het schap)
300 gram mager rundergehakt
2 tenen knoflook
1 kleine ui
1 ei
1 blik gepelde tomatenblokjes (400 gram)
1 volle eetlepel geconcentreerde tomatenpuree
60 gram geraspte parmesan
1 afgestreken eetlepel herbes de Provence
paar blaadjes basilicum
olijfolie
zout, peper

Bereiding:
Pel en snipper de ui, pel de tenen knoflook.
Verhit een scheut olijfolie in een ferme koekenpan en laat de ui glazig worden. Doe het gehakt erbij, knijp de knoflooktenen er boven uit, voeg de herbes de Provence toe, plus de tomatenpuree, peper en zout naar smaak. Roer alles regelmatig om en laat op laag vuur een minuutje of tien pruttelen. Laat afkoelen tot lauwwarm.
Roer er vervolgens het ei door om de boel te binden.
Breng in een ruime pan zo’n 1 ½ liter water aan de kook, doe er een schepje zout bij en een flinke scheut olijfolie, en laat de cannelloni-buisjes een minuut of twee blancheren. Niet langer, als ze te zacht worden valt er weinig meer te vullen. Laat ze uitlekken in een vergiet, en leg ze naast elkaar – maar zonder dat ze elkaar raken – op een stuk ingevet aluminiumfolie voor verdere verwerking.
Giet de inhoud van het blik tomatenblokjes in een pan en laat zachtjes warm worden (niet koken), doe er de parmesan bij, roer nog even door en draai het vuur uit.
Vet een vierkante ovenschaal in. Verhit de oven voor op 200 graden.
Tja, en dan nu het vullen van de cannelloni-buisjes…..
Da’s gepruts. Zeker als je het met een lepeltje probeert.
Het kan simpeler. Neem een stevige plastic (diepvries)zak. Doe het gehaktmengsel erin, desnoods in delen. Knip een punt van de zak ter grootte van zo’n cannelloni-buisjes-opening. En pers de buisjes vol. Dat gaat het beste als je zo’n buisje rechtop zet. Maar leg er eerst een stukje aluminiumfolie onder; dan kun je het buisje (hou dat stukje folie tegen de onderkant!) als het vol is makkelijk naar de ovenschaal transporteren en het daar plat in neerleggen. Vul alle buisjes en verdeel ze over de ovenschaal. Giet er de tomatensaus overheen.
Laat in de voorverwarmde oven zo’n twintig minuten garen, desnoods nog wat langer als de rolletjes niet zacht genoeg zijn geworden.
Verdeel over de borden, snipper er wat basilicumblaadjes overheen, een beetje geraspte parmesan, glaasje rosé erbij, bon app!

2 gedachten over “Cannelloni à la provençale”

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Of reageer met je Facebook account

Scroll naar boven