Veel mensen die je spreekt hebben een mening over ‘de’ Fransen, maar volgens mij zijn er geen ‘de’ Fransen zoals er ook geen ‘de’ Nederlanders zijn. Een Maastrichtenaar is anders dan iemand uit Leeuwarden, ik noem maar wat, en ik vind dat juist leuk! Wat dat betreft ben ik dus een bevoorrecht mens want ik reis veel door Frankrijk. Waar de steden, de departementen en de regio’s verder uit elkaar liggen, de afstanden veel groter zijn en de mensen nog meer van elkaar verschillen. Ik verblijf met grote regelmaat in Le Var waar ons bedrijf zit, maakte eerst vooral kennis met dat departement en de Alpes-Maritimes, maar nu we in heel Frankrijk actief zijn, is mijn werk als handelsreiziger nóg mooier. Steeds andere landschappen, ander eten, andere gewoontes en inderdaad weer een ander type mensen. Voor mijn afspraken maak ik een reisschema en ga dan van de ene prachtige streek naar de andere en elke keer word ik weer positief verrast.
Van Toulon naar de Gers
Vertel ik even hoe zo’n reis er dan uitziet. Begin deze maand vanuit Nederland naar de eerste afspraak in de buurt van Toulon, Le Var. Een huis in een fantastische stijl op een prachtige plek direct aan de Middellandse Zee. Ik verbleef in een hotel in de stad. Prima, maar door de corona-mondkapjes wel een andere sfeer. Nou ja, je went eraan.
De dag erna richting Le Thoronet (ook Le Var) en enorm aangenaam verrast door het hotelletje en ‘bistrot de pays’ Lou Cigaloun in Saint-Antonin-du-Var. Het apéro op een barkruk zowat op straat en het diner achter het hotel van een kwaliteit die je echt niet overal tegenkomt. Heerlijk Provençaals, ongedwongen en geen uiterlijk vertoon.
De dag erna naar Cannes, Roquefort-les- Pins, Grasse en Peymenade in de Alpes-Maritimes, logeren in een goed hotel in Vence. Niets overdreven maar schoon en een zeer vriendelijk onthaal. De volgende dag voor afspraken naar Salernes en Tourtour waarna ik doorreed via Aix-en-Provence, richting Toulouse en daar voorbij naar het zuidwestelijke departement Le Gers. Logeren bij de aangename châmbres et table d hôtes Yanna in Jû Belloc. De eigenaren van die oude boerderij hadden zo’n 20 jaar een restaurant in Antwerpen gehad, de man des huizes kookte de sterren van de hemel met uitsluitend lokale producten. Hij vertelde dat er bijna geen Vlamingen of Nederlanders kwamen. Die vergissen zich.
Een middeleeuws kasteel
De volgende ochtend met een plaatselijke makelaar naar een pand voor een bouwtechnische- en kosteninschatting. De makelaar was van het type ‘snel beslissen want dit pand is zo weg’. Daar dacht ik anders over. Volgens mij staat het over 10 jaar nog te koop. Ruïne met veel verborgen gebreken. De reis ging verder naar een hotel met maar 3 kamers in een prachtig kasteel met bijgebouwen in de Cher, een kleine 200 km ten zuiden van Parijs. Na een fantastisch ontbijt en de nodige complimenten aan de beheerster vertrok ik naar een middeleeuws kasteel waarvan de Nederlandse eigenaar had gevraagd eens naar de staat ervan te komen kijken. Bij de oprijlaan van het kasteel bleef een boer met zijn tractor even staan om te zien of het enorme grote hek voor die Nederlandse auto wel zou open gaan. Altijd spannend om te beleven wat je aan het einde van zo’n laan aantreft. Dit keer een prachtig middeleeuws kasteel met bijgebouwen, torens en landerijen. De kasteelheer boerde er goed en liet ons samen met zijn vrouw het kasteel, de verborgen ruimtes en enorm mooie en verrassende elementen zien. Geschiedenis, gastvrijheid en anekdotes. Na de lunch was het via Parijs weer richting Nederland.
Volgende week mag ik weer, als handelsreiziger in Frankrijk. Dan begin ik in de Dordogne. En dan daarna naar de Franse Alpen, voor een wintersport-châlet op 1.600 meter hoogte.
Ja, ik ben een bevoorrecht mens.
Eric van Rooij is directeur
van Excellence France, www.excellencefrance.nl
Zeker een geweldig leven met het compliment aan u dat u ervan geniet en positief openstaat voor al het moois wat u tegenkomt. Één klein foutje: als ‘Hollander’ kom ik al zeker 30 jaar naar de Gers. Maar houden zo, ik vind dat één van de charmes van de Gers!!!