Eigenlijk had het vandaag zuurkool moeten wezen, met een balletje gehakt van eigen makelij. Het kachelhout is geleverd, nog maar twee weken tot de gevreesde wintertijd, najaarsbluestroosteten en zo… Maar in de supermarché hadden ze alleen choucroute cuite, en daar zit reuzel in. Vind ik niet te vréten, dus dan maar niet. Maar er waren wel spruitjes, daar kon ook iets aardappelachtigs bij, en een balletje van het een of ander. De echtgenoot opperde accras de morue. Prima idee, maar wat hij aan prefab in het boodschappenwagentje dacht te leggen ging er bij mij echt niet in nadat ik even op de ingrediëntenlijst op de achterkant had gekeken. Eigenlijk zei de houdbaarheidsdatum al genoeg: 21 december 2020. En iets van 20% morue? Laat maar, we maken het zelf wel. Uiteraard geen morue te krijgen. Garnalen dan maar, ook niet verkeerd. Met een lekkere ‘sauce de chien’. Dat heeft niks met een hond te maken maar alles met het mes Chien dat sinds 1880 wordt geproduceerd door Thiers-Issard, een mes dat met name in ‘outre mer’ tot op de dag van vandaag een zeer gewaardeerd huwelijkscadeau is. En omdat je de ingrediënten voor deze saus heel fijn moet hakken, kreeg ie de naam van het mes waarmee dat moet. Dus we steken even over naar de Cariben, met een mes dat ertoe doet. De mooie herinneringen komen er vanzelf bij, maar daarover vertel ik later nog weleens. Intussen was het weer hier ook weer opgeknapt tot subtropisch niveau en belooft het een heel behoorlijk weekeinde te worden. Kon slechter.
Tipje: maak eerst de saus (die moet afkoelen) en daarna pas de accras.
Ingrediënten:
Voor de accras:
200 gram bloem
200 gram gekookte garnalen zonder jasje
2 tenen knoflook
1 kleine ui, of twee lente-uitjes
½ bosje bieslook
½ bosje peterselie
1 theelepel gedroogde tijm
½ zakje levure chimique
likje sambal
snufje gember
20 cl water
olie om te frituren
Voor de sauce de chien:
1 ui
2 teentjes knoflook
1 kleine citroen
1 rode peper (of een lik sambal)
½ bosje bieslook
paar takjes peterselie
1 eetlepel olijfolie
wat zout
10 cl heet water
Bereiding:
Van de accras:
Meng de bloem met de 20 cl water tot een soepel deegje.
Hak de knoflook, de ui, de bieslook en de peterselie fijn en meng dat samen met de tijm, de sambal, een snufje gember en de levure chimique door het deeg.
Hak de garnalen fijn en meng ze eveneens door het deeg.
Draai er balletjes ter grootte van een stuiter van.
Verhit de olie (het handigst is in een wok) en frituur de balletjes goudbruin.
Laat ze uitlekken op keukenpapier.
Van de sauce de chien:
Pel en snipper de ui en de knoflook.
Snij de peper overlangs doormidden en haal de zaadjes eruit, snipper de rest. Of kies voor de gemakkelijke oplossing: de sambal.
Snij de bieslook en de peterselie fijn.
Pers de helft van de citroen uit.
Doe alles in een kom, samen met de olijfolie en roer door elkaar.
Breng het water aan de kook en giet dat er overheen. Even doorroeren en laten afkoelen. Samen met de accras serveren. Bon app!
choucroute quite moet zijn choucroute cuite.
Ik dacht eerst ohh spannend verlaten zuurkool maar dat was niet bedoeld. Overigens wil ik ook liever de gewone of te wel cru.
Enfin de sauce de chien ga ik snel uitproberen.
Gemma
Je hebt helemaal gelijk, blond tikfoutje, meteen aangepast. Merci.
Lijkt Marion en mij zéér smakelijk, gaan we proberen dus.