(klik op de foto’s om ze te vergroten)
In mijn vorige bijdrage aan dit platform schreef over een wijn die figuurlijk de handtekening van de wijnboer is. Vandaag staat er op de proeftafel een wijn met de handtekening letterlijk op het etiket: Domaine du Bon Remède Ventoux Signature rouge.
Nog niet eens zo heel lang geleden had ik een goede remedie tegen de naderende post-herfstperiode: een week of twee naar Zuid-Frankrijk. Ik heb niets tegen het fenomeen herfst. De herfst zelf is fantastisch: een nieuwe druivenoogst, paddenstoelen spotten in het naar vergankelijkheid geurende bos. De amberboom schudt zijn goudgele, bronzen en roodharige lokken wuft in de al stevige herfstbries. Even verderop trillen de golden delicious-kleurige blaadjes van een populier op het ritme van de wind. Steeds vaker vlinderen er blaadjes weg, bestemming onbekend. Lente en zomer zijn klaar met het voorbereidende werk, de herfst maakt de klus af.
heb moeite met de periode die daarop volgt. Van de nietszeggende novembermaand tot de tijd dat medio februari een eerste schuchter voorjaarszonnetje opduikt. De tijd van kale takken en leegheid. Het hielp altijd om vroegtijdig een buffer Zuid-Frankrijk op te bouwen. Maar dit jaar even niet. Dit jaar blijf ik een weekje thuis. En bedenkt de man des huizes dat er wel wat tuinwerk verricht kan worden. De extreme hitte van de afgelopen twee jaar heeft enkele groene coniferen getransformeerd tot zielige bruine skeletten.
Een samenwerking tussen lente en herfst
De druiven die staan aangeplant bij Domaine du Bon Remède in de buurt van Mazan in de Vaucluse,, aan de voet van de Mont Ventoux, hebben het goed getroffen. Veel zon, een droog klimaat en verkoeling in de vorm van de mistral. Dat doet het herfsthart goed. En het voelt ook goed dat de eigenaren Frédéric en Lucile Delay respectvol omgaan met de natuur en de wijngaarden met veel liefde en zo min mogelijk kunstmatige middelen verzorgen. De meeste wijnstokken hebben de seizoenen al meer dan vijftig jaar zien wisselen.
De cuvée Signature is ontstaan door een samenwerking met een jonge, talentvolle wijnmaker in Mazan: 60% van hun eigen productie en 40% van de extern gemaakte wijn. Een samenwerking tussen herfst en lente. Deze jonge hond richt zich volledig op het wijn maken zelf en kiest ervoor hele trossen te laten gisten. Resultaat van die samenwerking is een rijke, soepele rode wijn, bestaande uit 70% grenache en 30% syrah.
‘Doordrinkbaar’ zonder saai te zijn
Signature heeft een vol granaatrode kleur. Bij een eerste snuif kriebelen pittig frisse geuren van rood fruit en Provençaalse kruiden het neusslijmvlies. De grenache heeft duidelijk de overhand en af en toe sliert er een krachtige vleug peperigheid van de syrah doorheen. Het is een soepele wijn, rond en zacht, zonder agressieve tannines. Prettig en zeer doordrinkbaar, overigens zonder saai te zijn. Het fruitige karakter blijft overheersen. Licht gekoeld serveren in de zomer, iets warmer vanaf de herfst. Past erg goed bij ratatouille, barbecue en vele vormen van stoverij.
Simpelweg onze huiswijn geworden
moet u iets bekennen: dat van die proeftafel klopt niet helemaal. Het is heus niet de eerste keer dat deze wijn op tafel staat. Sterker nog, het is simpelweg onze huiswijn geworden. Op aanraden van een fijne wijnwinkel bij mij in de buurt ging er direct een hele doos mee in de hamstervoorraad. De prijs-kwaliteitsverhouding van de Signature is dermate goed, dat groot inkopen geheel gerechtvaardigd is. Goede wijn voor een vriendelijke prijs. Altijd fijn om iets fatsoenlijks in huis te hebben bij onverwacht bezoek. Of wanneer je opeens twee weken het huis niet uit mag. Dat kan tegenwoordig natuurlijk ook het geval zijn. Bovendien wonen wij ‘buitenuit’ en is de dichtstbijzijnde winkel een flink eind lopen, mochten we ingesneeuwd raken. In crisistijden moet je overal op voorbereid zijn. Zo behoren meel, water, pasta, toiletpapier en mondkapjes inmiddels tot de basisvoorraad. En uiteraard heb ik ruimte gemaakt en deze wijn inmiddels ook aan de grijpvoorraad toegevoegd.
Een knipoog naar gezondheidsvoordelen
Trouwens, de naam van het domein komt van een van de wijngaarden, die Notre Dame du Bon Remède heet en vormt ook een knipoog naar de gezondheidsvoordelen van het wijn drinken. Ik vond daarin direct een goed excuus: wijn als een goede remedie tegen het confinement, irritaties van uiteenlopende aard, rillerigheid of seizoensblues.
In het prachtige decor van de vlammende amberbomen en het dwarrelend blad uit ritselende populieren kraakten ledematen en protesteerden kantoorspieren heftig na een paar dagen van intensieve tuinarbeid. Het blad van de regentdruif is al afgetaaid, dat van de blauwe regen houdt nog even vol. De lindebomen zijn bijna leeg. Een schoonmaakronde langs de vogelhuisjes levert drie niet uitgebroede pimpelmezeneitjes op. Gevalletje kat-in-de-buurt. Hoewel de Overijsselse zon nog aardig zijn best doet, naderen we onherroepelijk de post-herfstperiode. Geen Zuid-Frankrijk helaas om het leed te verzachten. We vinden dat we wederom een sluitende alibi hebben om een glas rood te drinken. Een goede remedie, die ook helpt bij spierpijn.
Waar te koop? Domaine du Bon Remède, 1248 Route de Malemort – 84380 MAZAN – www.domainedubonremede.com
Muziek erbij: Les Feuilles Mortes – Yves Montand
Margôt van Slooten-Preng is vinoloog, met een passie voor de Provence. Je kunt haar volgen op haar blog ‘Tussen Noordzee en Méditerranée’ https://margotvanslooten.com
Op Kijk, Zuid-Frankrijk! vertelt ze over wijn en over haar belevenissen.
Ik dacht bij het lezen hé bekend.
Idd gekocht in Vasse bij het Twentsch wijn huis!
Die met het strakke etiket ken ik niet.
Maar de wijn is een aanrader!
Leuk om te lezen.
BTW leuke column.
Met vriendelijk groet,
Jenny.