Ze staan er sinds 1930, die beroemde ‘chaises bleues’ op de Promenade des Anglais in Nice. In het begin ging het om eenvoudige rieten stoeltjes, min of meer bedoeld voor de gasten van het fameuze hotel Negresco, die de benen langs de zeereep hadden gestrekt en wel even op de boulevard wilden uitpuffen. Gegarandeerd dat er een livreier vanuit het hotel kwam aangesneld als er zo’n bontjas met ‘toutou’ in een mini-Coco-Chanelletje was neergestreken voor een glaasje bubbels.
Die rieten stoeltjes bleken helaas niet weer- en winterbestendig, en verkommerden zo’n beetje tegelijk met de uitdovende grandeur van toen. Maar kijk eens aan! Kort na de Tweede Wereldoorlog doken ze opnieuw op de boulevard op en werden meteen gewaardeerd. Ze waren dit keer gemaakt van beter weersbestendig aluminium en hout (beuken en platanen) en werden gemaakt door Charles Todo (1914-2003) in Tourrettes-Levens, bij Nice om de hoek. Stevige stoelen, niks mis mee.
Ze staan er nog steeds
Maar in de jaren negentig besloot de gemeente Nice dat die stoeltjes gemoderniseerd moesten worden. Men deed een beroep op de alom bejubelde architect en vooral designer Jean-Michel Wilmotte (1948) uit nota bene de Haute-Loire. Het zijn de zijne die nu de Promenade verrijken. Niet iedereen is daar even blij mee, maar het is al heel wat dat er weer wat stoeltjes staan. Burgemeester Estrosi liet de stoeltjes namelijk halverwege november vorig jaar weghalen: corona. Maar dat was tegen het zere been van de oppositie in de gemeenteraad. Die het voor elkaar kreeg dat er weer een aantal stoeltjes werd teruggezet. Ze staan er nog steeds. Naast elkaar zitten mag niet, je moet een stoeltje tussenruimte houden, maar het is al heel wat dat ze er weer zijn.
In Tourrettes-Levers zijn ze intussen hun Niçoise order kwijt, maar ze maken er nog altijd iets van 200 van hun ‘eigen’ klassieke blauwe stoeltjes per jaar. Te koop voor ruim € 350 per stuk.
Etiket op de fles
Intussen staat er sinds 2014 een monumentale ‘chaise bleue’ op een sokkel ter hoogte van het Negresco. Kunst, van de artieste SAB, oftewel Sabine Geraudie. Die twee-dimensionale blauwe stoel daar, is een geliefd selfie-object. Maar deze toeristische attractie is soms ineens verdwenen (onderhoud, wordt er geclaimd) of trekt op andere wijze de aandacht in een slimme marketing-campagne.
Dat dachten ze ook bij het Domaine Chevron Villette in Cannet-des-Maures (Le Var). Zo is er nu ineens een ‘Proésie’ rosé-wijn met het fameuze stoeltje op het etiket. Jawel, het is de afbeelding van het kunstwerk van mevrouw Geraudie en niet zomaar een plaatje van het boulevardstoeltje, dus met het copyright zal het wel goed zitten. Maar dan is toch de vraag in hoeverre je een stadssymbool van Nice in Le Var mag uitbuiten. En is kwaliteit niet belangrijker dan presentatie?
