De leestips van Kijk, Zuid-Frankrijk! wijzen je de weg naar Frankrijk-boeken die je ook op afstand kunt bestellen, of downloaden als E-book.
Onze boekenrecensent Maria Edelman leest alles wat los en vast zit en vertelt graag over wat haar opvalt en aanspreekt. Haar bevindingen lees je hieronder.

In de voetsporen van Zarafa
Beetje rare titel voor een van de beste Franse reisboeken die ik dezer dagen onder ogen kreeg. Even uitleggen: in haar hoogst originele historische roman ‘Kom Atir kom’ vertelt Agnita de Ranitz (1952) meeslepend over de tocht die Zarafa, de eerste giraffe in Frankrijk, in 1827 tussen Marseille en Parijs moest afleggen. Een traject van 900 km waar Zarafa 42 dagen over deed. In haar nieuwe boek doet De Ranitz die reis van het dier over, maar dan per auto. Het resultaat is een ook letterlijk oorspronkelijke reisgids die me zeer aansprak, terwijl ik eigenlijk helemaal niet zo van toeristische reisgidsen anno nu ben. Maar De Ranitz biedt een eigen ‘formule’ die zich niet beperkt tot die veronderstelde bezienswaardigheden waar de Offices du Tourisme niet over uitgepraat raken. Onderweg door de Provence, het Rhône-dal, de Bourgogne en de Morvan vermeldt ze die wel, en zelfs eet- en logeeradressen, maar de essentie van haar bijzonder rijk geïllustreerde boek is gelukkig anders. Het gaat over geschiedenis, kunst, literatuur, de natuur, en net zo goed over wijn, en dat dan vaak lichtvoetig en dus prettig leesbaar verpakt in wat nu ‘weetjes’ heet. De Ranitz weet véél en biedt ook anekdotes en legendes. Ik had bijvoorbeeld nooit geweten dat Pierrelatte in La Drôme die naam dankt aan de reizende reus Gargantua, een bedenksel van de schrijver Rabelais (1483-1553), als De Ranitz er niet over begonnen was. Dit soort kennis maakt van een in beginsel traditionele routebeschrijving iets heel bijzonders. Voor onderweg in Frankrijk, maar ook meer dan de moeite waard voor wie gewoon iets over het land wil lezen. En ‘en passant’ leren.
In de voetsporen van Zarafa, door Agnita de Ranitz. Uitgeverij De Brouwerij. € 20,99.

Gesprekken met mijn tuinman
Misschien ook doordat ik als scholiere al geboeid was geraakt door het verhaal van ‘de tuinman en de dood’ uit de Babylonische Talmoud was ik bij voorbaat geïnteresseerd in dit boek van Henri Cueco (1929-2017). Ik ken hem als schilder en schrijver van naam, en van z’n tv-optredens, maar een van zijn boeken had ik nooit gelezen. Daarvan heb ik spijt. Want ik heb nu – in Nederlandse vertaling – zijn ‘Diagloque avec mon jardinier’ (2004) gelezen. Over twee mannen op leeftijd, de een werkt in de tuin en de ander is kunstenaar. De tuinman raapt noten, de artiest schildert ze. Dat schept een band. Na een dag hard werken praten ze met elkaar. De gesprekken voeren van worteltjes tot het leven, van pompoenen tot de dood, van prei tot jaloezie, van aalbessen tot reizen. Uiteindelijk bespreken die twee hun relatie met de aarde en de menselijke verhoudingen. Op een heel kalme en humorvolle manier, er valt genoeg te lachen, en als lezer denk je soms toch: verdomd, daar zit wat in. En dat dan in een boek uit 2004 toen een zogenaamd simpele tuinman nog kansloos was in het debat over natuurbehoud en nog een paar van die dingen die er inmiddels toe doen. In dit boek een gesprek tussen beschaafde mensen met een heel uiteenlopende achtergrond die je vooral nooit in zo’n eigentijdse ‘talkshow’ zou moeten uitnodigen. ‘Gesprekken met mijn tuinman’ is – wat ik noem – een ‘peinsboek’, ook en vooral ideaal als je op je tuinterrasje in Frankrijk even geen laptop hebt geactiveerd.
Gesprekken met mijn tuinman, door Henri Cueco. Uitgeverij Ad. Donker. € 24,95.