Door Peter Hooft
Weet je wat, dacht ik tamelijk lang geleden, ik ga in Franrijk eens een deurtje verder kijken. Van het zuiden helemaal naar Normandië? Nee hoor, meteen maar naar ‘Outre-Mer’, Guadeloupe, een van de 12 departementen in een of andere oceaan waar ze doen alsof je gewoon in Frankrijk bent. Na nogal een eindje en tijdje vliegen.
‘Outre-Mer’ vertaal je -denk ik- met overzeese gebiedsdelen, we hebben er in Parijs een speciaal ministerie voor. Toen ik er voor het eerst van hoorde, vond ik het wel amusant: dus trieste ambtelijke klerken ter hoogte van de Champs-Élysées spelen via de telefoon (had je toen nog, zal nu wel email zijn) zo’n beetje de baas op een paar eilanden die ze op de atlas amper kunnen aanwijzen.
Koloniale mogendheid?
Uit naam van een koloniale mogendheid, wat me nogal uit de tijd leek. Zelfs De Gaulle wist in 1962 al beter toen hij Algerije van de hand deed.
Er zullen best wel allerlei ingewikkelde geopolitieke redenen zijn dat dit land die ‘tricolore’ in diverse zeeën wil laten blijven wapperen. ’t Kost een paar centen, maar heb je dan ook wat?
Deze week ging het hier behalve over corona en de drenkelingen in Het Kanaal ook en vooral over Guadeloupe. ‘Ongeregeldheden’, de pandemie, werkloosheid, armoe, die opstand (ook op het nabijgelegen Martinique) kon iedereen zien aankomen. Behalve dus de puntenslijpers naast de Eiffeltoren; ze stuurden 200 ‘flics’ naar de archipel. Doet de regering met elk departement, zodra het er daar onrustig is. En Guadeloupe is ook maar een gewoon departement. Denken ze.
Bestaat Frankrijk wel?
Ik ben daar dus geweest, fantastische archipel voor een vakantie, maar om nou te zeggen dat ik in Frankrijk was?
Nou ja, ik vraag me al jaren af of de Franse natie überhaupt wel bestaat. Er is nogal een verschil tussen Lille en Nice, sfeer, klimaat, noem maar op. Dan kan Guadeloupe er ook wel bij, waarom niet?
Als je hier een tijdje rondhangt, word je als het ware vanzelf een fan van Franse vergissingen. Valt er in elk geval genoeg te lachen.