De medewerkers van Kijk, Zuid-Frankrijk! vertellen in deze wekelijkse rubriek over hun favoriete dorpjes in het arrière pays. Dit keer Raoul Duchemin over Les Baux-de-Provence in de Bouches-du-Rhône.
Zelf vind ik het ook een beetje raar, want ik ben helemaal niet zo op m’n gemak in oorden die heel veel toeristen verleiden. En toch is Les-Baux-de-Provence met enige voorsprong mijn meest geliefde dorpje in het arrière pays. Niet eens zozeer omdat het een van die ‘plus beaux villages de France’ is, al snap ik best waarom Les Baux op die eredivisielijst vermeld staat. En dat het fantastisch gelegen is, valt onmogelijk te ontkennen. Maar wat mij als smulpaapje allicht ook en vooral aan Les Baux bevalt, is dat je er voortreffelijk kunt eten. En dan heb ik het zeker niet alleen over het 3-sterren restaurant L’Oustau de Baumanière.
Ingeklemd tussen een duizelingwekkende afgrond en de imposante ruïnes van wat eeuwenlang een onneembare vesting was, strekt het dorpje zich uit op een rotsplateau van het Massif des Alpilles.
Opstandige protestanten
Het dorp heeft een lange geschiedenis. Er wordt beweerd dat er sporen van menselijk leven zijn aangetroffen die teruggaan tot 6.000 jaar voor Christus. Het zal best. Wat wel vaststaat is dat Kelten er geweest zijn, dat het dorp een tijdlang een handelscentrum was en zo’n beetje de ‘hoofdstad’ van de Provence. Nogal wat eeuwen later was het een protestantse enclave waar plannen gesmeed werden om de monarchie ten val te brengen. In 1631 werd afgesproken dat de protestanten zich voortaan gedeisd zouden houden.
Een boost dankzij bauxiet
Les Baux had eeuwenlang veel te danken aan zijn unieke ligging, en dat fort met een château dat nu een ruïne is. Ga er toch maar even kijken, ongekend mooi uitzicht!
In 1822 kreeg Les Baux een nieuwe boost: er werd bauxiet gevonden. Het zou tot het eind van de 20e eeuw duren voor die voorraad was uitgeput.
Die Carrières des Lumières
Er wonen amper 500 mensen in het dorp, maar er komen per jaar zo’n anderhalf miljoen bezoekers langs. Maar die komen vooral af op de spectaculaire ‘Carrières des Lumières’ waar in een steeds wisselende tentoonstelling beelden worden geprojecteerd op de wanden van de veertien meter diepe afgravingen in het hart van de Val d’Enfer.
Vermeer, Van Gogh, Mondriaan
Dit jaar vanaf 24 februari staat er alles in het teken van Neerlands trots. Je krijgt het verhaal verteld van Vermeer tot Van Gogh en daarnaast wordt het werk van Piet Mondriaan meer dan uitgelicht.
En je kunt er dus subliem eten. Wie ervan houdt (en geld genoeg heeft), kiest voor chique, mijn voorkeur geldt Le Petit Rocher. Maar alle hieronder genoemde adressen durf ik met een gerust hart aan te bevelen.
Vergeet ik bijna nog te vermelden dat het natuurlijk ook een kunstenaarsdorp is. Maar ja, zo speciaal gelegen dat het nogal voor de hand ligt dat artiesten er graag en vaak aan de slag gaan. Geen wonder dat je er ook galerietjes vindt. En de shoppende medemens wordt in de boetiekjes op z’n wenken bediend.
Restaurant Le Petit Rocher
Uit eten:
- L’Oustau de Baumanière (3 sterren), aan de D27
- Les Baux Jus, Rue de la Calade La Fontaine aux Fees
- Le Petit Rocher, 5 Rue du Trencat
- Benvengudo, Vallée de l’Artcoule
- La Cabre d’Or, Mas de Baumanière
- L’Aupiho, Domaine de Nanville
