Het dubbele geheim van de familie Lessage
’t Is toch altijd net even anders als je een verhaal leest dat zich afspeelt in een plaatsje waar je weleens geweest bent. Deze spannende psychologische thriller heeft Piolenc in de Vaucluse als (meer dan) het decor. Ligt aan de roemruchte Route Nationale 7, in het pré-autoroutestijdperk de enige wegverbinding tussen Parijs en de Côte d’Azur. In het hoogseizoen berucht om zijn files, vaak even gruwelijk als hilarisch. Ik ben er een keer geweest om een kijkje te nemen in het Musée Mémoire de la Nationale 7. Beslist een aanrader! Piolenc is naar eigen zeggen ook la capitale d’ ail (hoofdstad van de knoflook). Maar daar gaat het hier niet om. Want Sandrine Destombes (1971) heeft in dit meeslepende boek heel wat anders over Piolenc te vertellen.
In 1989 verdwijnt een tweeling, een van die kinderen wordt drie maanden later dood teruggevonden. In 2018 raken er opnieuw kinderen zoek en Piolenc raakt in de greep van de angst. Alle mogelijke betrokkenen lijken hun onschuld te verliezen, inspecteur Julien Fabregas staat voor een uitzichtloos onderzoek, zoals ook de cover van het boek al doet vermoeden. Ik ga de ontknoping van het even opwindende als verontrustende verhaal niet prijs geven, lees het vooral zelf.
Het dubbele geheim van de familie Lessage door Sandrine Destombes.
Xander Uitgevers BV, € 22,99.
Marie Antoinette
Ik lees graag biografieën en zeker als die geschreven zijn Stefan Zweig.(1881-1942), de Oostenrijkse schrijver die wereldwijd een miljoenenpubliek bereikte met zijn novellen, essays en biografisch werk. Ik wist niet dat zijn relaas over Marie Antoinette (1755-1793) al een tijdje terug in Nederlandse vertaling is verschenen, maar goed, beter laat dan nooit, ik heb nu meer dan geboeid dit levensverhaal van de toenmalige première dame de France gelezen. Ze was de jongste dochter van keizer Frans I en keizerin Marie-Thërèse van Oostenrijk. Veel meer dan dat Marie Antoinette onder de revolutionaire guillotine de dood vond, wist ik eigenlijk niet van haar. Als 14-jarige trouwde ze met de Franse -toen nog- kroonprins Lodewijk XVI, beleefde (of onderging is misschien beter) de Revolutie en kwam dus smartelijk aan haar eind. Zweig schetst een vrij meedogenloos portret van haar, hij kent haar maar weinig klasse toe. Hij vertelt dat ze geen idee had van de revolutionaire situatie in Frankrijk, getuige de althans aan haar toegeschreven uitlating dat wie uit armoe geen brood kan kopen dan maar brioches moest eten. Zweig heeft zich voorbeeldig gedocumenteerd, ontleedt haar gevoelsleven, weet wat er voorvalt in haar slaapkamer, aan het hof en in de erg frivole ambiance van het Trianon in de tuinen van Versailles. Marie Antoinette koesterde een gedreven liefde voor een Zweedse graaf, maar de geschiedenis bepaalde dat ze de Revolutie niet zou overleven. Haar kansloze poging vermomd uit Parijs te ontsnappen, strandde in Varennes en daarna wachtte haar de cel en de terechtstelling. Wat mij betreft is deze biografie Zweig op z’n best, de worsteling van een nogal zwakke vrouw tegen de contouren van een maatschappelijke en culture omwenteling.
Marie Antoinette, door Stefan Zweig. Uitgeverij IJzer, € 29,50.
