Toen ik pas in Zuid-Frankrijk woonde, leerde ik al gauw dat regels er zijn om vanaf te wijken. Het idee sprak me aan. En mij niet alleen. We zijn inmiddels vele jaren verder, maar die tak van sport kent nog altijd talloos veel beoefenaren. Wat natuurlijk tegen het zere been is van de scheids- en grensrechters in het verre Parijs die in de sfeer van de wet- en regelgeving een overbevolkte kolonie rupjes Nooit Genoeg bewonen. Ze worden hier ook wel aangeduid als ambtelijke droogstoppels.

De sloop van cabanons

Ik ben geloof ik maar één keer echt kwaad op ze geworden. Paar jaar geleden alweer toen ze ter hoogte van Cap d’Ail (Alpes-Maritimes), zo’n toptrofee van de droomcombi natuur en toerisme, tientallen cabanons (vissershuisjes) lieten slopen.

Ze hadden een nieuwe wet uitgedokterd die bepaalde dat de kunstlijn onbewoond moest wezen, iets met het milieu of daaromtrent. Vast goed bedoeld, maar ik vond het krankjorum dat die huisjes op het door iedereen bewierookte Plage de la Mala naar de shredder verwezen werden. Ik heb een enorme hekel aan de aan hoge inflatie onderhevige termen schilderachtig of erger nog pittoresk, maar die schattige strandhuisjes zou je desnoods zo kunnen noemen. Van generatie op generatie overgegaan, niemand had er last van en als ik tot de getroffenen had behoord, had ik vast tot revolte opgeroepen. Want die mensen moesten de sloop van hun trotse bezit zelf betalen. Ook volgens de hoogste rechters.

Een uitzondering voor de strandpaviljoens

Er zijn wel meer dingen waardoor ik me in Frankrijk soms tamelijk ongemakkelijk voel. En ja, die kustlijn, aan de Rivièra met betonnen bunkers volgeplempt, er gold natuurlijk weer een uitzondering voor de strandpaviljoens met rats, kuch en bonen in de hogere prijsklasse. Die institutions hoefden niet definitief opgeruimd te worden. In de herfst afbreken en in het voorjaar weer uit de winterstalling tevoorschijn halen.

Piscines in het vizier

Moest er van de week aan terugdenken toen de autoriteiten via de krant lieten weten ze aan de Côte d’Azur naar schatting 1.200 niet bij de fiscus aangegeven zwembaden in het drone-vizier hadden gekregen. Hoezo, de trésor publique even bijpraten? Je zal wel gek wezen. Viel me trouwens nog mee, dat aantal.

En nu? Veel spat- en splash-plezier zullen de villa-bewoners  nu niet van hun piscines hebben, vanwege de droogte is bijvullen verboden. Maar ik kan me niet voorstellen dat die blauwe badinrichtingen dichtgegooid moeten worden. ’t Zal wel bij een boete blijven.

Een vette cheque

Ook het zelfs internationaal befaamde Château de Berne in de Var zal wel een vette cheque moeten uitschrijven. Zo’n 360 ha. bos, wijndomein, hotel, spa, restaurants met Michelin-goedkeuring maar dus ook illegaal gebouwde villa’s, een irrigatie-bassin dat niet aan de regels voldoet, onwettig kappen en schonen van het terrein. Best een aardig klusje voor justitie, net wat u zegt. Zou er echt ook maar één villa tot sloop veroordeeld worden? ’t Zijn geen vissershuisje hè.

Frans flexibel

Over het algemeen vermaak ik me wel met de flexibiliteit van de Fransen als het over regels gaat. Ja, in het verkeer dus niet, maar ik heb me er allang bij neergelegd dat het bedienen van de richtingaanwijzer voor die mensen kennelijk te hoog gegrepen is. En ik vind dat het niet comme il faut en niet eerlijk is dat regelsjoemelaars op een verschillende manier worden behandeld. Of de Fransen zelf daar ook zo over denken? Ik zou geen oui durven zeggen.