Uit een raar soort diepgelovige en ongetwijfeld zorgwekkende overtuiging ben ik een papieren krantenlezer, naar te vrezen valt een van de laatste. Een Staphorster Zwarte Kous in het digitale tijdperk. Bij het omslaan der pagina’s maakt een courant een prettig geluid, iets van drukinkt aan m’n vingers acht ik geen bezwaar. Alleen als je aan het terrastafeltje je glas rosé omgooit, kleeft er enig nadeel aan zo’n antieke bron van nieuws en divertissement.

De Nice Matin pakte uit

Van de week ging dat bijna mis toen ik in de Nice Matin totaal verrast werd door een hele halve pagina over Nederland. Dat komt nooit voor. Les Pays-Bas spelen in de Franse media nog minder dan een miezerig bijrolletje als een ukelele in een fanfare harmonie en in mijn omgeving à la campagne kennen ze maar twee Nederlanders: Max Verstappen en Vincent van Gogh. Oké, in deze Tour-periode van het jaar hoor je een enkeling ook over Mathieu van der Poel, maar die is dan ook de kleinzoon van Raymond Poulidor, de bij zijn leven al heilig verklaarde abonnée op de tweede plaats in Le Grand Boucle.

Eeuwige verliezer in de erehemel

Ik ben niet zo van Frankrijk en de Fransen, maar dat vind ik dan wel weer een sympathiek trekje van ze: geen comfortabele fauteuil in de erehemel voor triomfator Jacques Anquetil, maar juist wél voor die eeuwige verliezer. Ik weet allang dat ik kansloos ben als een paardenbloem in een rozenprieel als ik probeer iets van dit land en de bevolking te snappen. Doe toch m’n best en ook daarom lees ik zo vol smullust over de relatief onbeduidende faits divers in de Nice Matin.

Als de Fransen ergens een beetje Einstein in zijn

De krant stelde me teleur met dat buitenissig grote artikel over Nederland. De aanleiding was de val van de regering in dat – in Franse ogen – Madurodam. Er stond een foto van de heer Rutte bij en in het bijschrift las ik dat die eerste minister een reeks van schandalen had overleefd. Ik was meteen benieuwd: welke affaires zouden volgens de Fransen als scandaleux aangeduid moeten worden? Helaas, in het hele verhaal niet één voorbeeld. Terwijl je toch zou denken: als de Fransen ergens een beetje Einstein in zijn, dan zijn het wel schandalen.

Ik vermoed dat de term schandalen iets te voorbarig in dat fotobijschrift is gezet. Toen er meer informatie van de telex was geplukt, zal er wel gedacht zijn: wat nou, schandalen? Allemaal klein bier, daar in die Pays-Bas.

Feest met 130.000 gendarmes

Waarna men overging tot de orde van de dag. Het lange vrije weekeinde rond Quatorze Juillet, de nationale feestdag. Voor de viering worden 130.000 policiers en gendarmes gemobiliseerd, hetgeen niet duidt op dat lichtvoetige Franse zang & dans. Misschien wel op een feest dat maandag als schandalig de boeken in gaat. Als daar nog plek is.