Nergens worden zoveel speelfilms, tv-series, documentaires en reclamespots opgenomen als in de Provence. En niet alleen omdat in Nice toevallig één van de oudste filmstudio’s ter wereld staat, of door het wereldbefaamde festival van Cannes, maar ook en vooral vanwege het overweldigende natuurschoon dat de Provence te bieden heeft.
Het zijn er inmiddels duizenden, de ene nog beroemder dan de andere. En al die films, series, documentaires en reclamespots lieten hun sporen na in de Provence. Of er nu gedraaid werd aan de befaamde Côte d’Azur of ergens in een middeleeuws dorpje in het achterland, er is altijd wel een plek, een herinnering, een verhaal, of zelfs een echte ster te vinden voor wie er even naar zoekt.
Het begon allemaal toen de gebroeders Lumière besloten het Carnaval van Nice te filmen. Dat was in 1897, de cinematografie zette de eerste stapjes in de kinderschoenen en er was alleen nog maar de stomme film. Maar slimme ondernemers zagen al snel de ongekende mogelijkheden. Het aantal studio’s spoot de grond uit. Vele verdwenen weer even snel toen de sprekende film rond 1930 eenmaal een feit was. Een studio die het allemaal overleefde was La Victorine, die tegenwoordig als Studios Rivièra door het leven gaat en staatssubsidie geniet. Daar werden befaamde films gemaakt als ‘Et Dieu créa la femme’ (1956) die Brigitte Bardot en Saint-Tropez op de kaart zette, ‘La Nuit Américaine’ (1973) van François Truffaut, en – meer recent – de tv-serie Prison Break (2005-2009), om maar wat te noemen.
Een stroom aan inkomsten
Het is slechts het topje van de ijsberg, want zowel nationale als internationale studio’s vechten om de gunsten van (departementale) overheden om toch vooral van het hemelse decor van de Provence gebruik te mogen maken.
Dat is zeer profijtelijk. Volgens het ministerie van cultuur levert elke euro die tijdens het draaien van een film of aanverwant, wordt uitgegeven, zo’n zeven euro op. De departementen Var (Gendarme van Saint-Tropez!) en de Alpes-Maritimes verdienen het meest aan de cinema. Maar ook de Bouches-du-Rhône, met de Vieux Port van Marseille waar bijvoorbeeld veel Jean-Paul Belmondo films, plus The French Connection, werden opgenomen, doet het goed. De Vaucluse, waar ‘A Good Year’, ‘La Gloire de mon Père’, ‘Manon des Sources’ en recenter ‘La grande Boucle’ werden gedraaid, mag ook niet klagen.
Met hooivorken verjaagd
Zo’n invasie van filmvolk met toeters en bellen en sterrenvolk geeft hier en daar wat ongemak, en uit sommige slaperige dorpjes zijn filmcrews zelfs met hooivorken verjaagd, maar over het algemeen draait de lokale bevolking snel bij als blijkt dat er een aardige grijpstuiver te verdienen valt. Bovendien is het maar tijdelijk, wordt al snel gedacht. Dat blijkt in de praktijk vaak tegen te vallen. Want na de filmcrew, komen de toeristen. Die ook weleens in het echt willen zien waar die en die film is opgenomen en waar die en die befaamde acteur of actrice van een ‘café et croissant’, een ‘rouge’ of een ‘repas rapide’ dan wel ‘gastronomique’ smulde. En eerlijk gezegd is het ook een hele leuke manier om de Provence aan de hand van al die filmlocaties beter te leren kennen.
