’t Was overdag steeds te warm geweest om naar het dorp te gaan, dus het apéro, dat werd een uurtje of zeven ’s avonds. De thuissecretaris die soms met me mee gaat voor een pastis (of twee) vond het wel een dingetje, zo’n ander tijdstip. Want de vaste ploeg van rond midi uit het dorp is er dan niet en hun plek is ingenomen door toeristen van allerlei allooi.
Volgens mij zijn dat vaak een beetje rare sujetten. Want ze praten niet. Zodra ze wat te drinken besteld hebben, laten ze zich helemaal en langdurig in beslag nemen door hun telefoon. Snap ik niet. Ik bedoel, als je met een of meer anderen op vakantie bent, dan valt er toch wel lekker wat te kwebbelen? Al is het maar uit beleefdheid. Of anders met de locals zoals ik. Nooit te beroerd een praatje te maken, of liever nog in debat te treden dat ik dan wel moet winnen. Ik neem mijn telefoon niet eens mee als ik naar het café ga.
Ik ging me zitten afvragen wat op die telefoon ze nou zo bezig houdt. Het wereldgebeuren? Vast niet en als er bij ons in de buurt iets ergs is gebeurd, slaat de kerkklok wel alarm. Heb ik misschien weleens verteld, we hebben in het dorp ook een echte rampen-loeisirene die elke vrijdag om 12 uur wordt getest. De paniek die dan bij de toeristen op het terras van het café toeslaat! Oorlog? Bosbrand? De herrie is zo voorbij, maar eer de rust is teruggekeerd … Tegen Nederlands vakantievolk dat zich het apelazerus geschrokken was heb ik een keer gelogen dat het een gehoorgestoord geintje uit het oeuvre van onze dove burgemeester was. Flauw hè? Ze geloofden het ook nog. Hoofdschuddend, dat wel.
Maar goed, die telefoon. Zou het om een onweerstaanbaar verlangen naar een liefst permanente verbinding met het thuisfront, de achterban of hoe heet dat, draaien? Blijf dan gewoon thuis, wel zo voordelig en goed voor het milieu. Of anders voor vertrek eerst een paar keer extra op de sofa bij de psycholoog of je coach. Ik heb gehoord dat veel mensen in Nederland zo iemand inhuren. Ik dacht dat je alleen in de sport coaches had. Weer een nouveauté gemist. Vind ik niet erg hoor.
