De amazone van de Franse Revolutie
Over de Franse Revolutie (1789) raakt men wereldwijd waarschijnlijk nooit uitgeschreven. Het begin van een meer dan brisante periode waarin veel zo niet alles anders werd. In die dagen van grote maatschappelijke omwentelingen stond ook deWaalse Anne Joseph Théroigne de Méricourt op de Parijse barricaden. Terwijl ze eigenlijk opera-zangers had willen worden. Ze ontpopte zich als een voorvechster van vrouwenrechten, hetgeen in die dagen niet zo’n item was, om het voorzichtig te zeggen. In hun biografische De amazone van de Franse Revolutie vertellen de arts Luc van den Broek (1954) en de schrijfster Sarah De Grauwe (1987) het meer dan boeiende verhaal van deze -wat je zou kunnen noemen- proto-feministe over wie voornamelijk veel ongefundeerds bekend was. Voor zover ze al in de geschiedenisboeken voorkwam. Anne Joseph werd ter hoogte van Luik geboren, kwam via een reeks omzwervingen in Parijs terecht, volgde de gang van zaken in de Assemblée Nationale, kleedde zich als een amazone, trok de aandacht, vreesde voor haar leven, ging terug naar Luik waar ze werd ontvoerd door Oostenrijkse immigranten. In een latere fase pleitte ze voor een vrouwelijk militair regiment, en raakte geestelijk in de war. Ze werd opgesloten in het beruchte gekkenhuis .La Salpêtrière. De auteurs hebben het goed gezien: haar levensverhaal is het meer dan waard om opgeschreven te worden.
De amazone van de Franse Revolutie, door Luc van den Boek en Sarah De Grauwe. Uitgeverij New Book Collective, € 23,50.
Bloedspoor in de wijngaard
Sinds 1997 woont de Canadese schrijfster Mary Lou Longworth (1963) in Aix-en-Provence en sindsdien publiceert ze de ene ‘Provençaalse’ thriller na de andere. En met veel succes, van haar verhalen is in Engeland onder de titel ‘Murder in the Provence’ een tv-serie gemaakt. Longworth laat zich kennen als iemand die in hoge mate op haar nieuwe omgeving gesteld is en tevens van lekker eten houdt. Ze werkt in haar serie boeken met het vaste speudersduo Antoine Verlaque en Marine Bonnet die je dusdoende aardig leert kennen. Ze doet haar vertelling vanuit diverse perspectieven in een vrij gedetailleerde stijl en wie de Provence een beetje kent, concludeert dat ze sfeer prima aanvoelt. In dit derde deel van haar Provençaalse mysteries krijgen we eerst te maken met een wijnbouwer in Aix, die boos ontdekt dat er dure flessen uit zijn privé-kelder zijn gejat. Op zich niks bijzonders natuurlijk, in wijngaarden gebeurt van alles en nog wat. Maar daarna maken we kennis met de oude heer Arras wiens vrouw ineens vermist wordt. En in Éguilles wordt iemand aangerand en Rognes het lichaam van een dode vrouw gevonden. Het wordt nog gecompliceerder als die bestoten wijnboer het lijk van de verdwenen mevrouw Arras in zijn wijngaard aantreft. Hoe zit dat? Zijn al die gebeurtenissen met elkaar verknoopt? Een kolfje naar de hand van het tweetal Verlaque en Bonnet? Heel erg spannend is het boek niet, maar je weet wel precies waar je bent, lekker herkenbaar. Het vierde boek in de serie van Longworth heet: Wraak op Île Sordou.
Bloedspoor in de wijngaard, door M.L.Longworth. Uitgeverij Manteau. € 19,99.
