Is me, geloof ik, nooit eerder overkomen: de heer Macron onomwonden gelijk geven. Gaat om de heikele voorpagina-kwestie le défi de janvier, die in andere landen bekend staat als Dry January. Van 1 t/m 31 januari geen alcohol. Zo’n opiniepeiling zou hebben uitgewezen dat 60% van de Fransen die défi (uitdaging) eventueel wel zou aandurven. Wantrouwen is mijn journalistieke middle name en ik geloof daar dus niks van. In elk geval in mijn omgeving bedraagt die score 0%. Op nieuwjaarsdag begon ik erover in het café in mijn dorp en meteen werd ik weggezet als kandidaat voor een spoedopname in het gesticht. Een maand zonder wijn en pastis, welke gemankeerde heeft dat verzonnen? Van een paar kanten kreeg ik een glas aangeboden.
‘Past niet in de Franse cultuur’
Het leek me buitengewoon onverstandig over de open brief van een stuk of zestig verslavingsdeskundigen te beginnen die verlangden dat de regering hun campagne voor le défi de janvier zou omarmen. Mooi niet, reageerde de president, ‘zo’n maand zonder drank past niet in de Franse cultuur’.
Nou weet ik nooit zo goed en al helemaal niet precies wat die nou zo ongeveer behelst, vast veel meer dan de chansons. Maar ik heb inmiddels wel goed begrepen dat het apéro, het apertiefje, na het werk en voor de maaltijd thuis zo heilig is als een Boek dat maar beter niet in de hens kan worden gezet. Met die gewoonte ben ik zeer vertrouwd geraakt en ik kan ‘m iedereen aanraden.
Fransen zuiplappen? Valt wel mee
In de buitenlanden wordt veelal gedacht dat we in Frankrijk allemaal zuiplappen zijn. Het valt wel mee. Evenals de Spanjaarden zijn we goed voor 10,5 liter alcohol per jaar. Het gemiddelde in de 38 welvarende OESO-landen is 8,5 liter, België zit daar met 9,2 liter boven, Nederland met 8,1 liter onder.
Ik vond nog een cijfer dat illustreert dat we in Frankrijk best een beetje luisteren naar de minder opgewekte types met een hinderlijk waarschuwende verslavingsvinger. Want in 1960 dronken we 120 liter wijn per jaar en in 2020 nog maar 40 liter. Niet dat ik alle wijn tot de godendranken reken, echt niet, maar ik snap de bezorgdheid van de wijnboeren. Ze hebben het al zwaar met het klimaat en de kennelijk afnemende belangstelling voor hun product onder nieuwe generaties.
Het is een publiek geheim dat de president partij koos voor de lobby van de wijnboeren die gruwden van het idee van een Dry January. Hij kon moeilijk anders, en niet alleen met het oog op de kiezers. Macron drinkt naar eigen zeggen bij elke lunch en avondmaaltijd wijn. Tot opluchting van de wijnwereld. Sarkozy is geheelonthouder en Chirac dronk bij voorkeur Mexicaans bier.
‘Triest, een maaltijd zonder wijn’
Behalve dat hij meent dat een maand zonder wijn niet in de Franse cultuur past, zei de president ook dat ‘een maaltijd zonder wijn een beetje triest is’. Zéér mee eens, Monsieur le Président!
Toen ik in het café vertelde wat ie had gezegd ging er een hoeraatje voor Macron op.
Bij verkiezingen stemt 80% van het dorp steevast Le Pen.