Een nadeel van wonen in het Zuid-Frankrljk is dat familie, vrienden en kennissen in noorderlijker regio’s in de eigenaardige veronderstelling verkeren dat je vast wel weet waar ze in de Provence voor een sublieme vakantie terecht kunnen. Vooral in deze tijd van het jaar krijg ik steeds mailtjes met het verzoek om even wat adressen van chambres d’hôtes, campings, restaurants en wat allemaal niet, door te geven.
Qua restaurants kan ik bijna iedereen wel zo’n beetje op weg helpen, maar van logeeradressen weet ik niks. Ik heb hier een huis en dus geen belangstelling voor een tijdelijk ander dak boven m’n hoofd. Ik spreek weleens iemand die een chambres d’hôtes runt en dan hoor ik vaak best aardige verhalen. Voor het overige is het vakantiemilieu een gesloten boek voor me. Ik ga ook nooit op vakantie. Waarom zou je als in een vakantieland woont?
Misschien best onaardig, maar tegenwoordig doe ik verzoeken om logeeradressen gemakshalve af met een verwijzing naar de Chambres d’Hôtes Wijzer. Vind je honderden chambres’d’ hôtes, verspreid over heel Frankrijk, en per regio gerubriceerd. Het aardige van die gids dat veruit de meeste van die vermelde B&B’s door Nederlanders of Vlamingen worden geleid. En laen we eerlijk zijn, voor veel toeristen pakt hun vakantie nog mooier uit als ze op hun verblijfplaats gewoon met hun eigen taal terecht kunnen. Want ja, dat Frans …
Een gîte in de natuur
Ik begin erover omdat een Antwerpse jeugdvriend vanmiddag per mail vertelde dat hij van de zomer met zijn gezin in een gîte wilde logeren. Gîte staat in het Nederlands voor schuilplaats, onderkomen voor de nacht. In vakantiejargon: logies zonder ontbijt. Ik was er gauw klaar mee, want er staan ook veel gîtes in die Chambres d’Hôtes Wijzer. Wel zo makkelijk.
Paar uur later al antwoord: of ik even wilde gaan kijken bij de Mas de la Gravière in Cotignac (Var). Een heel verhaal over twee comfortabele cabanons tussen olijfbomen, lavedelvelden, een moestuin, een zwembad en uitzicht op wijngaarden. Ik woon daar naar Franse normen niet heel ver vandaan en ik ken die omgeving wel. Wat er over de natuur verteld werd, kan best kloppen en dat Cotignac is zo’n plus beau village. Maar ik ga er natuurlijk niet heen voor een inspectie-visite. Mijn rol uitgespeeld nadat ik op die Wijzer heb gewezen.
Verkocht en Te koop
Nu we het er toch over hebben: het bij Nederlanders zeer geliefde en vaak onderscheiden gîtes-adres Le Bouquet de Séguret in de Vaucluse is van Nederlandse in Franse handen overgegaan. Ik denk dat veel mensen dat jammer vinden. Zoals ik het betreur dat het prima restaurant La Salle à Manger van het Nederlandse echtpaar Abbink in Flayosc (Var) te koop staat. De autodidacte Liesbeth Abbink was een chef naar mijn hart.
Voor logeeradressen kijk je op: https://www.chambresdhoteswijzer.nl
