Ik haat circus. En dan heb ik het niet over het Cirque du Soleil, da’s gewoon een knappe verzameling acrobatiek met mensen van elastiek. Ik doel op de invasie van kleine klotencircusjes die sinds het begin van het toeristenseizoen mijn wijde omgeving teistert. Het traject tussen mijn huis ergens in de bergen en de supermarkt in de bewoonde wereld behapt ongeveer twintig kilometer, waarvan er zo’n tien bestaan uit kronkelig smalle piste. Op de aansluitende tien, vind ik sinds een week vier (!) circussen. Alle vier hebben ze luidsprekerautootjes rondrijden, die op interplanetair geluidsniveau aankondigen dat er weer een ‘geweldige’ voorstelling om zo en zo laat zit aan te komen. Dat klinkt lekker op, tegen de berg waarop ik woon, maar soit. ’t Hinderlijk, maar ik kan er mee leven, morgen of overmorgen trekt de karavaan verder om elders vier keer niks te verdienen. En nee, ik heb niks tegen al die trieste ouwe lullen die op lach-of-ik-schiet-niveau een meer dan beledigende imitatie van Coluche proberen neer te zetten, of tegen de geriatrische trapeze-artiesten die eerst hun looprekje naast de piste parkeren alvorens het slappe koord over te waggelen of de nok in te schommelen; ze doen maar, want ze doen er niemand kwaad mee.
Maar ik word werkelijk woest van het rondreizend zooitje ongeregeld dat met levende have zeult alsof het dode decoratie is. Dieren die in het wild, in hun eigen omgeving, een waardig bestaan hadden kunnen leiden, zijn letterlijk gereduceerd tot circusattractie. Ze worden geëxploiteerd en geëxposeerd op een manier die zelfs de meest geharde sadist doet huiveren. Tussen voorstellingen in -en ik denk er liever niet aan hoe zo’n voorstelling wordt gerealiseerd- staan de kamelen, de lama’s, de ezeltjes, de geiten, binnen een afrastering bijeen gedromd op een krap stukje kale klei; zonder water, zonder bescherming tegen de onbarmhartig brandende zon; het is hier nu rond de 34 graden. Eergisteren reed ik langs, en zag een dode kameel aan de weg liggen. Vandaag liep ik vast achter een luid toeterende truck met kooi, waarin een prachtige Bengaalse tijger geacht werd reclame te maken voor Cirque Royal. Pure dierenmishandeling, en dan heb ik het nog niet eens over de manier waarop de ‘kunstjes’ in de piste worden ‘aangeleerd’ en uitgevoerd.
Wordt het niet eens tijd om dit soort dierenleed voorgoed uit te bannen? Bij voorkeur door het wettelijk te verbieden. Maar als de overheid te laks blijft, dan kunnen we die ***circusjes toch gewoon boycotten? Als er geen hond meer komt, en er geen stuiver meer wordt verdiend, dan houdt het vanzelf op. Nou ja, dat hoop ik dan maar. Ik haat circus. Gewoon, hierom.
Nooit meer circus!
Dit bericht delen op:
Groot gelijk, het is dramatisch dat hier toestemming voor is gegeven.
Dag Bovenberg,
Ik kan er met m’n verstand niet bij. Ik kan alleen maar ageren. En of het helpt?
Hier ben ik het helemaal mee eens,Renée!
Ziels medelijden als je ze ziet staan in de brandende zon.
Dag Rosalie,
En als dat het was…. je wilt niet weten hoe gemaltraiteerd ze worden om de kunstjes te flikken die ze moeten flikken. Ik zou er zoooo graag een eind aan willen maken. Maar ik weet ook niet hoe.
Hier staat vaak van alles aan touwen aan de rand van de zee over het water te staren. Misschien dromen ze dan over de overkant. Zou ze stiekem los willen knopen. S’nachts. Maar dan zitten ze weer in kooien. Bah.
O Martinkje, ze dromen niet, ze staan stilletjes dood te gaan, machteloos, moedeloos, want het komt nooit meer goed. Nooit meer een echt leven, alleen maar lijden en afzien.
o ja, ben het voor 1000% met je eens
iets dergelijks vind ik ook gelden voor vrijwel alle DIERENTUINEN,ook die in nederland, en voor de gruwelijke BIOINDUSTRIE
gelukkig komt er steeds meer aandacht voor dierenwelzijn en zijn er veel prominenten die zich laten horen
zoals BRIGITTE BARDEAUX (vlgs. mij spel ik de achternaam onjuist) en de mevr. waarover je vorige week zo’n prachtige collum schreef
inderdaad wij kunnen allen op heel eenvoudige wijze ons steentje bijdragen aan de bestrijding van de ellende door bepaalde producten NOOIT te kopen en door NOOIT een dierencircus of dierentuin te bezoeken
Lieve Maaike, je hebt helemaal gelijk! Mensen zijn klootzakken, nou ja, de meeste. En als we ook maar een klein beetje aan dierenwelzijn kunnen bijdragen: yes! Of het helpt, of het ooit genoeg is?
Ik durf haast niet te zeggen dat ook dit stukje “uit mijn hart” gegrepen is…..het wordt haast cliché….maar ik kan niet anders….deze barbarij moet nu eindelijk stoppen…..!
Dag Frits,
Wat is er mis met een cliché dat klopt?
Je hebt zo gelijk!! Waarom gaan mensen uberhaupt heen en kijken? “Leuk voor de kinderen??””
Dag Selma,
Dit wil je je kinderen niet aandoen. Denk ik. En die dieren ook niet. Waarom er dan nog steeds een publiek is? Absoluut hersendood, vermoed ik. Zou ze graag zelf de piste in jagen. Oeps, dat mag ik vast niet zeggen…..
Wat een toeval, vanmorgen had ik nu precies dezelfde gedachtegang. Er reed een kooiwagen voorbij met twee apen erin. Eén achterin de kooi die het flink vervelend vond die rot herrie en maar niet begreep waarom hij dit allemaal moest doormaken, en één voorin, achter het stuur :-), die eigenlijk ook niet echt gelukkig was, want je kan mij niet wijs maken dat dieren mishandeling een mens in het diepst van zijn hart gelukkig kan maken. Zegt het voort, boycotten is de enige manier.
Kijk, John van Slingerland, wij zijn het nou eens helemaal van harte eens!
Helemaal mee eens. Ik neem mijn kinderen niet mee naar dit soort dingen. Gewoon de efteling, of een speeltuin. Moet genoeg zijn.
Zo is dat!
Renee kijk even op nederlanders.fr
staat een verhaaltje over cicus
nou plaats jij dit dan ook maar even.
groet Susan
Dag Susan,
Bedankt voor de tip, maar ik was niet van plan om reclame voor het Franse circus te gaan maken, dus dat doen we maar niet.