De belastingen rijzen de pan uit!

’t Is mijn gewoonte niet, maar ik moet stevig gaan sparen. Want de gemeentelijke belastingen (‘taxe foncière’ voor huiseigenaren, en ‘taxe d’habitation’ voor eigenaren en/of huurders) lopen opnieuw verder op. En niet zo’n beetje ook. Vooral in mijn regio PACA ( Provence, Alpes, Côte d’Azur) rijzen ze de pan uit.
Mocht u overwegen deze kant op te komen, dan zal ik u niet ontmoedigen. Maar er hangt inmiddels nogal een prijskaartje aan een huisje in het mooiste en aantrekkelijkste stukje Europa. En daar had ik niet op gerekend toen ik hier meer dan een kwart eeuw geleden naartoe emigreerde.
Qua gemeentelijke lasten is de Provence de duurste streek van heel Frankrijk, zelfs Parijs is goedkoper. Ik baseer me op een rapport van de Franse Rekenkamer.
Ter illustratie: gemiddeld betaal je in Frankrijk 17,6 procent aan ‘taxe d’habitation’ en 17,31 procent aan ‘taxe foncière’. Maar in Marseille praat je inmiddels over respectievelijk 28,78 en 24,44 procent, in Nice over 21,33 en 23,12 procent. Gemiddeld is wonen in de regio PACA in het afgelopen decennium -wat gemeentelijke lasten betreft- 77,9 procent duurder geworden! Een gezin met twee kinderen is in Nice gemiddeld € 1.921 aan de gemeente kwijt, in Parijs ‘slechts’ € 1.035. Nóg duurder blijkt overigens Nîmes, met een nationaal record van € 2,395.
Mijn huis is niet op het riool aangesloten, ik heb een ‘fosse septique’ (septic tank). De reinigingsdienst komt niet langs, ik moet mijn vuilniszakken zelf naar grote gemeentelijke vuilnisbakken (2 km verderop, dat valt dus mee) slepen. Naar Nederlandse normen is de gemeentelijke dienstverlening beperkt. En in het gemeentelijk water (ook niet gratis, integendeel) zit meer chloor dan in het gemeentelijke zwembad, dus ik kook liever met mineraalwater: vijf-literflessen uit de supermarché. Mijn honden en kat lopen met een grote boog om hun drinkbak heen als ik die met kraanwater vul. En ik geef ze geen ongelijk als ze, zoals vandaag, liever de modderige regenplassen leeg slobberen.
’t Is een dure grap, wonen in de Provence. Maar daar rept geen makelaar over; voor ‘bijkomende’ gemeentelijke kosten wordt meestal niet gewaarschuwd. Natuurlijk had ik het kunnen weten: op het prettigste plekje van Europa gaat de zon niet voor niks op. En Frankrijk komt veel geld tekort. Volgend jaar zal er ongetwijfeld nog veel meer moeten worden bijgepast. Het begrip ‘huisjesmelker’ krijgt er ineens een heel andere dimensie door. ‘t Wordt tijd om opnieuw te emigreren. Of om serieus te gaan sparen. Maar ja….