Wachten op de post-pausin
Ik ben een trage leerling. Niettemin had ik snel na mijn immigratie in de smiezen dat je in het kader van de waarheidsvinding bepaalde vragen het beste in het café aan de orde kunt stellen. Aan ‘instanties’ van ambtelijke aard heb je weinig als je iets te weten wilt komen. De concitoyens in de kroeg...
Couleur locale: iets illegaals
De olijfbomenexpert die de staat van het geboomte zou analyseren, vreesde mijn huis niet te kunnen vinden. Dus dan een rendez-vous in het café. We hebben hier maar weinig vierwielers met een tomtom of zoiets. We zijn al tevreden met een richtingaanwijzer die het doet. Geen probleem, mijn vriend Francis de aannemer en ik zijn...
Een courrier bij de tabac
In het dorp hing de bedrukte sfeer van de kleedkamer van een kansloos verslagen voetbalteam. Niet dat het virus al dramatisch had gescoord, het had het bij drie dodelijke treffers voor gezien gehouden, al heeft in deze match het laatste fluitsignaal nog lang niet geklonken. Het had erger gekund. In het dorp verderop was de...
Lekker toch uit eten
“Mooi geweest!”, aldus Francis, mijn vriend de aannemer. Eerder die dag hadden we elkaar op de stoep van de tabac gemaskerd en gemuilkorfd geen hand gegeven. Ik begeerde sigaren en de krant, hij deelnameformulieren aan een reeks loterijen. Geen idee of dat elders in Frankrijk ook zo is, maar in dit dorp is zo ongeveer...
Couleur Locale: Ach, monsieur Maurice
Door Peter Hagtingius Bevangen door enige somberte. Behalve corona als extraatje ook nog eens kou, regen en op 400 meter hoogte, één dorp verderop, sneeuw. Ik had me de Provençaalse lente van 2020 iets charmanter voorgesteld. Verplicht aan huis gekluisterd in een uitgestelde winter. Vanmorgen printte ik zo’n ‘attestation de déplacement’ uit, waarop je moet...
Terras zonder glaasjes
Nieuw: de column 'Couleur locale' die eerder elders verscheen, vanaf nu exclusief op Kijk, Zuid-Frankrijk! Verkiezingsdag en het café, de huiskamer van het dorp, op slot. Op het terras stonden de tafels en stoeltjes er vertrouwd bij en ik trof er een paar van de ‘usual suspects’. Zonder een glas voor hun neus boden ze...
