Renée Vonk

Tag: terras

Het dorp is weer open!

Nou, dat ging wat worden, dacht ik gisteren, de eerste dag op het terras in het dorp. Na de oeverloos lange lockdown vanaf ergens half oktober vorig jaar konden de tafeltjes en stoeltjes weer in de zon worden gezet. Ik had ’s ochtends nog speciaal gebeld of ze wel open zouden zijn voor het apéro,...
Lees meer about Het dorp is weer open!

Macron pakt een terrasje!

President Emmanuel Macron en premier Jean Castex hebben de heropening van de terrassen vandaag al om een uurtje of negen 's ochtends gevierd met een kopje koffie op – inderdaad – een terrasje, op loopafstand van het Elysée. “Een klein momentje om de herwonnen vrijheid te vieren, die we dankzij onze gezamenlijke inspanningen hebben bereikt”,...
Lees meer about Macron pakt een terrasje!

We mogen weer! Wat doet het terrasjesweer?

Woensdag is het zover: de terrassen van café’s en restaurants gaan eindelijk open. We kunnen weer genieten van een glaasje, een hapje, een lekkere lunch in de buitenlucht. Volgens Damien Rodière van het platform The Fork France zijn de reserveringen voor dat laatste al drie keer over de kop gegaan: “Mensen willen heel graag weer...
Lees meer about We mogen weer! Wat doet het terrasjesweer?

Sjouwen met een masker

Om de een of andere reden had het iets geruststellends: de postdirecteur van het dorp die ten tijde van het l’heure de l’apéro zijn ronde onderbrak en er op het terras van het café met een pastis bij kwam zitten. Zoals altijd. Hij had nog wat brieven in zijn tas en de pakketjes die hij...
Lees meer about Sjouwen met een masker

De nieuwe kroeg

Daar was het dan. Hét nieuws van het jaar. Achteloos gedropt door de ‘dame de ménage’ die me eens in de week van de zwaarste rotklussen in het huishouden verlost. “De kroeg is overgenomen!” “Wát?!” Jean en Anne hielden ermee op, corona was de druppel geweest, de tent was verkocht. “À une petite femme noire”,...
Lees meer about De nieuwe kroeg

Verstild geluk

Rustgevend ratelenden de rolluiken van de tabac en de ertegenover gelegen épicerie aan het minieme pleintje van het dorp naar beneden. De laatste habitués verlieten het zondoorstoofde café-terras: “bon app, à plus.” De altijd accurate torenklok begon aan de slag van twaalf, hoewel het al tegen half een liep, en bleef gewoontegetrouw halverwege het klokkenspel...
Lees meer about Verstild geluk

Saint-Trop’: c’est trop!

Ik had het natuurlijk kunnen weten. Maar ja, wat doe je als het na een hele lange en extreem natte winter eindelijk een dagje mooi is? Inderdaad, je gaat eens kijken hoe het strand erbij ligt. Het ‘seizoen’ begint pas over een paar weken, met Pasen, dus het zou geen rondje over de hoofden lopen...
Lees meer about Saint-Trop’: c’est trop!

Blote borstvoeding

Jawel, ik heb alweer geluncht op een mooi terras. In het centrum van een minstens zo mooi dorpje als het mijne, even verderop, met een pleintje waarop ook twee andere terrasjes een prettige plek onder de platanen hadden gevonden. Het ging om afscheid van goede vrienden. Zij moest terug naar het reguliere leven in NL,...
Lees meer about Blote borstvoeding

Een gevalletje grenzeloze Hollandse botheid

Zo’n gedroomde warme zomeravond in de Provence. Dat vroeg erom. Zonder verdere aanleiding besloten we uit eten te gaan, om ergens op een aangenaam terras van alle mooie dingen van het leven te genieten. Keus genoeg, want hoewel ik in een dorpje van niks woon, zijn er in de buurt minstens vijf restaurants die aan...
Lees meer about Een gevalletje grenzeloze Hollandse botheid
Scroll naar boven