Telefoonterreur

di 11 juni 2013

telefoonIk ben nog nooit zo vaak gebeld als sinds ik hier in Zuid-Frankrijk op een ‘bel-me-niet-lijst’ sta. En die lui bellen niet op een beetje christelijke tijd. Nee, ze bellen bij voorkeur tijdens een maaltijd, maakt niet uit welke. Al moet ik toegeven dat ze de reclame-uitingen wel aan het tijdstip aanpassen.
Zo mag ik me tijdens het ontbijt verheugen op met name levensverzekeringen en uitvaartpolissen voor een vrolijk begin van de dag, krijg ik tijdens de lunch vooral dubbel glas en zonnepanelen aangeboden -ook als het hoosregent- en wordt ik tijdens het avondmaal meestal uitgenodigd om van telefoonabonnement, dan wel van internetprovider te veranderen, zodat ik vanavond nog ultra-voordelig m’n belbundel aan oeverloos gebabbel kan spenderen en bovendien voor een vriendenprijsje het net op kan om verder te bla-blaten. Ik ben er inmiddels op getraind: ik laat de telefoon zo’n vijf keer overgaan. Meestal houdt het dan op. Rinkelt ie daarna toch door, dan is er vrijwel altijd een wel gewenst contact aan de lijn.
Maar soms niet. Een verkoper/ster vraagt wat haperig of ik mevrouw “Wonk? Bonk? Gonk?” ben. Want je naam hebben ze doorgekregen van de telefoonmaatschappij, die je gegevens schaamteloos verkwanseld heeft aan de hoogte bieder. Als je ‘ja’ zegt, hang je en wordt het riedeltje afgedraaid. Ik zeg dus steevast ‘nee’, en ‘bedankt’, en niet geïnteresseerd’, en hang op.
Maar soms gaat het anders. Dan hoor je geruis in de verte, wat geklik, en tenslotte een computerstem die je staccato vertelt dat je uitverkoren bent voor deze of gene aanbieding. Snel ophangen helpt niet; als je meteen daarna zelf wilt bellen krijg je gewoon die computer weer aan de lijn. Minstens een kwartiertje wachten is onvermijdelijk. En als je in de tussentijd gebeld wordt door iemand die je wèl wilt spreken, krijgt die de ingesprektoon.
Ik heb er bij France Télécom over geklaagd. Weggehoond. Zo hielden ze de tarieven laag en concurrerend.
Bon, dan maar internettelefoon via m’n livebox. Het waren twee mooie maanden, heerlijk rustig, uitsluitend gewenst telefoonverkeer. Tot vanmorgen.
Toen de vaste lijn en de internetlijn gelijktijdig begonnen te reutelen. Ik pakte ze synchroon op. Met aan elk oor een hoorn hoorde ik een levensverzekeraar en een uitvaartbegeleider op me inpraten. De boodschap was ongeveer hetzelfde: ‘maak er wat moois van voor u dood gaat’. Ik heb die goeie raad meteen opgevolgd en de stekkers eruit getrokken.
Mocht ik dus tijdens maaltijden niet bereikbaar zijn, dan weet u waarom.
Maar mailen kan altijd hoor; ik heb een prima spamfilter.

47 gedachten over “Telefoonterreur”

  1. Ik onderbreek ze altijd zo snel mogelijk met de vraag of ze Engels spreken. Zo klaar dan. Het werden ook rap minder telefoontjes dus ik ben blijkbaar van heel wat lijsten geschrapt op grond van die ene vraag: Parlez-vous Anglais?

  2. Yep yep heel herkenbaar. Pacitel werkt voor geen meter. Bij ons gaat het in 95% van de gevallen om zonnepanelen. “Ils sont moches” wil nog wel eens helpen maar de beste is nog altijd “non, je ne suis pas proprietaire” …
    Succes.

  3. Inderdaad, het wordt steeds gekker.
    En inderdaad na inschrijving op de bel-me-niet lijst.
    En inderdaad onlangs twee tegelijk.

    Op de vraag of ik eigenaar ben zeg ik altijd: nee, huurder.
    Maar dat advies van Engels ga ik zeker ook proberen.

  4. cou cou , ik ben ook een wonk, bonk, gonk! Vraag de laatst tijd of ze me hun info per post kunnen sturen en niet meer willen bellen omdat ik het allemaal niet zo snel kan volgen. En dat helpt! groet Lucy

      1. Toch lijkt het of het helpt, want ze zeggen dat ze alleen ‘post op maat’ kunnen sturen…… al een paar dagen rust.

  5. Eindeloos veel van die irritante telefoontjes gehad. Toen ik een keer gigantisch uit mijn dak ging, dat ik er ontzettend van baalde dat ze me belden terwijl ik al maanden op dat ‘belmenietregister’ sta en dat ze me storen met hun gebel kreeg ik een sympathiek luisterend oor aan de andere kant. “Goh, nou wat vervelend” en zo. En toen “heeft het u nou een beetje opgelucht?” Ik wat verbluft “jaaa, uh…” Hij vervolgens: ” heb ik u eens rustig uit laten praten, ben ik nu aan de beurt”….
    Tegenwoordig antwoord ik in het Nederlands. En wat denk je: ben ik net een paar uur weer in NL, krijg ik een verzekeringsmaatschappij aan de lijn!

  6. Vragen of ze Engels spreken werkt steeds minder goed. Krijg tegenwoordig regelmatig ‘Yes’ te horen. Of, zoals eerder deze week, werd er op gehangen en…. werd ik 3 minuten later weer gecontacteerd door een Engelssprekend persoon. Zucht!

    Onlangs werden wij tijdens de lunch gebeld. We – we waren met zijn 3-en – hebben de telefoon op de luidspreker gezet en keuvelden lekker in het Nederlands verder ondertussen vaak Allo? Allo? Allo! horend.

    Manlief denkt er aan om op de telefoontjes in te gaan en wanneer de vertegenwoordiger aan de deur staat botweg te zeggen: sorry, u verdoet steeds onze tijd met uw telefoontjes, nu verdoen wij even uw tijd want we zijn totaal niet geïnteresseerd in uw product en dus kunt u gaan!

    1. Dag Margriet,
      Ja! De nieuwe/jonge generatie Fransen wil graag het abominabele Engles oefenen dat ze min of meer (school?) hebben opgedaan.
      Maar om er nou zoveel tijd in te steken? Ik hang ze toch liever op ;-]

  7. leuk te lezen hoe creatief men wordt uit ergernis
    hier nog een paar :
    -zeggen dat je je man/vrouw even gaat roepen en telefoon wegleggen zonder contact te verbreken
    -vragen of ze te werk gesteld zijn vanuit de bajes ( is in nederland een project geweest van justitie)
    -allerlei domme vragen gaan stellen
    -zelf verbreek ik het contact onmiddellijk als ik een ongewenst telefoontje krijg

  8. Ook al een wat oudere ludieke reactie: het gesprek overnemen. Antwoorden met een wedervraag en dan nog één, en nog één.
    ,,Goh, wat leuk dat u belt, doet u dit werk al lang? Krijgt u veel chagrijnige reacties? Hebben die stukken chagrijn niet eigenlijk gelijk? Vindt u nu echt dat u dit werk met goed fatsoen kunt doen? Bent u niet gewoon heel asociaal mensen aan het stalken? wat zegt u? wat zegt u? U wilt dit gesprek beëindigen? Nou zeg… U belt mij toch? Oh, u bent niet van de telefooncirkel van het Rode Kruis. Maar waarom belt u me dan? U wilt me mijn grafkist verkopen? Nou, ik ga helemaal niet dood, maar voor het geval dat: daar ga ik niet over. dan moet u bij mijn erfgenamen zijn. Of ik hun nummers heb? Nou, dan moet ik even zoeken, heeft u een momentje?”
    Minuten later: ,,Goh, nee, die heb ik zo snel niet paraat. weet u, mijn achterkleinzoon regelt al dat soort dingen, maar ik zal het hem wel vragen. kan ik u terugbellen? Op welk nummer? 010-1234567 zei u? Nee?”
    Alles doen om ze zo lang mogelijk aan de lijn te houden. Terwijl jij je verkneukelt. kunnen zij geen anderen lastig vallen. Heb jij je goede daad voor vandaag ook weer gedaan. En reken maar dat je niet snel meer gebeld wordt:-)

    1. Dag Peter,
      Je bent al net zo creatief als Maaike.
      Maar mij ontbreekt de tijd en de zin om die luioeverloos aan het lijntje te houden.
      En reken maar dat je wèl teruggebeld wordt: in zo’n call centre weten ze niet eens van elkaar wie er werken, dus info wordt ook meestal niet gedeeld.

  9. Hallo Renee,

    ‘t Valt tegenwoordig in Nederland wel mee… (afkloppen) met die hoeveelheid ongevraagde en ongewenste telefoontjes, die ik vrij onbeschoft onderbrak met de mededeling: “Geen belangstelling, nu ophangen”!
    :-) Je zou natuurlijk ‘de whistleblower’ tegen de telefoonterreur kunnen worden, maar dat blijkt ook niet mee te vallen… #EdSnowden in de VS.

    Hart. Groeten en veel sterkte!

  10. van 9 uur tot 20 uur sávonds gek wordt je er van ik neem op met ja met Susan dan stilte dan klik ik weg 20 keer per dag
    computer telefoon neem ik helemaal niet meer op daar bel ik alleen mee.
    nee geen optie de stekkers eruit trekken ik heb een bedrijfje.

  11. heel herkenbaar. ondanks pacitel én liste orange nog heel vaak ongewenste telefoontjes. numéro masqué neem ik echt niet meer op, en als ik na opnemen ff stilte heb met daarna een klik weet ik dat ik een callcenter heb en hang ik op. wat overblijft krijgt gelijk te horen dat ik geen interesse heb, wens ze een fijne dag en hang op. maar irritant blijft het!

  12. Aan een Franse vriendin vroeg ik hoe zij hiermee omgaat en ze vertelde me dat zij vraagt naar het onderwerp en vervolgens beleefd zegt:
    ‘désolé ça ne m’intéresse pas, bon soirée’ ;

    Die bellers zijn ook maar arme drommels die hun dagelijks brood proberen te verdienen…

    1. Dag Henri,
      Inderdaad. Daarom zeg ik ook altijd ongeveer hetzelfde als je vriendin voor ik ophang: “Excusez moi, je ne suis pas interessé, veuillez ne me déranger plus.”

  13. Van een goede vriend hebben wij een tip gekregen. Deze werkt overigens alleen als je gebeld wordt voor zonnepanelen, waar misschien ook wel voor andere zooi die ze je aan proberen te smeren. Kort na het standaard introotje zeg ik dat ik huurder ben van de woning. Dan volgt spoedig een “bon journée” of woorden van gelijke strekking en daarmee is de kous af. Werkt als een dolle!

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Of reageer met je Facebook account

Scroll naar boven