Vandaag gemeenteraads-verkiezingen in het oude vaderland. Iets van 29% opkomst op dit moment. En net als die weggebleven kiezers voel ik me niet betrokken, bij tv-debatten zap ik weg. Na een kwart eeuw in het zuiden is Nederland nogal uit beeld geraakt. Al vind ik het wel mooi dat de boekhandel in ´mijn´ Rotterdam straks weer gewoon Donner heet. Zo hoort dat, gewoon een mooie, goed lopende winkel en geen keten die zich hoogdravend Polare noemt, de tent leegzuigt en de boel vervolgens failliet laat gaan.
Komende zondag zijn er raadsverkiezingen in mijn dorpje. En nee, ik doe weer niet mee. Ik weet heus wel dat ik als immigrée mijn stem zou mogen uitbrengen, maar dat vergt dan eerst allerlei ingewikkeld administratief gedoe via een heel leger aan bureaukramptenaren en ook daar heb ik geen belangstelling en geen tijd voor.
Misschien ben ik ook niet zo´n idealistische gelovige als het over democratie gaat. In elk geval niet in de huiselijke kring. En in mijn gehucht maakt het maar weinig uit wie er aan de macht is. In een extreem centralistisch bestuurd land als Frankrijk maakt Parijs de dienst uit, zelfs als het om een simpele bouwvergunning voor een dakkapel gaat. Tuurlijk, er wordt genoeg gerommeld en er is altijd wel een ‘mannetje’ te vinden dat hem zwart aan je dak plakt. Maar als er per ongeluk een champêtre met een rothumeur langs komt, kun je ‘m er meteen weer afslopen.
En dan hebben we nu tegenwoordig ook nog Brussel. Waarschijnlijk doordat ik al zo lang onder gelijkgestemden verblijf, ben ik zelf ook graag tot overdrijven geneigd geraakt. Ik vind dus dat zelfs de parlementsverkiezingen eigenlijk niet veel meer dan provinciale verkiezingen voorstellen.
Wanneer we in de dorpskroeg zo´n beetje bespreken hoe we het leven hier aantrekkelijk kunnen houden, dan stellen we steeds ontmoedigd vast: Parijs, Brussel, we gaan er niet over, maar ze horen eigenlijk ook niet over ons te gaan. En dan nemen we er nog één. Of twee. En dan denk ik dat ik er eigenlijk wel vóór ben: een onafhankelijke Provence. Wat kan het ons schelen wat ze in Parijs, Brussel, in Normandië, dan wel ter hoogte van Bretagne of het trieste Lille vinden?
Ander volk. Frankrijk bestaat niet. ’t Is een kluitje aan elkaar geklitte departementen waar de mentaliteit en de opvattingen zo’n beetje per vierkante kilometer verschillen. En per inwoner.
Ik kwam onlangs onze burgemeester in het café tegen. Hij komt er zelden, maar ja, verkiezingstijd; hij wil herkozen worden. Ik mag die man niet. Hij mij ook niet trouwens. Omdat hij weet dat ik weet dat hij -laten we zeggen- ´flexibel´ met zwartwerkerij omgaat als het hem uitkomt, al of niet in functie. Net zoals hij weet dat ik weet dat hij een Tunesische schoonmaakster op grond van ´werkweigering´ ontsloeg omdat ze vroeg of ze de buitenkant van de ramen van de ´mairie´ een dagje of wat later mocht lappen toen het min 3 was en het sneeuwde. Die Tunesische mevrouw is namelijk mijn vriendin.
Ik geef die burgemeester al een tijd geen hand meer, dus ik wendde me in het café tot Sjaak de Boskabouter, zo zijn we hem nou eenmaal gaan noemen. Want hij ziet er zo uit. Ooit was hij uitbater van een extreem slechte poging tot pizzeria waar het wonderbaarlijk genoeg altijd even extreem gezellig druk was. Zijn resto is al lang geleden in andere handen over gegaan. Sindsdien is hij raadslid, zelfs zo ongeveer wethouder. Hij kent die burgemeester dus van nogal nabij en vertelde over een heel andere ervaring. Toen twee van onze dorpsgenoten een paar jaar terug op weg naar vakantie in Portugal, in Spanje dodelijk verongelukten, regelde diezelfde burgemeester binnen twee dagen alle internationale gedoe met betrekking tot de begrafenissen. Dat dan weer wel.
“Mwah, on est là pour tout le village hein”, zei de boskabouter. Ook hij moet nog herkozen worden.
Nee, ik ga niet stemmen. Zoals bijna niemand van mijn vrienden in het dorp. En het zou me meer dan verbazen als ik maandag hoor dat er bij ons meer dan 29 komma zoveel mensen naar het stembureau zijn gekacheld.
Want zondag zeggen we tijdens het apéro al knipogend tegen elkaar: we regelen het zelf wel. Comme d’habitude.
Afwijkend stemgedrag
Dit bericht delen op:
ja, democratie is pas belangrijk als je het niet (meer) hebt
iedereen moet vooral dat doen of laten wat ie zelf het beste vindt onder voorwaarde dat het anderen niet hindert of stoort
persoonlijk ga ik altijd wel stemmen
o.a. ook omdat destijds vrouwen zich zo hebben ingezet voor vrouwenstemrecht
natuurlijk maakt die ene stem niet het verschil maar ……
‘alle beetjes helpen zei de mug’ en hij/zij plaste in de zee
nee, niet schrikken, ik ben niet zo’n bevlogen wereldverbeteraar
mijn maximale bijdrage aan de maatschappij bestaat uit het ‘s winters sneeuwvrij maken van de stoep voor ons huis en de stoepjes voor de huizen van een paar minder goed te been zijnde buren
Daar verschillen we toch van mening Maaike. Je kunt iets wel een democratie noemen, maar daarom hoeft het dat in de praktijk nog niet te zijn. Het achterliggende idee is vast wel in orde, maar de uitvoering is (te) vaak allerbelabberdst.
zag de titel van de log, dacht nog ‘maar die stemt toch niet?’
zucht, gelukkig
want als er geen democratie meer zou zijn, zou er waarschijnlijk wel iets zijn dat net iets meer naar echte vooruitgang riekt
tja, ‘system D’ met alles hier in Frankrijk, ook de (plaatselijke) politiek
zag de enige andere Nederlandse die hier woont op de lijst van plaatselijk links staan… en weer dacht ik ‘zij??? in de politiek??? ‘k zie die griet hier noooooit in het openbare leven???’
ik snap Maaike, maar dan nog
ik heb ook dat broertje dood aan kramtenaren, onze burgemeester is een watje, toch mag hij waarschijnlijk blijven, omdat ie dat watje is
en ons als dossier onderop de stapel een low profile geeft, de schat!
Kijk ff naar mijn antwoord aan Maaike, Tien…..
gezien, had het niet beter kunnen verwoorden ;-)
Jammer Renee, dat je niet gebruik maakt van het recht bevochten door ontelbare gestorvenen. Klinkt belerend, weet ik.
Maar je besluit je stuk met ‘we regelen het zelf wel’ comme d’hab.
Dat kan OOK dankzij die bevochten (vrijheid)democratie.
Succes, Mieke.
Ik ben vandaag op lokaal onderzoek gegaan.
De grootste gemeente van ons canton dat 3000 inwoners telt heeft te weinig inwoners om de lijsten van mensen die de burgemeesters-in-de-strijd steunen ook een politieke richting mee te geven als links, rechts of centraal. Dat wist ik niet!
In dit kleine canton zijn 7 burgemeesters!! Beetje absurd.
Verwachting van de opkomst? Ook comme d’hab een zekere 80 % ongeveer, pocht men als ik jouw cijfers noem.
Als je niet stemt, moet je je mond houden en niet zeuren en toon je geen betrokkenheid bij het reilen en zeilen op gemeentelijk niveau.
nu weten wij van niets, te laat, niet ingeschreven, geen idee…
‘als je niet stemt…..’ is ook mijn mening maar gedragen door de meerderheid hier, vandaar die 80%…
Je schrijft:
Dat is een misvatting Renee, die inschrijving op de ‘liste électorale’ vergt slechts de invulling van één formulier en het tonen van je laatste EDF rekening en je identiteisbewijs. Je kunt het zelfs via Internet doen:
https://mdel.mon.service-public.fr/inscription-listes-electorales.html
Maar niet stemmen is uiteraard je goede recht. Je staat daarin niet alleen. In ons stadje van ca 11.000 inwoners staan ca 9.000 op de ‘liste électorale’ maar daarvan zijn er ca 3.000 niet gaan stemmen.
Wij zelf vinden het wel leuk om op die manier aan het lokale leven deel te nemen, temeer omdat de huidige charmante burgemeester 46 % aan vrouwelijke kandidaten op zijn lijst heeft staan, waaronder drie actieve dames die wij persoonlijk kennen en waarderen. De sterke positie van het FN in onze regio is voor ons een reden te meer om de lijst van ‘Vert et Gauche’ te steunen.
Nee Henri, dat is geen misverstand. Kijk op die site maar eens bij de benodigde papieren onder ‘déclaration sur l’honneur’. Daar begint de ellende al. Plus: in mijn dorp kun je niet elektronisch stemmen; je moet gewoon de hele bureaucratische molen door, en die maalt hier tergend langzaam. Bovendien heb ik er -zoals gezegd- helemaal geen zin in. En een 2me tour hoeft hier niet; zoals voorspeld blijft de (rechtse) zittende burgemeester gewoon zitten.