De optie thuisblijven

vr 23 juni 2023

Door Peter Hooft

Ik ben geen tricolore francofiel, helemaal niet. Ik verblijf alleen in Zuid-Frankrijk omdat mijn echtgenote nergens anders wil wonen en dan heb je weinig keus. ‘Follow the leader’, zeg ik altijd maar en dan kun je dus opeens in de subtropen belanden. En dan in Frankrijk. Altijd half werk in dit land, óók als het om het weer gaat. Ik bedoel: subtropen? ’s Winters lig je klappertandend in je bed en denk je terug aan zo’n koek & zopie op een Friese dorpsijsbaan. En als het dorp dan een verweesde dodenakker is, word je in het ‘saison estivale’ uitgeknepen door een übertropische canicule, zo’n hittegolf. Mag je nog blij zijn als je tuin niet affikt. Nou ja, de sécheresse, de droogte, is tegenwoordig een heel klimaatprobleem, weet ik ook wel, maar gelukkig nog niet in het café.

Een fatale leugen

Waar je in het hoogseizoen getrakteerd wordt op luidruchtige toeristen. Eigenaardig volk dat zelfs ten tijde van het apéro nog café au lait bestelt, en dan cafeïnevrij. Ook dat nog. In dit dorp wordt echter geen koffie zonder koffie geleverd en dan heb je de poppen aan het dansen op het terras. Hadden we toch al, want vakantiegangers brengen hun kinderen mee. Je kunt zo ongeveer overal lezen of op de tv ingepeperd krijgen dat een vakantie met het hele gezin een fantastisch hoogtepunt in je leven is, maar dat is een fatale leugen. Met een (tweede) glaasje rosé in de hand mag ik graag kijken naar het lijden van ouders met jong tot extreem jong nageslacht. Allemaal 1.400 km doodongelukkig in de file gestaan (of uren op een vliegveld rondgehangen) en dan vaak met oma erbij die ook mee moest. En als omgekeerde mantelzorger haar ultieme best doet. Als reddende engel. Ik heb wel eens gelezen dat het aantal echtscheidingen in september, na de vakanties, spectaculair toeneemt. Verbaast me niks. Je moet het maar zien te overleven, een paar weken in een hittegolf met schreeuwlelijk grut en oma die haar crisisbezwering baseert op andere pedagogische fundamenten dan haar schoondochter.

De denker had gelijk

Als ik dan vol leedvermaak op het terras naar de dodelijk vermoeide ouders kijk (“Je lust geen Orangina,? Drink op, kreng!”) en zie dat die Orangina toch maar wordt ingewisseld voor Cola omwille van de lieve vrede, moet ik altijd weer denken aan de Franse filosoof Blaise Pascal (1623-1662) die toen al – ongeveer – schreef dat de wereld er een stuk beter zou uitzien als iedereen gewoon thuisbleef.

Ik vind dat hij gelijk had.

Was ik directeur van Schiphol, dan hing ik die uitspraak als affiche op bij de rijen wachtenden voor de douane-controle.

En ik denk dus vaak dat veel toeristen het bij ons in zo’n dorp van ‘quarté fois rien’ inderdaad maar helemaal niks vinden. Ik kan de jammerklachten van Nederlanders, Belgen  en Britten op het terras prima volgen, wat overigens niet altijd een pretje is. Dat de paar winkels in het gehucht tussen 12 en 16 uur siësta vieren, dat het pétanque-speelveld een te groot deel van het parkeerterreintje opeist, dat de parasols van het café verkeerd staan, dat die Fransen wel erg vroeg aan de wijn gaan en dat het in de Grand’ Rue nogal  druk is.
Ja, hoe zou dat nou komen?

8 gedachten over “De optie thuisblijven”

  1. Dag Peter, ik hoop dat je niet vergeet dat je ook ooit als toerist gestart bent in Frankrijk? En waarschijnlijk heb jij ook met vallen en opstaan het Franse leven ontdekt? Misschien beter doen zoals wij. We wonen dicht bij de Belgische kust. Elke week vind je ons aan zee, behalve in de vakantieperiodes. Als je het zo gehad hebt met de toeristen, kies dan even voor je tuin. Ik wacht al op je column in september over hoe de rust weerkeert nu die lastige toeristen weg zijn…

    1. Voor ik in Frankrijk belandde, was ik er nooit als toerist. Wel vaak als verslaggever namens een Nederlands weekblad. Toen nooit aanleiding gezien voor een vakantie naar dat land te gaan.

      ph

  2. Dag Peter,

    Een geweldig verhaal, dat volledig tot de verbeelding spreekt! Heerlijk om te lezen op een zonnige zaterdagmorgen met een kop koffie op het terras van ons eigen huis hier in Zuid-Frankrijk.
    En ja, soms is t vreselijk om als jonge ouders met kleine kinderen in een vreemd land op vakantie te zijn. Kleine kinderen blijven liever thuis.

    Een fijne dag,
    Ellen

  3. och, als ik moest kiezen tussen een heerlijk dorpje in de Provence met wat vakantiegangers en het strand van bijvoorbeeld Lampedusa, dan wist ik het wel…..

  4. Martine Hellemans

    Zo tof om te lezen!Wij zijn een stel Belgen die wonen in de Var..geen stress hier??Niks werkt zoals het moet,alles is complique,artisans kennen hun job niet (alleen in het schrijven van de devis..torenhoog),logica bestaat hier niet en de zomers zijn zodanig heet dat er niks anders opzit dan binnenblijven met de airco op volle toeren..ik zou het aan niemand aanraden om de stap te zetten of je trekt je er allemaal niks van aan maar dat is niet zo simpel

  5. Zo tof om te lezen!Wij zijn een stel Belgen die wonen in de Var..geen stress hier??Niks werkt zoals het moet,alles is complique,artisans kennen hun job niet (alleen in het schrijven van de devis..torenhoog),logica bestaat hier niet en de zomers zijn zodanig heet dat er niks anders opzit dan binnenblijven met de airco op volle toeren..ik zou het aan niemand aanraden om de stap te zetten of je trekt je er allemaal niks van aan maar dat is niet zo simpel

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Of reageer met je Facebook account

Scroll naar boven