Kreeg een mailtje: of ik wilde meehelpen aan de redding van restaurant La Mère Germaine in Villefranche-sur-Mer (Alpes-Martimes). Er was een ‘financement participatif’ (crowdfunding) gestart, het doel was € 100.000 bijeen te sprokkelen. Ik dacht, ja, als we zo gaan beginnen… Er zijn talloze restaurants diep in de sores geraakt en als die allemaal met een digitaal collectezakje langskomen, is het eind zoek en zal ik wel nooit meer pecunia genoeg hebben om buitenshuis te eten. Oké, La Mère Germaine is niet zomaar een adres. Bestaat al sinds 1938 en geldt – zoals de Fransen dat noemen – als een ‘institution’. Germaine Brau, (geboren in 1900) die als 17-jarige als kokkin was begonnen, kwam in 1925 aan de Côte d’ Azur terecht en opende in 1938 haar La Mère Germaine. Aan de kade. Ze werd aan het eind van de Tweede Wereldoorlog de lievelingscheffin van Amerikaans marinepersoneel en bouwde met haar fruits-de-mer- en visschotels een internationale reputatie op. ‘Iedereen’ kwam er eten: Belmondo, Roger Moore, Bono, Jean Cocteau, Jeltsin, Mitterrand, noem maar op. Iets later ik dus ook, twee keer. Prima terras, goed eten. Maar een prijspeil van een iets hoger niveau dan mijn budget aan kan.
Ik maak geen geld over naar La Mère Germaine.
Er zijn andere adressen waarvan ik vind dat die de crisis hoe dan ook moeten overleven.