Renée Vonk

Tag: restaurant

Herontdekt: de Belgische chef Van Aken

Ik ben in mindere mate iemand die heel veel vertrouwen in restaurantgidsen heeft. Maar natuurlijk nog minder hecht ik enige waarde aan zogenaamde recensies op social media, soms de volstrekt onverdiende doodsteek voor restaurateurs. Ik denk vaak: zo ongeveer het domste wat je in je leven kunt doen is een restaurant beginnen. Echt heel hard...
Lees meer

Je favoriete resto in de supermarché

Ook in Frankrijk ben je als restaurantbezoeker tot afhalen veroordeeld. Eerst bestellen, dan langskomen. Vóór de avondklok. Daarna laten bezorgen, dat kan ook nog wel. Dat moet anders kunnen, oordelen restaurateurs en supermarchés in een toenemend aantal steden. Ze sloten een pact. In essentie: super-verse en vooral speciale restaurantmaaltijden, gewoon verkrijgbaar bij je supermarché. Behalve...
Lees meer

Fanny: ‘la grande de demain’

De resto’s zijn vanwege corona al een tijdje dicht. Wat moet je dan als restaurantgids? Nou ja, je baseren op ‘toen’, ergens eind 2019 en begin 2020. Dat is riskant. Voor je het dezer dagen maar weet heeft zelfs een topadres besloten tot ‘la clé sous la porte’, in Frankrijk de literaire vertaling van het...
Lees meer

Uit eten: we zijn weer begonnen!

Voorzichtig gestart met restaurantbezoek. Eerst maar de simpele, best aanvaardbare pizzeria bij mij in de buurt. Ik zat aan de pasta met zomertruffel toen de telefoon ging. Fout natuurlijk, aan tafel staat je telefoon uit. Ik moest blijkbaar ook weer met de pré-corona gedragsregels vertrouwd raken. Het berichtje was dramatisch: de zelfmoord van chef Max...
Lees meer

Collecte voor Germaine

Kreeg een mailtje: of ik wilde meehelpen aan de redding van restaurant La Mère Germaine in Villefranche-sur-Mer (Alpes-Martimes). Er was een ‘financement participatif’ (crowdfunding) gestart, het doel was € 100.000 bijeen te sprokkelen. Ik dacht, ja, als we zo gaan beginnen… Er zijn talloze restaurants diep in de sores geraakt en als die allemaal met...
Lees meer

Opening night at the pizzeria

De pizzeria ging weer open na de winterstop. Da’s best vroeg, normaal moeten we tot ver voorbij Pasen wachten voor het enig overgebleven eethuisje van ons gehucht weer ontvangt. Meteen maar even gaan kijken. Het was druk, wel vier tafeltjes bezet. Het eeuwig jonge obertje hipte af en aan. Hoe hij het doet, geen idee,...
Lees meer

Geurverbod

Vanmorgen in het café al bijna traditiegetrouw gezoend door de kroegbazin, ik begin er min of meer bij te horen. ‘En dat was ‘m weer’, wist ik meteen. Ik bestelde nog wel het gebruikelijke glaasje rosé, maar het was duidelijk dat ik er niet veel meer van mee zou krijgen. Proeven is voor een goed...
Lees meer

Niet-zo-Vlaamse-gaai

“Nee hè! ’t Is weg! Alles!”, meldde ik aan de echtgenoot terwijl ik verbijsterd uit het keukenraam keek. Dat was de zoveelste keer dat de voedertafel voor de nooddruftige overwintervogeltjes in één nacht compleet was leeggeratst. De halve winter niks aan de hand, beleefde roodborstjes, koolmeesjes en een enkele boomklever die beschaafd in de vetbollen...
Lees meer

Open het dorp-dag

Altijd leuk, zo’n eerste echte ‘open het dorp-dag’. Ik bedoel, vandaag was het zo’n fantastisch mooie dag dat het dorp besloot uit de winterslaap te kruipen, waardoor niet alleen de kroeg de parasols ineens op het terras had staan, maar zelfs de champêtre in korte mouwenpolo liep te folderen (beetje bijverdienen, van zijn officiële maandvergoeding...
Lees meer

Verstild geluk

Rustgevend ratelenden de rolluiken van de tabac en de ertegenover gelegen épicerie aan het minieme pleintje van het dorp naar beneden. De laatste habitués verlieten het zondoorstoofde café-terras: “bon app, à plus.” De altijd accurate torenklok begon aan de slag van twaalf, hoewel het al tegen half een liep, en bleef gewoontegetrouw halverwege het klokkenspel...
Lees meer
Scroll naar boven